Ancient Greek-English Dictionary Language

καταφρονέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταφρονέω καταφρονήσω κατεφρονήθην

Structure: κατα (Prefix) + φρονέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to look down on, think slightly of
  2. (with accusative) to regard slightly, despise
  3. to be disdainful, deal contemptuously
  4. (with infinitive) to think contemptuously that..., to presume

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονῶ καταφρονεῖς καταφρονεῖ
Dual καταφρονεῖτον καταφρονεῖτον
Plural καταφρονοῦμεν καταφρονεῖτε καταφρονοῦσιν*
SubjunctiveSingular καταφρονῶ καταφρονῇς καταφρονῇ
Dual καταφρονῆτον καταφρονῆτον
Plural καταφρονῶμεν καταφρονῆτε καταφρονῶσιν*
OptativeSingular καταφρονοῖμι καταφρονοῖς καταφρονοῖ
Dual καταφρονοῖτον καταφρονοίτην
Plural καταφρονοῖμεν καταφρονοῖτε καταφρονοῖεν
ImperativeSingular καταφρόνει καταφρονείτω
Dual καταφρονεῖτον καταφρονείτων
Plural καταφρονεῖτε καταφρονούντων, καταφρονείτωσαν
Infinitive καταφρονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονων καταφρονουντος καταφρονουσα καταφρονουσης καταφρονουν καταφρονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονοῦμαι καταφρονεῖ, καταφρονῇ καταφρονεῖται
Dual καταφρονεῖσθον καταφρονεῖσθον
Plural καταφρονούμεθα καταφρονεῖσθε καταφρονοῦνται
SubjunctiveSingular καταφρονῶμαι καταφρονῇ καταφρονῆται
Dual καταφρονῆσθον καταφρονῆσθον
Plural καταφρονώμεθα καταφρονῆσθε καταφρονῶνται
OptativeSingular καταφρονοίμην καταφρονοῖο καταφρονοῖτο
Dual καταφρονοῖσθον καταφρονοίσθην
Plural καταφρονοίμεθα καταφρονοῖσθε καταφρονοῖντο
ImperativeSingular καταφρονοῦ καταφρονείσθω
Dual καταφρονεῖσθον καταφρονείσθων
Plural καταφρονεῖσθε καταφρονείσθων, καταφρονείσθωσαν
Infinitive καταφρονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονουμενος καταφρονουμενου καταφρονουμενη καταφρονουμενης καταφρονουμενον καταφρονουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονήσω καταφρονήσεις καταφρονήσει
Dual καταφρονήσετον καταφρονήσετον
Plural καταφρονήσομεν καταφρονήσετε καταφρονήσουσιν*
OptativeSingular καταφρονήσοιμι καταφρονήσοις καταφρονήσοι
Dual καταφρονήσοιτον καταφρονησοίτην
Plural καταφρονήσοιμεν καταφρονήσοιτε καταφρονήσοιεν
Infinitive καταφρονήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονησων καταφρονησοντος καταφρονησουσα καταφρονησουσης καταφρονησον καταφρονησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονήσομαι καταφρονήσει, καταφρονήσῃ καταφρονήσεται
Dual καταφρονήσεσθον καταφρονήσεσθον
Plural καταφρονησόμεθα καταφρονήσεσθε καταφρονήσονται
OptativeSingular καταφρονησοίμην καταφρονήσοιο καταφρονήσοιτο
Dual καταφρονήσοισθον καταφρονησοίσθην
Plural καταφρονησοίμεθα καταφρονήσοισθε καταφρονήσοιντο
Infinitive καταφρονήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονησομενος καταφρονησομενου καταφρονησομενη καταφρονησομενης καταφρονησομενον καταφρονησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ δ’ ἰσχυριζόμενοι καὶ τῷ παραδόξῳ βοηθοῦντεσ μεγίστην μὲν ἔχουσι συνήγορον τὴν τύχην τῆσ πόλεωσ, ἣν ἀπὸ μικρᾶσ καὶ καταφρονουμένησ ἀρχῆσ ἐπὶ τοσοῦτον δόξησ καὶ δυνάμεωσ προελθεῖν δίχα θεοῦ πολλαῖσ καὶ μεγάλαισ ἐπιφανείαισ ἑκάστοτε συμπαρόντοσ ἀμήχανον οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ συνάγουσιν ὁμοειδῆ τινα, τοῦτο μὲν ἱδρῶτασ ἀγαλμάτων πολλάκισ ἐκχυθέντασ, τοῦτο δὲ στεναγμοὺσ ἀκουσθέντασ ἀποστροφάσ τε δεικνύντεσ καὶ καταμύσεισ ξοάνων, ἃσ ἱστορήκασιν οὐκ ὀλίγοι τῶν πρότερον. (Plutarch, Camillus, chapter 6 2:2)
  • ἀρξάμενοσ γὰρ ἀπὸ μικρᾶσ καὶ καταφρονουμένησ ἐλπίδοσ ἔθνη πολλὰ κατεστρέψατο, καὶ τὴν Πάρθων, ὡσ ἄλλοσ οὐδεὶσ, δύναμιν ἐταπείνωσεν, Ἑλλήνων δὲ τὴν Μεσοποταμίαν ἐνέπλησε, πολλοὺσ μὲν ἐκ Κιλικίασ, πολλοὺσ δ’ ἐκ Καππαδοκίασ ἀνασπάστουσ κατοικίζων. (Plutarch, Lucullus, chapter 21 4:1)
  • ἤδη οὖν χρὴ παντὸσ μᾶλλον οἰέσθαι τὰσἐν τῷ μέσῳ ταύτασ φανερὰσ καὶ ἀτίμουσ μοιχείασ καὶ λίαν ἀναισχύντωσ καὶ ἀνέδην γιγνομένασ, ὅτι τῶν ἀδήλων καὶ ἀφανῶν εἰσ ἐντίμουσ γυναῖκάσ τε καὶ παῖδασ ὕβρεων οὐχ ἥκιστα παρέχουσι τὴν αἰτίαν, τοῦ πάνυ ῥᾳδίωσ τὰ τοιαῦτα τολμᾶσθαι, τῆσ αἰσχύνησ ἐν κοινῷ καταφρονουμένησ, ἀλλ’ οὐχ, ὥσπερ οἰόνταί τινεσ, ὑπὲρ ἀσφαλείασ καὶ ἀποχῆσ ἐκείνων εὑρῆσθαι τῶν ἁμαρτημάτων. (Dio, Chrysostom, Orationes, 168:1)

Synonyms

  1. to look down on

  2. to think contemptuously that

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION