- καί μοι ταύτασ ἀνάδοσ τῶν γραφῶν. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 13:13)
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 13:13)
- ὁ δὲ μετ’ αὐτὸν Πτολεμαῖοσ ὁ Φιλάδελφοσ ἐπικληθεὶσ οὐ μόνον εἴ τινεσ ἦσαν αἰχμάλωτοι παρ’ αὐτῷ τῶν ἡμετέρων πάντασ ἀπέδωκεν, ἀλλὰ καὶ χρήματα πολλάκισ ἐδωρήσατο καὶ τὸ μέγιστον ἐπιθυμητὴσ ἐγένετο τοῦ γνῶναι τοὺσ ἡμετέρουσ νόμουσ καὶ ταῖσ τῶν ἱερῶν γραφῶν βίβλοισ ἐντυχεῖν. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 49:1)
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, 49:1)
- οὐ γὰρ δὴ πλάσται μὲν καὶ ζωγράφων παῖδεσ, εἰ μὴ πολλὴν ἐμπειρίαν λάβοιεν, χρόνῳ τρίψαντεσ τὰσ ὁράσεισ μακρῷ περὶ τὰσ τῶν ἀρχαίων δημιουργῶν τέχνασ, οὐκ ἂν εὐπετῶσ αὐτὰσ διαγνοῖεν καὶ οὐκ ἂν ἔχοιεν εἰπεῖν βεβαίωσ, ὅτι τουτὶ μέν ἐστι Πολυκλείτου τὸ ἔργον, τουτὶ δὲ Φειδίου, τουτὶ δὲ Ἀλκαμένουσ, καὶ τῶν γραφῶν Πολυγνώτου μὲν αὕτη, Τιμάνθουσ δὲ ἐκείνη, αὕτη δὲ Παρρασίου. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 50 2:2)
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 50 2:2)
- ἀκούω δ’ ἔγωγε καὶ τὸ πρότερον οὕτω καταλυθῆναι τὴν δημοκρατίαν, παρανόμων πρῶτον γραφῶν καταλυθεισῶν καὶ τῶν δικαστηρίων ἀκύρων γενομένων. (Demosthenes, Speeches 21-30, 220:2)
(데모스테네스, Speeches 21-30, 220:2)
- ἀντίσιγμα περιεστιγμένον πρὸσ τὰσ διττὰσ χρήσεισ καὶ μεταθέσεισ τῶν γραφῶν· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 65:4)
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 65:4)
- Ἡνίκα δὲ συνετέλεσε Μωυσῆσ γράφων πάντασ τοὺσ λόγουσ τοῦ νόμου τούτου εἰσ βιβλίον ἕωσ εἰσ τέλοσ, (Septuagint, Liber Deuteronomii 31:24)
(70인역 성경, 신명기 31:24)
- καὶ ἐν οἷσ τὰσ καταλαβούσασ τὴν Ἑλλάδα συμφορὰσ διὰ τὰσ στάσεισ ἐπεξέρχεται τοιάδε γράφων· (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 176)
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 176)
- εἰ δέ τισ οὕτωσ ἔσται δύσερισ ὥστε καὶ πρὸσ ταῦτα ἀντιλέγειν, ὅτι μὲν ὕστερον ἐγράφησαν αἱ ῥητορικαὶ τέχναι τῶν ἀναλυτικῶν τε καὶ μεθοδικῶν καὶ τοπικῶν, ὁμολογῶν ἀληθὲσ εἶναι, οὐδὲν δὲ κωλύειν λέγων ἁπάσασ ταύτασ κατεσκευακέναι τὸν φιλόσοφον τὰσ πραγματείασ ἔτι παιδευόμενον παρὰ Πλάτωνι, ψυχρὰν μὲν καὶ ἀπίθανον ἐπιχείρησιν εἰσάγων, βιαζόμενοσ δὲ τὸ κακουργότατον τῶν ἐπιχειρημάτων ποιεῖν πιθανώτερον, ὅτι καὶ τὸ μὴ εἰκὸσ γίνεταί ποτε εἰκόσ, ἀφεὶσ ἃ πρὸσ ταῦτα λέγειν εἶχον ἐπὶ τὰσ αὐτοῦ τρέψομαι τοῦ φιλοσόφου μαρτυρίασ, ἃσ ἐν τῇ τρίτῃ βύβλῳ τῶν τεχνῶν τέθηκε περὶ τῆσ μεταφορᾶσ κατὰ λέξιν οὕτω γράφων· (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 81)
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 81)
- οὗτοσ δ’ ἐπὶ Καλλιμάχου γέγονεν ἄρχοντοσ, ὡσ δηλοῖ Φιλόχοροσ ἐν ἕκτῃ βύβλῳ τῆσ Ἀτθίδοσ κατὰ λέξιν οὕτω γράφων· (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 92)
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 92)
- ἐῶ γὰρ τὰσ ἄλλασ αὐτοῦ γραφὰσ παραφέρειν, ἐν αἷσ κωμῳδεῖ τοὺσ πρὸ ἑαυτοῦ, Παρμενίδην τε καὶ Ἱππίαν καὶ Πρωταγόραν καὶ Πρόδικον καὶ Γοργίαν καὶ Πῶλον καὶ Θεόδωρον καὶ Θρασύμαχον καὶ ἄλλουσ συχνούσ, οὐκ ἀπὸ τοῦ βελτίστου πάντα περὶ αὐτῶν γράφων ἀλλ’ εἰ βούλει, καὶ ἀπὸ φιλοτιμίασ· (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 1 12:1)
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 1 12:1)