κάρυον
Second declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κάρυον
καρύου
Structure:
καρυ
(Stem)
+
ον
(Ending)
Sense
- nut (hard-shelled seed)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εἶπε δὲ αὐτοῖσ Ἰσραὴλ ὁ πατὴρ αὐτῶν. εἰ οὕτωσ ἐστί, τοῦτο ποιήσατε. λάβετε ἀπὸ τῶν καρπῶν τῆσ γῆσ ἐν τοῖσ ἀγγείοισ ὑμῶν καὶ καταγάγετε τῷ ἀνθρώπῳ δῶρα τῆσ ρητίνησ καὶ τοῦ μέλιτοσ, θυμίαμά τε καὶ στακτὴν καὶ τερέβινθον καὶ κάρυα. (Septuagint, Liber Genesis 43:10)
- καὶ ἐγένετο τῇ ἐπαύριον καὶ εἰσῆλθε Μωυσῆσ καὶ Ἀαρὼν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου, καὶ ἰδοὺ ἐβλάστησεν ἡ ράβδοσ Ἀαρὼν εἰσ οἶκον Λευὶ καὶ ἐξήνεγκε βλαστὸν καὶ ἐξήνθησεν ἄνθη καὶ ἐβλάστησε κάρυα. (Septuagint, Liber Numeri 17:23)
- Καὶ μάλα, οὐ μὴν περὶ ταλάντων γε καὶ μυριάδων ὥσπερ ὑμῖν, ἀλλὰ περὶ καρύων τὸ μέγιστον, ὡσ μὴ ἀνιᾶσθαι ἡττηθέντα μηδὲ δακρύειν ἀεὶ ἄσιτον ὄντα μόνον τῶν ἄλλων. (Lucian, Saturnalia, 8:6)
- ὥστε νῦν μὲν ἄφεσ αὐτά, εὐωχώμεθα δὲ ἤδη καὶ κροτῶμεν καὶ ἐπὶ τῇ ἑορτῇ ἐλευθεριάζωμεν, εἶτα πεττεύωμεν ἐσ τὸ ἀρχαῖον ἐπὶ καρύων καὶ βασιλέασ χειροτονῶμεν καὶ πειθαρχῶμεν αὐτοῖσ· (Lucian, Saturnalia, 9:5)
- Λούεσθαι μὲν ὁπόταν τὸ στοιχεῖον ἑξάπουν ᾖ, τὰ δὲ πρὸ τοῦ λουτροῦ κάρυα καὶ πεττοὶ ἔστωσαν. (Lucian, Saturnalia, 1:1)
- μῶναξ δὲ καὶ Τιμαχίδασ ἐν Γλώσσαισ Διὸσ βάλανόν φησι καλεῖσθαι τὸ Ποντικὸν κάρυον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 41 1:1)
- λόπιμον κάρυόν τε Εὐβοέεσ, βάλανον δὲ μετεξέτεροι καλέσαντο, Νίκανδρόσ φησιν ὁ Κολοφώνιοσ ἐν Γεωργικοῖσ, Ἀγέλοχοσ δὲ ἄμωτα καλεῖ τὰ καστάνεια· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 43 2:3)
- ἐρέβινθοσ κύαμοσ, χόνδροσ, τυρόσ, μέλι, σησαμίδεσ, βάτραχοσ, βότρυεσ, ῥοῦσ, πυραμίδεσ, μῆλον, κάρυον, γάλα, κανναβίδεσ, κόγχαι, χυλόσ, Διὸσ ἐγκέφαλοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 507)
- τοῦτο δέ μοι κάρυον περιλείπεται οἰο͂ν. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 116 1:3)
- ὁ Πειραιεὺσ κάρυον μέγ’ ἐστὶ καὶ κενόν. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 4411)