뜻

1. 땅, 본토, 토양
3. 대륙

1. mainland, land
2. The mainland of Greece
3. continent
4. inland areas (as opposed to coastal areas)

예문

• λαβεῖν δ ἐλιλαίετο θυμῷ ἄλλοτε μὲν κατὰ κῦμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης ἰχθύι εἰδομένην, πόντον πολὺν ἐξοροθῦνον, ἄλλοτ ἀν Ὠκεανὸν ποταμὸν καὶ πείρατα γαίης, ἄλλοτ ἀν ἤπειρον πολυβώλακα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 10 2:3)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 10 2:3)

• διῳκημένων δὲ πάντων αὐτῷ καλῶς ἀσπασάμενος τοὺς Ἕλληνας, καὶ παρακαλέσας τοὺς Μακεδόνας μεμνῆσθαι τῆς δεδομένης ὑπὸ Ῥωμαίων ἐλευθερίας σῴζοντας αὐτὴν δι εὐνομίας καὶ ὁμονοίας, ἀνέζευξεν ἐπὶ τὴν Ἤπειρον, ἔχων δόγμα συγκλήτου τοὺς συμμεμαχημένους αὐτῷ τὴν πρὸς Περσέα μάχην στρατιώτας ἀπὸ τῶν ἐκεῖ πόλεων ὠφελῆσαι. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 29 1:1)

  (플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 29 1:1)

• ἐπειδὰν δὲ ταύτας παραπλεύσῃς, τότε δὴ ἀφίξῃ εἰς τὴν μεγάλην ἤπειρον τὴν ἐναντίαν τῇ ὑφ ὑμῶν ^ κατοικουμένῃ: (Lucian, Verae Historiae, book 2 27:7)

  (루키아노스, Verae Historiae, book 2 27:7)

• ἐνταῦθα δὴ πολλὰ παθὼν καὶ ποικίλα ἔθνη διελθὼν καὶ ἀνθρώποις ἀμίκτοις ἐπιδημήσας χρόνῳ ποτὲ ἥξεις εἰς τὴν ἑτέραν ἤπειρον. (Lucian, Verae Historiae, book 2 27:8)

  (루키아노스, Verae Historiae, book 2 27:8)

• καὶ ἡμεῖς μὲν εἰκάσαμεν ἤπειρον εἶναι: (Lucian, Verae Historiae, book 2 42:2)

  (루키아노스, Verae Historiae, book 2 42:2)

유사 형태

• ἤπειρον (227)
• ἠπείρου (200)
• ἠπείρῳ (105)
• ἠπείροιο (42)
• Ἠπειρωτῶν (41)
• ἠπείρων (26)
• Ἠπειρῶται (23)
• ἠπείρους (21)
• ἤπειρος (21)
• Ἠπειρώταις (16)
• ἠπειρώτας (15)
• ἤπειρόνδε (14)
• ἠπείροις (13)
• Ἠπειρώτην (13)
• ἠπειρώτης (7)
• ἤπειροι (7)
• ἠπειρωτικὰ (6)
• ἠπείροιν (3)
• ἠπειρῶτιν (3)
• ἤπειρός (2)
• Ἠπειρώτου (2)
• ἤπειροί (2)
• Ἤπειρὸν (1)
• ἠπειρωτέων (1)
• ἠπείρωτο (1)
• ἠπείρωσε (1)
• Ἠπειρώτιδι (1)
• ἠπείροισιν (1)
• ἠπειροῦται (1)
• Ἠπειρώτῃ? (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록