Sense

1. to look down on, think slightly of
2. (with accusative) to regard slightly, despise
3. to be disdainful, deal contemptuously
4. (with infinitive) to think contemptuously that..., to presume

Examples

• καὶ γὰρ τὸ δεῖσθαι τοῦ μὴ καταφρονοῦντόσ ἐστι, καὶ ταπεινὸσ; (Plutarch, De cohibenda ira, section 12 5:2)
• καὶ γὰρ τὸ δεῖσθαι τοῦ μὴ καταφρονοῦντόσ ἐστι, καὶ ταπεινὸσ φανεὶσ ὁ ἀδικήσασ ἔλυσε τὴν τῆσ ὀλιγωρίασ δόξαν. (Plutarch, De cohibenda ira, section 12 2:1)
• τοῦτο τοῖσ Καρχηδονίοισ ἰδοῦσι θάρσοσ παρίστη, λογιζομένοισ ἀπὸ πολλοῦ καὶ ἰσχυροῦ τοῦ καταφρονοῦντοσ ἐπιέναι γελᾶν οὕτωσ καὶ παίζειν τῷ στρατηγῷ παρὰ τὸν κίνδυνον. (Plutarch, Fabius Maximus, chapter 15 3:2)
• αὕτη μέν ἐστιν, ὦ Τίμαρχε, ἀνδρὸσ ἀγαθοῦ καὶ σώφρονοσ ἀπολογία, καὶ πεπιστευκότοσ τῷ βίῳ καὶ καταφρονοῦντοσ εἰκότωσ ἁπάσησ βλασφημίασ· (Aeschines, Speeches, , section 122 1:1)
• Φιλίππου γὰρ οὐ καταφρονοῦντοσ τῶν Ἑλλήνων, οὐδ’ ἀγνοοῦντοσ, οὐ γὰρ ἦν ἀσύνετοσ, ὅτι περὶ τῶν ὑπαρχόντων ἀγαθῶν ἐν ἡμέρασ μικρῷ μέρει διαγωνιεῖται, καὶ διὰ ταῦτα βουλομένου ποιήσασθαι εἰρήνην καὶ πρεσβείασ ἀποστέλλειν μέλλοντοσ, καὶ τῶν ἀρχόντων τῶν ἐν Θήβαισ φοβουμένων τὸν ἐπιόντα κίνδυνον ‐ εἰκότωσ· (Aeschines, Speeches, , section 148 1:2)

Similar forms

• καταφρονεῖν (161)
• καταφρονῶν (61)
• καταφρονήσας (40)
• καταφρόνησιν (40)
• καταφρονήσει (33)
• καταφρονοῦσιν (28)
• καταφρονῆσαι (25)
• καταφρονεῖ (24)
• καταφρονήσεως (23)
• καταφρονοῦσι (17)
• καταφρονηθῆναι (15)
• καταφρόνησις (12)
• καταφρονητικῶς (11)
• καταφρονεῖς (11)
• καταφρονοῦντα (10)
• καταφρονήσαντα (9)
• καταφρονοῦμεν (8)
• καταφρονήσῃ (6)
• καταφρονεῖται (6)
• καταφρονοῦσα (5)
• καταφρονεῖτε (5)
• καταφρόνει (5)
• καταφρονήματι (4)
• καταφρονηταί (4)
• καταφρονητικὸν (4)
• καταφρονηθεὶς (4)
• καταφρονηταὶ (4)
• καταφρονήσειε (4)
• καταφρονήσειν (3)
• καταφρονήσωσιν (3)
• καταφρονῶ (3)
• καταφρονηθῶσι (3)
• καταφρονήσῃς (3)
• καταφρονοῦντι (3)
• καταφρονηθῶμεν (2)
• καταφρονήσουσι (2)
• καταφρονητέον (2)
• καταφρονήσασαν (2)
• καταφρόνησίς (2)
• καταφρονοῦσαν (2)
• καταφρονήσειεν (2)
• καταφρονήσητε (2)
• καταφρονοῖ (2)
• καταφρονήσειαν (2)
• καταφρόνησον (2)
• καταφρονητικὸς (2)
• καταφρονήματος (2)
• καταφρονοίη (2)
• καταφρονήσωσι (2)
• καταφρονητικά (1)
• καταφρονοῖεν (1)
• καταφρονῶμεν (1)
• καταφρονηθῇ (1)
• καταφρονῆσαν (1)
• καταφρονήσειας (1)
• καταφρονητικῶν (1)
• καταφρονοῦσί (1)
• καταφρονημάτων (1)
• καταφρονῇς (1)
• καταφρονήσετε (1)
• καταφρονητάς (1)
• καταφρονῶνται (1)
• καταφρονέουσι (1)
• καταφρονηθήσῃ (1)
• καταφρονήσαντι (1)
• καταφρονητὴς (1)
• καταφρονοῦσ1 (1)
• καταφρονήσαιεν (1)
• καταφρονήσεωσ̓ (1)
• καταφρονῆτε (1)
• καταφρονοῦντ (1)
• καταφρονήσασα (1)
• καταφρονήσεις (1)
• καταφρονητική (1)
• καταφρονοῦσαι (1)
• καταφρονείτω (1)
• καταφρονητής (1)
• καταφρονηθείη (1)
• καταφρονήσομεν (1)
• καταφρονητὰς (1)
• καταφρονητικόν (1)
• καταφρονοῦν (1)
• καταφρονούσας (1)
• καταφρονῶσι (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary