뜻

1. 계약인, 상인, 대리인

1. one who contracts for the execution of work, a contractor

예문

• αὐτὸς μὲν γὰρ ἐργολάβος εἶναι, τῶν δὲ υἱῶν ὁ μὲν διδάξει, ὁ δὲ αὐλήσει, προσδεῖ γ, ἔφη ὁ Στρατόνικος, ἔτι ἑνός. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 43 1:2)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 43 1:2)

• Φειδίας ὁ πλάστης ἐργολάβος μὲν ἦν τοῦ ἀγάλματος, ὥσπερ εἴρηται, φίλος δὲ τῷ Περικλεῖ γενόμενος καὶ μέγιστον παρ αὐτῷ δυνηθεὶς τοὺς μὲν δι αὑτὸν ἔσχεν ἐχθροὺς φθονούμενος, οἱ δὲ τοῦ δήμου ποιούμενοι πεῖραν ἐν ἐκείνῳ, ποῖός τις ἔσοιτο τῷ Περικλεῖ κριτής, Μένωνά τινα τῶν Φειδίου συνεργῶν πείσαντες ἱκέτην ἐν ἀγορᾷ καθίζουσιν, αἰτούμενον ἄδειαν ἐπὶ μηνύσει καὶ κατηγορίᾳ τοῦ Φειδίου. (Plutarch, , chapter 31 2:1)

  (플루타르코스, , chapter 31 2:1)

• καὶ ἔστιν αὐτῷ ἢ στρατιώτης ἢ παῖς Ἀστείου τοῦ αὐλητοῦ ἢ Λύκων ὁ ἐργολάβος παραγεγονὼς ἐξ αὐτῆς τῆς μάχης, οὗ φησιν ἀκηκοέναι. (Theophrastus, Characters, 4:1)

  (테오프라스토스, Characters, 4:1)

유사 형태

• ἐργολαβίας (8)
• ἐργολαβίαν (3)
• ἐργολάβος (3)
• ἐργολαβίᾳ (2)
• ἐργολάβων (2)
• ἐργολαβῇ (1)
• ἐργολάβον (1)
• ἐργολαβῶσί (1)
• ἐργολαβήσασι (1)
• ἐργολάβους (1)
• ἐργολαβεῖς (1)
• ἐργολαβοίη (1)
• ἐργολαβῶν (1)
• ἐργολαβήσας (1)
• ἐργολαβεῖν (1)
• ἐργολάβοι? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.