Ancient Greek-English Dictionary Language

καταφθείρω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταφθείρω καταφθερῶ

Structure: κατα (Prefix) + φθείρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to destroy or spoil utterly, bring to naught

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφθείρω καταφθείρεις καταφθείρει
Dual καταφθείρετον καταφθείρετον
Plural καταφθείρομεν καταφθείρετε καταφθείρουσιν*
SubjunctiveSingular καταφθείρω καταφθείρῃς καταφθείρῃ
Dual καταφθείρητον καταφθείρητον
Plural καταφθείρωμεν καταφθείρητε καταφθείρωσιν*
OptativeSingular καταφθείροιμι καταφθείροις καταφθείροι
Dual καταφθείροιτον καταφθειροίτην
Plural καταφθείροιμεν καταφθείροιτε καταφθείροιεν
ImperativeSingular καταφθείρε καταφθειρέτω
Dual καταφθείρετον καταφθειρέτων
Plural καταφθείρετε καταφθειρόντων, καταφθειρέτωσαν
Infinitive καταφθείρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφθειρων καταφθειροντος καταφθειρουσα καταφθειρουσης καταφθειρον καταφθειροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφθείρομαι καταφθείρει, καταφθείρῃ καταφθείρεται
Dual καταφθείρεσθον καταφθείρεσθον
Plural καταφθειρόμεθα καταφθείρεσθε καταφθείρονται
SubjunctiveSingular καταφθείρωμαι καταφθείρῃ καταφθείρηται
Dual καταφθείρησθον καταφθείρησθον
Plural καταφθειρώμεθα καταφθείρησθε καταφθείρωνται
OptativeSingular καταφθειροίμην καταφθείροιο καταφθείροιτο
Dual καταφθείροισθον καταφθειροίσθην
Plural καταφθειροίμεθα καταφθείροισθε καταφθείροιντο
ImperativeSingular καταφθείρου καταφθειρέσθω
Dual καταφθείρεσθον καταφθειρέσθων
Plural καταφθείρεσθε καταφθειρέσθων, καταφθειρέσθωσαν
Infinitive καταφθείρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφθειρομενος καταφθειρομενου καταφθειρομενη καταφθειρομενης καταφθειρομενον καταφθειρομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλὰ μὴ δαπανᾶν μὲν ἐξ ὀλίγων ὑπαρχόντων, ἀσχολεῖσθαι δὲ ἀσχολίασ ἀνωφελεῖσ, τὸ δὲ σῶμα, θεραπείασ δεόμενον καὶ πολλῆσ προσοχῆσ, καταφθείρειν ἀμελοῦντα, τὴν δὲ ψυχὴν τοσοῦτον χρόνον ἐᾶν ἄγευστον φιλοσοφίασ καὶ τῶν τοιούτων μαθημάτων, πρὸσ δὲ τὸν δεῖνα ἐξετάζεσθαι ἢ τὸν δεῖνα καὶ κακῶσ ἀκούειν ἐνίοτε καὶ δάκνεσθαι. (Dio, Chrysostom, Orationes, 44:1)
  • οὓσ καταλαβομένουσ παρὰ τὸν ποταμὸν χωρίον καρτερὸν διαπολεμεῖν τοῖσ Αἰγυπτίοισ καὶ τὴν σύνεγγυσ χώραν καταφθείρειν, τέλοσ δὲ δοθείσησ ἀδείασ αὐτοῖσ κατοικῆσαι τὸν τόπον, ὃν καὶ ἀπὸ τῆσ πατρίδοσ Βαβυλῶνα προσαγορεῦσαι. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 56 3:2)
  • διὸ καὶ παρὰ τοῖσ ἐγχωρίοισ θαυμαζόμενον αἱρεθῆναί τε βασιλέα καὶ τὴν Μηδίαν συνεχῶσ λεηλατεῖν καὶ πάντα τόπον καταφθείρειν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 33 4:2)
  • κατὰ μὲν οὖν τὰσ ἀρχὰσ ἐν ταῖσ ἐφόδοισ αὐτῶν ταῖσ κατὰ Κομοντόριον τὸν πρῶτον βασιλεύσαντα δῶρα διετέλουν οἱ Βυζάντιοι διδόντεσ ἀνὰ τρισχιλίουσ καὶ πεντακισχιλίουσ, ποτὲ δὲ καὶ μυρίουσ χρυσοῦσ, ἐφ’ ᾧ μὴ καταφθείρειν τὴν χώραν αὐτῶν. (Polybius, Histories, book 4, chapter 46 3:1)
  • τὸ μὲν γὰρ παραιρεῖσθαι τῶν πολεμίων καὶ καταφθείρειν φρούρια, λιμένασ, πόλεισ, ἄνδρασ, ναῦσ, καρπούσ, τἄλλα τὰ τούτοισ παραπλήσια, δι’ ὧν τοὺσ μὲν ὑπεναντίουσ ἀσθενεστέρουσ ἄν τισ ποιήσαι, τὰ δὲ σφέτερα πράγματα καὶ τὰσ ἐπιβολὰσ δυναμικωτέρασ, ταῦτα μὲν ἀναγκάζουσιν οἱ τοῦ πολέμου νόμοι καὶ τὰ τούτου δίκαια δρᾶν· (Polybius, Histories, book 5, chapter 11 3:1)

Synonyms

  1. to destroy or spoil utterly

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION