Ancient Greek-English Dictionary Language

ἠθικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἠθικός ἠθική ἠθικόν

Structure: ἠθικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: h)=qos II

Sense

  1. of or for morals
  2. moral
  3. expressing character

Examples

  • τοιαύτην δὴ καταλαβὼν τὴν πολιτικὴν λέξιν ὁ Δημοσθένησ οὕτω κεκινημένην ποικίλωσ, καὶ τηλικούτοισ ἐπεισελθὼν ἀνδράσιν ἑνὸσ μὲν οὐθενὸσ ἠξίωσε γενέσθαι ζηλωτὴσ οὔτε χαρακτῆροσ οὔτε ἀνδρόσ, ἡμιέργουσ τινὰσ ἅπαντασ οἰόμενοσ εἶναι καὶ ἀτελεῖσ, ἐξ ἁπάντων δ’ αὐτῶν ὅσα κράτιστα καὶ χρησιμώτατα ἦν, ἐκλεγόμενοσ συνύφαινε καὶ μίαν ἐκ πολλῶν διάλεκτον ἀπετέλει, μεγαλοπρεπῆ λιτήν, περιττὴν ἀπέριττον, ἐξηλλαγμένην συνήθη, πανηγυρικὴν ἀληθινήν, αὐστηρὰν ἱλαράν, σύντονον ἀνειμένην, ἡδεῖαν πικράν, ἠθικὴν παθητικήν, οὐδὲν διαλλάττουσαν τοῦ μεμυθευμένου παρὰ τοῖσ ἀρχαίοισ ποιηταῖσ Πρωτέωσ, ὃσ ἅπασαν ἰδέαν μορφῆσ ἀμογητὶ μετελάμβανεν, εἴτε θεὸσ ἢ δαίμων τισ ἐκεῖνοσ ἄρα ἦν παρακρουόμενοσ ὄψεισ τὰσ ἀνθρωπίνασ εἴτε διαλέκτου ποικίλον τι χρῆμα ἐν ἀνδρὶ σοφῷ, πάσησ ἀπατηλὸν ἀκοῆσ, ὃ μᾶλλον ἄν τισ εἰκάσειεν, ἐπειδὴ ταπεινὰσ καὶ ἀσχήμονασ ὄψεισ οὔτε θεοῖσ οὔτε δαίμοσι προσάπτειν ὅσιον. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 83)
  • ὅσοι δ’ ἐν ἁμαρτήματοσ αὐτὸ μοίρᾳ φέρουσι, τὰσ αἰτίασ οὐκ ἐξητακότεσ, δι’ ἃσ εἰώθει πλεονάζειν ἐνίοτε ἐν τοῖσ ὀνόμασιν, οὐ δεόντωσ αὐτοῦ κατηγοροῦσιν, ἀλλ’ ἐοίκασιν οἱ τοῦτο συκοφαντοῦντεσ τὴν βραχυλογίαν ἐκ παντὸσ ἀπαιτεῖν, ἥν, ὅπερ εἶπον, παντὸσ μᾶλλον καὶ εὐκαιρότερον παρέχεται, τῶν δὲ ἄλλων ἀρετῶν οὐδεμίαν, οὐκέτι συνορῶντεσ ὅτι καὶ τῆσ σαφηνείασ δεῖ στοχάζεσθαι τὸν ῥήτορα καὶ τῆσ ἐναργείασ καὶ τῆσ αὐξήσεωσ καὶ τῆσ περὶ τὴν σύνθεσιν τῶν ὀνομάτων εὐρυθμίασ, ὑπὲρ ἅπαντα δὲ ταῦτα τοῦ παθητικήν τε καὶ ἠθικὴν καὶ ἐναγώνιον ποιεῖν τὴν λέξιν, ἐν οἷσ ἐστιν ἡ πλείστη τοῦ πιθανοῦ μοῖρα. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 58 1:1)
  • ἐπεὶ δ’ οὐ πᾶσαν ἀρετὴν μεσότητα ποιοῦσιν οὐδ’ ἠθικὴν καλοῦσι, λεκτέον ἂν εἰή περὶ τῆσ διαφορᾶσ ἀρξαμένοισ ἄνωθεν. (Plutarch, De virtute morali, section 51)
  • ἐπεὶ δ’ οὐ πᾶσαν ἀρετὴν μεσότητα ποιοῦσιν οὐδ’ ἠθικὴν καλοῦσι, λεκτέον ἂν εἰή περὶ τῆσ διαφορᾶσ ἀρξαμένοισ ἄνωθεν. (Plutarch, De virtute morali, section 51)
  • ὥστ’ ἀνάγκη τὴν ἠθικὴν ἀρετὴν περὶ μέσ’ ἄττα εἶναι καὶ μεσότητα τινά. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 52:3)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION