καταφρονέω
ε-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
καταφρονέω
καταφρονήσω
κατεφρονήθην
Structure:
κατα
(Prefix)
+
φρονέ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to look down on, think slightly of
- (with accusative) to regard slightly, despise
- to be disdainful, deal contemptuously
- (with infinitive) to think contemptuously that..., to presume
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τῷ κάλλει αὐτῆσ καὶ ἐθαύμαζον τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἀπ̓ αὐτῆσ, καὶ εἶπεν ἕκαστοσ πρὸσ τὸν πλησίον αὐτοῦ. τίσ καταφρονήσει τοῦ λαοῦ τούτου, ὃσ ἔχει ἐν ἑαυτῷ γυναῖκασ τοιαύτασ̣ ὅτι οὐ καλόν ἐστιν ὑπολείπεσθαι ἐξ αὐτῶν ἄνδρα ἕνα, οἳ ἀφεθέντεσ δυνήσονται κατασοφίσασθαι πᾶσαν τὴν γῆν. (Septuagint, Liber Iudith 10:19)
- δίκαιοσ δὴ λέγειν εἰμὶ τἀληθὲσ καὶ ὑπομένειν, εἴ τισ ἄρα τὰ γεγονότα ἀκούσασ καταφρονήσει τῆσ ἐμῆσ φιλοσοφίασ, τὸν τύραννον δὲ ἡγήσεται νοῦν ἔχειν. (Plato, Epistles, Letter 7 102:1)
- ἀλλὰ τοὺσ μὲν ἔσωσενἈντήνωρ, οἱ δὲ Ἕλληνεσ, ἀχθόμενοι ἐπὶ τῇ τῶν βαρβάρων καταφρονήσει, ἀναλαβόντεσ τὴν πανοπλίαν ἔπλεον ἐπ’ αὐτούσ. (Apollodorus, Library and Epitome, book E, chapter 3 42:1)
- ποιησάμενοσ δὲ δἰ ὅλησ νυκτὸσ σύντονον ὁδὸν ὑπ’ αὐτὸν τὸν ὄρθρον ἐπιφαίνεται τοῖσ πολεμίοισ ἐστρατοπεδευκόσιν ἐν πεδίῳ καὶ οὔτε τάφρον περιβεβλημένοισ οὔτε χάρακα, ὡσ ἐν οἰκείᾳ τε γῇ καὶ καταφρονήσει τοῦ ἀντιπάλου. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 21 2:1)
- ἐνθυμηθέντεσ οὖν ὅτι ἐν καλῷ τοὺσ ἐχθίστουσ ἡμῖν ἔχομεν, οἱ μὲν ἄντικρυσ ἐπιόντεσ, οἱ δὲ κατόπιν, ἔνθα οὔτε πρόσω χωρεῖν οὔτ’ ὀπίσω ἐπιστρέφειν δυνάμενοι ποταμῷ τε καὶ ὄρει ἐκ τῶν πλαγίων ἀποκλειόμενοι καλὴν δώσουσιν ἡμῖν δίκην, ἴτε σὺν πολλῇ καταφρονήσει ἐπ’ αὐτούσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 24 9:3)
Synonyms
-
to look down on
-
to think contemptuously that
Derived
- ἐπιφρονέω (to be shrewd, prudent;, carefully)
- περιφρονέω (to compass in thought, speculate about, to overlook)
- συμφρονέω (to be of one mind with, to agree, to consider well)
- ὑπερφρονέω (to be over-proud, to have high thoughts, to be proud in or of)
- φρονέω (to think, to have understanding, to be wise)