Sense

1. to look down on, think slightly of
2. (with accusative) to regard slightly, despise
3. to be disdainful, deal contemptuously
4. (with infinitive) to think contemptuously that..., to presume

Examples

• ἴδετε, οἱ καταφρονηταί, καὶ ἐπιβλέψατε καὶ θαυμάσατε θαυμάσια καὶ ἀφανίσθητε, διότι ἔργον ἐγὼ ἐργάζομαι ἐν ταῖσ ἡμέραισ ὑμῶν, ὃ οὐ μὴ πιστεύσητε, ἐάν τισ ἐκδιηγῆται. (Septuagint, Prophetia Habacuc 1:5)
• οἱ προφῆται αὐτῆσ πνευματοφόροι, ἄνδρεσ καταφρονηταί. ἱερεῖσ αὐτῆσ βεβηλοῦσι τὰ ἅγια καὶ ἀσεβοῦσι νόμον. (Septuagint, Prophetia Sophoniae 3:4)
• λόγων καὶ ἀνθρώπων ἢ καταφρονηταί. (Plutarch, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 13 5:1)
• τοὺσ μὲν οὖν Τιγυρίουσ ὑποστράτηγοσ αὐτοῦ Λαβιηνὸσ ἐνίκησε, τοὺσ δὲ ἄλλουσ ὁ Καῖσαρ, καὶ Τρικούρουσ ἀμύνοντασ σφίσιν, ἔπειτα τοὺσ μετ’ Ἀριοουίστου Γερμανούσ, οἳ καὶ τὰ μεγέθη μείζουσ τῶν μεγίστων ὑπῆρχον καὶ τὸ ἦθοσ ἄγριοι καὶ τὴν τόλμαν θρασύτατοι, καὶ θανάτου καταφρονηταὶ δι’ ἐλπίδα ἀναβιώσεωσ, καὶ κρύοσ ὁμοίωσ ἔφερον θάλπει, καὶ πόᾳ ἐχρῶντο παρὰ τὰσ ἀπορίασ τροφῇ, καὶ ὁ ἵπποσ ξύλοισ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 3:3)
• Καταφρονηταὶ δὲ πλούτου, καὶ θαυμάσιον αὐτοῖσ τὸ κοινωνικόν, οὐδὲ ἔστιν εὑρεῖν κτήσει τινὰ παρ’ αὐτοῖσ ὑπερέχοντα· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 160:1)

Similar forms

• καταφρονεῖν (161)
• καταφρονῶν (61)
• καταφρονήσας (40)
• καταφρόνησιν (40)
• καταφρονήσει (33)
• καταφρονοῦσιν (28)
• καταφρονῆσαι (25)
• καταφρονεῖ (24)
• καταφρονήσεως (23)
• καταφρονοῦσι (17)
• καταφρονηθῆναι (15)
• καταφρόνησις (12)
• καταφρονητικῶς (11)
• καταφρονεῖς (11)
• καταφρονοῦντα (10)
• καταφρονήσαντα (9)
• καταφρονοῦμεν (8)
• καταφρονήσῃ (6)
• καταφρονεῖται (6)
• καταφρονοῦσα (5)
• καταφρονεῖτε (5)
• καταφρόνει (5)
• καταφρονήματι (4)
• καταφρονηταί (4)
• καταφρονητικὸν (4)
• καταφρονηθεὶς (4)
• καταφρονηταὶ (4)
• καταφρονήσειε (4)
• καταφρονήσειν (3)
• καταφρονήσωσιν (3)
• καταφρονῶ (3)
• καταφρονηθῶσι (3)
• καταφρονήσῃς (3)
• καταφρονοῦντι (3)
• καταφρονηθῶμεν (2)
• καταφρονήσουσι (2)
• καταφρονητέον (2)
• καταφρονήσασαν (2)
• καταφρόνησίς (2)
• καταφρονοῦσαν (2)
• καταφρονήσειεν (2)
• καταφρονήσητε (2)
• καταφρονοῖ (2)
• καταφρονήσειαν (2)
• καταφρόνησον (2)
• καταφρονητικὸς (2)
• καταφρονήματος (2)
• καταφρονοίη (2)
• καταφρονήσωσι (2)
• καταφρονητικά (1)
• καταφρονοῖεν (1)
• καταφρονῶμεν (1)
• καταφρονηθῇ (1)
• καταφρονῆσαν (1)
• καταφρονήσειας (1)
• καταφρονητικῶν (1)
• καταφρονοῦσί (1)
• καταφρονημάτων (1)
• καταφρονῇς (1)
• καταφρονήσετε (1)
• καταφρονητάς (1)
• καταφρονῶνται (1)
• καταφρονέουσι (1)
• καταφρονηθήσῃ (1)
• καταφρονήσαντι (1)
• καταφρονητὴς (1)
• καταφρονοῦσ1 (1)
• καταφρονήσαιεν (1)
• καταφρονήσεωσ̓ (1)
• καταφρονῆτε (1)
• καταφρονοῦντ (1)
• καταφρονήσασα (1)
• καταφρονήσεις (1)
• καταφρονητική (1)
• καταφρονοῦσαι (1)
• καταφρονείτω (1)
• καταφρονητής (1)
• καταφρονηθείη (1)
• καταφρονήσομεν (1)
• καταφρονητὰς (1)
• καταφρονητικόν (1)
• καταφρονοῦν (1)
• καταφρονούσας (1)
• καταφρονῶσι (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary