Ancient Greek-English Dictionary Language

ἠθικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἠθικός ἠθική ἠθικόν

Structure: ἠθικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: h)=qos II

Sense

  1. of or for morals
  2. moral
  3. expressing character

Examples

  • ἃ δὲ τὸν ὀρχηστὴν αὐτὸν ἔχειν χρὴ καὶ ὅπωσ δεῖ ἠσκῆσθαι καὶ ἃ μεμαθηκέναι καὶ οἷσ κρατύνειν τὸ ἔργον, ἤδη σοι δίειμι, ὡσ μάθῃσ οὐ τῶν ῥᾳδίων καὶ τῶν εὐμεταχειρίστων οὖσαν τήν τέχνην, ἀλλὰ πάσησ παιδεύσεωσ ἐσ τὸ ἀκρότατον ἀφικνουμένην, οὐ μουσικῆσ μόνον ἀλλὰ καὶ ῥυθμικῆσ καὶ μετρικῆσ, καὶ τῆσ σῆσ φιλοσοφίασ μάλιστα, τῆσ τε φυσικῆσ καὶ τῆσ ἠθικῆσ· (Lucian, De saltatione, (no name) 35:3)
  • περὶ τῆσ ἠθικῆσ λεγομένησ; (Plutarch, De virtute morali, section 11)
  • περὶ τῆσ ἠθικῆσ λεγομένησ ἀρετῆσ καὶ δοκούσησ, ᾧ δὴ μάλιστα τῆσ θεωρητικῆσ διαφέρει τῷ τὸ μὲν πάθοσ ὕλην ἔχειν τὸν δὲ λόγον εἶδοσ, εἰπεῖν πρόκειται τίνα τ’ οὐσίαν ἔχει καὶ πῶσ ὑφίστασθαι πέφυκε· (Plutarch, De virtute morali, section 11)
  • μετὰ ταῦτα σκεπτέον πρῶτον περὶ ἀρετῆσ ἠθικῆσ, τί ἐστι, καὶ ποῖα μόρια αὐτῆσ εἰσ τοῦτο γὰρ ἀνῆκται, καὶ γίνεται διὰ τίνων. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 36:1)
  • διττῆσ δὴ τῆσ ἀρετῆσ οὔσησ, τῆσ μὲν διανοητικῆσ τῆσ δὲ ἠθικῆσ, ἡ μὲν διανοητικὴ τὸ πλεῖον ἐκ διδασκαλίασ ἔχει καὶ τὴν γένεσιν καὶ τὴν αὔξησιν, διόπερ ἐμπειρίασ δεῖται καὶ χρόνου, ἡ δ’ ἠθικὴ ἐξ ἔθουσ περιγίνεται, ὅθεν καὶ τοὔνομα ἔσχηκε μικρὸν παρεκκλῖνον ἀπὸ τοῦ ἔθουσ. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2, book 2 1:1)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION