Ancient Greek-English Dictionary Language

γελωτοποιός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: γελωτοποιός

Structure: γελωτοποι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ge/lws, poie/w

Sense

  1. exciting laughter, a jester, buffoon

Examples

  • οὕτω δὴ ὁ κακοδαίμων Σατυρίων ‐ τοῦτο γὰρ ὁ γελωτοποιὸσ ἐκαλεῖτο ‐ συστὰσ ἐπαγκρατίαζε. (Lucian, Symposium, (no name) 19:2)
  • Εὔδικοσ δὲ ὁ γελωτοποιὸσ ηὐδοκίμει μιμούμενοσ παλαιστὰσ καὶ πύκτασ, ὥσ φησιν Ἀριστόξενοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 35 2:2)
  • "ἦν γὰρ ὁ Γάλβασ γελωτοποιόσ ἐν δ’ Ἄργει Νικόστρατοσ ἀντεπολιτεύσατο πρὸσ Φάυλλον ἐπιδημήσαντοσ οὖν Φιλίππου τοῦ βασιλέωσ, ἐπίδοξοσ ἦν διὰ τῆσ γυναικὸσ ὁ Φάυλλοσ ἐκπρεποῦσ οὔσησ, εἰ συγγένοιτο τῷ Φιλίππῳ, διαπράξασθαί τινα δυναστείαν αὑτῷ καὶ ἀρχήν. (Plutarch, Amatorius, section 16 2:32)
  • "καὶ ὁ Κάρανοσ ἄρξασ πότου μικροῖσ ἐκπώμασι περισοβεῖν ἐκέλευε τοῖσ παισίν, ἐπίνομεν οὖν εὐμαρῶσ ὥσπερ ἀντίδοτον ἐκ τῆσ προτέρασ ἀκρατοποσίασ λαμβάνοντεσ, ἐν τούτῳ δὲ ὁ γελωτοποιὸσ εἰσῆλθε Μανδρογένησ, ἐκείνου Στράτωνοσ τοῦ Ἀττικοῦ, ὥσ φασιν, ἀπόγονοσ καὶ πολλοὺσ κατέρρηξεν ἡμῖν γέλωτασ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 2 3:23)
  • ἀφελοῦσ καὶ τὸ τοιοῦτον, Φίλιπποσ ὁ γελωτοποιὸσ παρῆλθε, καὶ ἔκλαιεν, καὶ ὅτι οἱ ἐν τῷ συμποσίῳ κατακείμενοι ἐγέλων, καὶ ὁ Συρακόσιοσ θαύματα παρείχετο. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , chapter 2 18:2)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION