뜻

1. 통역자, 해석자, 통역사
2. 통역자, 해석자, 통역사

1. an interpreter, a dragoman
2. an interpreter, expounder

예문

• "βαρβάρουσ ἔχω, οὐχ ὁμογλώττουσ, καὶ ἑρμηνέων οὐ ῥᾴδιον εὐπορεῖν πρὸσ αὐτούσ. (Lucian, De saltatione, (no name) 64:5)

  (루키아노스, De saltatione, (no name) 64:5)

• ἐσ δὲ τὸ πὰν ἑρμηνέων χατίζει. (Pindar, Odes, olympian odes, olympian 2 27:2)

  (핀다르, Odes, olympian odes, olympian 2 27:2)

• ἡ δὲ Ἀπολλωνία πλησίον ἐστί, καὶ πρὸσ αὕτη τὸ Νύμφαιον, ἱερὸσ τόποσ ἐκ χλοερᾶσ νάπησ καὶ λειμώνων ἀναδιδοὺσ πυρὸσ πηγὰσ σποράδασ ἐνδελεχῶσ ῥέοντοσ, ἐνταῦθά φασι κοιμώμενον ἁλῶναι σάτυρον, οἱο͂ν οἱ πλάσται καὶ γραφεῖσ εἰκάζουσιν, ἀχθέντα δὲ ὡσ Σύλλαν ἐρωτᾶσθαι δι’ ἑρμηνέων πολλῶν ὅστισ εἰή· (Plutarch, Sulla, chapter 27 1:2)

  (플루타르코스, Sulla, chapter 27 1:2)

• οὐκοῦν ἑρμηνέων ἑρμηνῆσ γίγνεσθε; (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 31:6)

  (플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 31:6)

• ὡσ δὲ ἤρετο Ἀλέξανδροσ δἰ ἑρμηνέων ὅ τι νοοῖ αὐτοῖσ τὸ ἔργον, τοὺσ δὲ ὑποκρίνασθαι ὧδε· (Arrian, Anabasis, book 7, chapter 1 5:2)

  (아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 1 5:2)

유사 형태

• ἑρμηνείαν (35)
• ἑρμηνείας (33)
• ἑρμηνεῦσαι (20)
• ἑρμηνέα (17)
• ἑρμηνέως (15)
• ἑρμηνέων (15)
• ἑρμηνεὺς (7)
• ἑρμηνεύειν (6)
• ἑρμηνείᾳ (4)
• ἑρμηνεύεται (4)
• ἑρμηνεία (4)
• ἑρμηνέες (3)
• ἑρμηνείαις (3)
• ἑρμηνεύσειε (3)
• ἑρμηνεύων (3)
• ἑρμηνεῖς (2)
• ἑρμηνεῦσι (2)
• ἑρμηνέας (2)
• ἑρμηνεύσας (2)
• ἑρμηνεῖ (2)
• ἑρμηνέος (2)
• ἑρμηνευτὴς (2)
• ἑρμηνεῦσιν (1)
• ἑρμηνεύοις (1)
• ἑρμηνεύσει (1)
• ἑρμηνευτικῇ (1)
• ἑρμηνευταὶ (1)
• ἑρμήνευέ (1)
• ἑρμηνεύοντα (1)
• ἑρμηνεύματα (1)
• ἑρμηνευτικὴ (1)
• ἑρμηνεῖαι (1)
• ἑρμηνεύεις (1)
• ἑρμηνεύς (1)
• ἑρμηνεύσω (1)
• ἑρμηνεῦον (1)
• ἑρμηνεύετε (1)
• ἑρμηνεῦσαί (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.