Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὀχλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὀχλέω ὀχλήσω

Structure: ὀχλέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: o)/xlos

Sense

  1. to move, disturb, are rolled or swept away
  2. to trouble, importune, to be troublesome or irksome

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀχλῶ ὀχλεῖς ὀχλεῖ
Dual ὀχλεῖτον ὀχλεῖτον
Plural ὀχλοῦμεν ὀχλεῖτε ὀχλοῦσιν*
SubjunctiveSingular ὀχλῶ ὀχλῇς ὀχλῇ
Dual ὀχλῆτον ὀχλῆτον
Plural ὀχλῶμεν ὀχλῆτε ὀχλῶσιν*
OptativeSingular ὀχλοῖμι ὀχλοῖς ὀχλοῖ
Dual ὀχλοῖτον ὀχλοίτην
Plural ὀχλοῖμεν ὀχλοῖτε ὀχλοῖεν
ImperativeSingular ό̓χλει ὀχλείτω
Dual ὀχλεῖτον ὀχλείτων
Plural ὀχλεῖτε ὀχλούντων, ὀχλείτωσαν
Infinitive ὀχλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀχλων ὀχλουντος ὀχλουσα ὀχλουσης ὀχλουν ὀχλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀχλοῦμαι ὀχλεῖ, ὀχλῇ ὀχλεῖται
Dual ὀχλεῖσθον ὀχλεῖσθον
Plural ὀχλούμεθα ὀχλεῖσθε ὀχλοῦνται
SubjunctiveSingular ὀχλῶμαι ὀχλῇ ὀχλῆται
Dual ὀχλῆσθον ὀχλῆσθον
Plural ὀχλώμεθα ὀχλῆσθε ὀχλῶνται
OptativeSingular ὀχλοίμην ὀχλοῖο ὀχλοῖτο
Dual ὀχλοῖσθον ὀχλοίσθην
Plural ὀχλοίμεθα ὀχλοῖσθε ὀχλοῖντο
ImperativeSingular ὀχλοῦ ὀχλείσθω
Dual ὀχλεῖσθον ὀχλείσθων
Plural ὀχλεῖσθε ὀχλείσθων, ὀχλείσθωσαν
Infinitive ὀχλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀχλουμενος ὀχλουμενου ὀχλουμενη ὀχλουμενης ὀχλουμενον ὀχλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀχλήσω ὀχλήσεις ὀχλήσει
Dual ὀχλήσετον ὀχλήσετον
Plural ὀχλήσομεν ὀχλήσετε ὀχλήσουσιν*
OptativeSingular ὀχλήσοιμι ὀχλήσοις ὀχλήσοι
Dual ὀχλήσοιτον ὀχλησοίτην
Plural ὀχλήσοιμεν ὀχλήσοιτε ὀχλήσοιεν
Infinitive ὀχλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀχλησων ὀχλησοντος ὀχλησουσα ὀχλησουσης ὀχλησον ὀχλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀχλήσομαι ὀχλήσει, ὀχλήσῃ ὀχλήσεται
Dual ὀχλήσεσθον ὀχλήσεσθον
Plural ὀχλησόμεθα ὀχλήσεσθε ὀχλήσονται
OptativeSingular ὀχλησοίμην ὀχλήσοιο ὀχλήσοιτο
Dual ὀχλήσοισθον ὀχλησοίσθην
Plural ὀχλησοίμεθα ὀχλήσοισθε ὀχλήσοιντο
Infinitive ὀχλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀχλησομενος ὀχλησομενου ὀχλησομενη ὀχλησομενης ὀχλησομενον ὀχλησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ώ̓χλουν ώ̓χλεις ώ̓χλειν*
Dual ὠχλεῖτον ὠχλείτην
Plural ὠχλοῦμεν ὠχλεῖτε ώ̓χλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠχλούμην ὠχλοῦ ὠχλεῖτο
Dual ὠχλεῖσθον ὠχλείσθην
Plural ὠχλούμεθα ὠχλεῖσθε ὠχλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὧν χάριν ἡ πόλισ διὰ τὴν προσδοκίαν ὀχλεῖ καὶ πληθύουσα συστροφαῖσ, ἤδη καὶ κινδυνεύει πολλάκισ διαρπασθῆναι. (Septuagint, Liber Maccabees III 5:41)
  • διότι συμπάθησισ ὑπὸ λύπησ ἐοῦσα ὀχλεῖ, ἐξ ἑτέρου συμπαθείησ τινὲσ ὀχλεῦνται. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, PARAGGELIAI, xiv.8)
  • τόλμησον, ὦ μάταιε, τόλμησόν ποτε πρὸσ τὰσ παρούσασ πημονὰσ ὀρθῶσ φρονεῖν, ὀχλεῖσ μάτην με κῦμ’ ὅπωσ παρηγορῶν. (Aeschylus, Prometheus Bound, episode 2:29)
  • ὡσ παρὼν σύ γ’ ἐμποδὼν ὀχλεῖσ, συθείσ τ’ ἂν οὐκ ἂν ἀλγύνοισ πλέον. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 8:19)
  • καὶ τοῦτο συμβαίνει καθ’ ὅλην τὴν Ἰβηρίαν σχεδόν τι, διατείνει δὲ καὶ μέχρι Μασσαλίασ, ὀχλεῖ δὲ καὶ τὰσ νήσουσ. (Strabo, Geography, book 3, chapter 2 12:12)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION