- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταφρονέω?

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration: kataphroneō

Principal Part: καταφρονέω καταφρονήσω κατεφρονήθην

Structure: κατα (Prefix) + φρονέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to look down on, think slightly of
  2. (with accusative) to regard slightly, despise
  3. to be disdainful, deal contemptuously
  4. (with infinitive) to think contemptuously that..., to presume

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονῶ καταφρονεῖς καταφρονεῖ
Dual καταφρονεῖτον καταφρονεῖτον
Plural καταφρονοῦμεν καταφρονεῖτε καταφρονοῦσι(ν)
SubjunctiveSingular καταφρονῶ καταφρονῇς καταφρονῇ
Dual καταφρονῆτον καταφρονῆτον
Plural καταφρονῶμεν καταφρονῆτε καταφρονῶσι(ν)
OptativeSingular καταφρονοῖμι καταφρονοῖς καταφρονοῖ
Dual καταφρονοῖτον καταφρονοίτην
Plural καταφρονοῖμεν καταφρονοῖτε καταφρονοῖεν
ImperativeSingular καταφρόνει καταφρονείτω
Dual καταφρονεῖτον καταφρονείτων
Plural καταφρονεῖτε καταφρονούντων, καταφρονείτωσαν
Infinitive καταφρονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονων καταφρονουντος καταφρονουσα καταφρονουσης καταφρονουν καταφρονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονοῦμαι καταφρονεῖ, καταφρονῇ καταφρονεῖται
Dual καταφρονεῖσθον καταφρονεῖσθον
Plural καταφρονούμεθα καταφρονεῖσθε καταφρονοῦνται
SubjunctiveSingular καταφρονῶμαι καταφρονῇ καταφρονῆται
Dual καταφρονῆσθον καταφρονῆσθον
Plural καταφρονώμεθα καταφρονῆσθε καταφρονῶνται
OptativeSingular καταφρονοίμην καταφρονοῖο καταφρονοῖτο
Dual καταφρονοῖσθον καταφρονοίσθην
Plural καταφρονοίμεθα καταφρονοῖσθε καταφρονοῖντο
ImperativeSingular καταφρονοῦ καταφρονείσθω
Dual καταφρονεῖσθον καταφρονείσθων
Plural καταφρονεῖσθε καταφρονείσθων, καταφρονείσθωσαν
Infinitive καταφρονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονουμενος καταφρονουμενου καταφρονουμενη καταφρονουμενης καταφρονουμενον καταφρονουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονήσω καταφρονήσεις καταφρονήσει
Dual καταφρονήσετον καταφρονήσετον
Plural καταφρονήσομεν καταφρονήσετε καταφρονήσουσι(ν)
OptativeSingular καταφρονήσοιμι καταφρονήσοις καταφρονήσοι
Dual καταφρονήσοιτον καταφρονησοίτην
Plural καταφρονήσοιμεν καταφρονήσοιτε καταφρονήσοιεν
Infinitive καταφρονήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονησων καταφρονησοντος καταφρονησουσα καταφρονησουσης καταφρονησον καταφρονησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφρονήσομαι καταφρονήσει, καταφρονήσῃ καταφρονήσεται
Dual καταφρονήσεσθον καταφρονήσεσθον
Plural καταφρονησόμεθα καταφρονήσεσθε καταφρονήσονται
OptativeSingular καταφρονησοίμην καταφρονήσοιο καταφρονήσοιτο
Dual καταφρονήσοισθον καταφρονησοίσθην
Plural καταφρονησοίμεθα καταφρονήσοισθε καταφρονήσοιντο
Infinitive καταφρονήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφρονησομενος καταφρονησομενου καταφρονησομενη καταφρονησομενης καταφρονησομενον καταφρονησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τῷ κάλλει αὐτῆς καὶ ἐθαύμαζον τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ ἀπ᾿ αὐτῆς, καὶ εἶπεν ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ. τίς καταφρονήσει τοῦ λαοῦ τούτου, ὃς ἔχει ἐν ἑαυτῷ γυναῖκας τοιαύτας; ὅτι οὐ καλόν ἐστιν ὑπολείπεσθαι ἐξ αὐτῶν ἄνδρα ἕνα, οἳ ἀφεθέντες δυνήσονται κατασοφίσασθαι πᾶσαν τὴν γῆν. (Septuagint, Liber Iudith 10:19)
  • δίκαιος δὴ λέγειν εἰμὶ τἀληθὲς καὶ ὑπομένειν, εἴ τις ἄρα τὰ γεγονότα ἀκούσας καταφρονήσει τῆς ἐμῆς φιλοσοφίας, τὸν τύραννον δὲ ἡγήσεται νοῦν ἔχειν. (Plato, Epistles, Letter 7 102:1)
  • ἀλλὰ τοὺς μὲν ἔσωσενἈντήνωρ, οἱ δὲ Ἕλληνες, ἀχθόμενοι ἐπὶ τῇ τῶν βαρβάρων καταφρονήσει, ἀναλαβόντες τὴν πανοπλίαν ἔπλεον ἐπ αὐτούς. (Apollodorus, Library and Epitome, book E, chapter 3 42:1)
  • ποιησάμενος δὲ δἰ ὅλης νυκτὸς σύντονον ὁδὸν ὑπ αὐτὸν τὸν ὄρθρον ἐπιφαίνεται τοῖς πολεμίοις ἐστρατοπεδευκόσιν ἐν πεδίῳ καὶ οὔτε τάφρον περιβεβλημένοις οὔτε χάρακα, ὡς ἐν οἰκείᾳ τε γῇ καὶ καταφρονήσει τοῦ ἀντιπάλου. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 21 2:1)
  • ἐνθυμηθέντες οὖν ὅτι ἐν καλῷ τοὺς ἐχθίστους ἡμῖν ἔχομεν, οἱ μὲν ἄντικρυς ἐπιόντες, οἱ δὲ κατόπιν, ἔνθα οὔτε πρόσω χωρεῖν οὔτ ὀπίσω ἐπιστρέφειν δυνάμενοι ποταμῷ τε καὶ ὄρει ἐκ τῶν πλαγίων ἀποκλειόμενοι καλὴν δώσουσιν ἡμῖν δίκην, ἴτε σὺν πολλῇ καταφρονήσει ἐπ αὐτούς. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 24 9:3)

Synonyms

  1. to look down on

  2. to think contemptuously that

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION