Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐνοχλέω?

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration: enochleō

Principal Part: ἐνοχλέω

Structure: ἐν (Prefix) + ὀχλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to trouble, disquiet, annoy, to be troubled or annoyed
  2. to give trouble or annoyance to
  3. to be a nuisance

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνοχλῶ ἐνοχλεῖς ἐνοχλεῖ
Dual ἐνοχλεῖτον ἐνοχλεῖτον
Plural ἐνοχλοῦμεν ἐνοχλεῖτε ἐνοχλοῦσι(ν)
SubjunctiveSingular ἐνοχλῶ ἐνοχλῇς ἐνοχλῇ
Dual ἐνοχλῆτον ἐνοχλῆτον
Plural ἐνοχλῶμεν ἐνοχλῆτε ἐνοχλῶσι(ν)
OptativeSingular ἐνοχλοῖμι ἐνοχλοῖς ἐνοχλοῖ
Dual ἐνοχλοῖτον ἐνοχλοίτην
Plural ἐνοχλοῖμεν ἐνοχλοῖτε ἐνοχλοῖεν
ImperativeSingular ἐνόχλει ἐνοχλείτω
Dual ἐνοχλεῖτον ἐνοχλείτων
Plural ἐνοχλεῖτε ἐνοχλούντων, ἐνοχλείτωσαν
Infinitive ἐνοχλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐνοχλων ἐνοχλουντος ἐνοχλουσα ἐνοχλουσης ἐνοχλουν ἐνοχλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνοχλοῦμαι ἐνοχλεῖ, ἐνοχλῇ ἐνοχλεῖται
Dual ἐνοχλεῖσθον ἐνοχλεῖσθον
Plural ἐνοχλούμεθα ἐνοχλεῖσθε ἐνοχλοῦνται
SubjunctiveSingular ἐνοχλῶμαι ἐνοχλῇ ἐνοχλῆται
Dual ἐνοχλῆσθον ἐνοχλῆσθον
Plural ἐνοχλώμεθα ἐνοχλῆσθε ἐνοχλῶνται
OptativeSingular ἐνοχλοίμην ἐνοχλοῖο ἐνοχλοῖτο
Dual ἐνοχλοῖσθον ἐνοχλοίσθην
Plural ἐνοχλοίμεθα ἐνοχλοῖσθε ἐνοχλοῖντο
ImperativeSingular ἐνοχλοῦ ἐνοχλείσθω
Dual ἐνοχλεῖσθον ἐνοχλείσθων
Plural ἐνοχλεῖσθε ἐνοχλείσθων, ἐνοχλείσθωσαν
Infinitive ἐνοχλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐνοχλουμενος ἐνοχλουμενου ἐνοχλουμενη ἐνοχλουμενης ἐνοχλουμενον ἐνοχλουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνώχλουν ἐνώχλεις ἐνώχλει(ν)
Dual ἐνωχλεῖτον ἐνωχλείτην
Plural ἐνωχλοῦμεν ἐνωχλεῖτε ἐνώχλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνωχλούμην ἐνωχλοῦ ἐνωχλεῖτο
Dual ἐνωχλεῖσθον ἐνωχλείσθην
Plural ἐνωχλούμεθα ἐνωχλεῖσθε ἐνωχλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ΕΓΕΝΕΤΟ δὲ μετὰ τὰ ρήματα ταῦτα καὶ ἀπηγγέλη τῷ Ἰωσήφ, ὅτι ὁ πατήρ σου ἐνοχλεῖται. καὶ ἀναλαβὼν τοὺς δύο υἱοὺς αὐτοῦ, τὸν Μανασσῆ καὶ τὸν Ἐφραΐμ, ἦλθε πρὸς Ἰακώβ. (Septuagint, Liber Genesis 48:1)
  • καὶ ἀπέστειλε Σαοὺλ ἀγγέλους λαβεῖν τὸν Δαυίδ, καὶ λέγουσιν ἐνοχλεῖσθαι αὐτόν. (Septuagint, Liber I Samuelis 19:14)
  • καὶ ἐπάνω αὐτῶν τακτικοὺς τρεῖς, ὧν ἦν Δανιὴλ εἷς ἐξ αὐτῶν, τοῦ ἀποδιδόναι αὐτοῖς τοὺς σατράπας λόγον, ὅπως ὁ βασιλεὺς μὴ ἐνοχλῆται. (Septuagint, Prophetia Danielis 6:2)
  • ὁ Ἀπόλλων τε αὖ πολυπράγμονα τήν τέχνην ἐπανελόμενος ὀλίγου δεῖν τὰ ὦτα ἐκκεκώφηται πρὸς τῶν ἐνοχλούντων κατὰ χρείαν τῆς μαντικῆς, καὶ ἄρτι μὲν αὐτῷ ἐν Δελφοῖς ἀναγκαῖον εἶναι, μετ ὀλίγον δὲ εἰς Κολοφῶνα θεῖ, κἀκεῖθεν εἰς Ξάνθον μεταβαίνει καὶ δρομαῖος αὖθις εἰς Δῆλον ἢ εἰς Βραγχίδας: (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 1:5)
  • ἀλλ εἰ δοκεῖ, εἰς τὸ σύσκιον ἐκεῖσε ἀπελθόντες καθίσωμεν ἐπὶ τῶν θάκων, ὡς μὴ ἐνοχλοῖεν ἡμῖν οἱ ἐπικεκραγότες τοῖς παλαίουσιν. (Lucian, Anacharsis, (no name) 16:8)

Synonyms

  1. to trouble

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION