- κιττοῦ, τρυγοίπου, προβατίων βληχωμένων, κόλπου γυναικῶν διατρεχουσῶν εἰσ ἀγρόν, δούλησ μεθυούσησ, ἀνατετραμμένου χοῶσ, ἄλλων τε πολλῶν κἀγαθῶν ‐ ἴθι νυν ἄθρει οἱο͂ν πρὸσ ἀλλήλασ λαλοῦσιν αἱ πόλεισ διαλλαγεῖσαι καὶ γελῶσιν ἄσμεναι, καὶ ταῦτα δαιμονίωσ ὑπωπιασμέναι ἁπαξάπασαι καὶ κυάθουσ προσκείμεναι. (Aristophanes, Peace, Choral, strophe 3 1:10)
(아리스토파네스, Peace, Choral, strophe 3 1:10)
- Εἴπω τι τῶν εἰωθότων ὦ δέσποτα, ἐφ’ οἷσ ἀεὶ γελῶσιν οἱ θεώμενοι; (Aristophanes, Frogs, Prologue 1:1)
(아리스토파네스, Frogs, Prologue 1:1)
- ἤνεγκε δὲ οὐ μετρίωσ ἀποτυχών, καὶ πρόσ γε τοὺσ ἐχθροὺσ ἐπεγγελῶντασ αὐτῷ λέγεται θρασύτερον τοῦ δέοντοσ εἰπεῖν ὡσ Σαρδόνιον γέλωτα γελῶσιν, οὐ γιγνώσκοντεσ ὅσον αὐτοῖσ σκότοσ ἐκ τῶν αὐτοῦ περικέχυται πολιτευμάτων. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 12 5:2)
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 12 5:2)
- οἱ μὲν οὖν πολλοὶ γελῶσιν, ἄν τισ ὢν φαλακρὸσ ἢ κυρτὸσ ἑτέρουσ εἰσ ταῦτα λοιδορῇ καὶ σκώπτῃ· (Plutarch, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 5 1:1)
(플루타르코스, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 5 1:1)
- "ὅταν ἀναιρεθῶσι μὲν οἱ νόμοι, μένωσι δ’ οἱ πρὸσ ἡδονὴν παρακαλοῦντεσ λόγοι, πρόνοια δὲ θεῶν μὴ νομίζηται, σοφοὺσ δ’ ἡγῶνται τοὺσ τῷ καλῷ προσπτύοντασ, ἂν ἡδονὴ μὴ προσῇ χλευάζωσι δὲ ταῦτα καὶ γελῶσιν ἔστιν Δίκησ ὀφθαλμόσ, ὃσ τὰ πάνθ’ ὁρᾷ καί πέλασ γὰρ ἑστὼσ ὁ θεὸσ ἐγγύθεν βλέπει καὶ ὁ μὲν θεόσ, ὥσπερ δὴ καὶ ὁ παλαιὸσ λόγοσ, ἀρχήν τε καὶ μέσα καὶ τελευτὴν ἔχων τοῦ παντὸσ εὐθείᾳ περαίνει κατὰ φύσιν περιπορευόμενοσ τῷ δ’ ἕπεται Δίκη, τῶν ἀπολειπομένων τιμωρὸσ τοῦ θείου νόμου. (Plutarch, Adversus Colotem, section 30 1:5)
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 30 1:5)
