Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐναρίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐναρίζω

Structure: ἐναρίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: e)/nara

Sense

  1. to strip a slain foe of his arms, to slay in fight, to slay, when dying

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐναρίζω ἐναρίζεις ἐναρίζει
Dual ἐναρίζετον ἐναρίζετον
Plural ἐναρίζομεν ἐναρίζετε ἐναρίζουσιν*
SubjunctiveSingular ἐναρίζω ἐναρίζῃς ἐναρίζῃ
Dual ἐναρίζητον ἐναρίζητον
Plural ἐναρίζωμεν ἐναρίζητε ἐναρίζωσιν*
OptativeSingular ἐναρίζοιμι ἐναρίζοις ἐναρίζοι
Dual ἐναρίζοιτον ἐναριζοίτην
Plural ἐναρίζοιμεν ἐναρίζοιτε ἐναρίζοιεν
ImperativeSingular ἐνάριζε ἐναριζέτω
Dual ἐναρίζετον ἐναριζέτων
Plural ἐναρίζετε ἐναριζόντων, ἐναριζέτωσαν
Infinitive ἐναρίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐναριζων ἐναριζοντος ἐναριζουσα ἐναριζουσης ἐναριζον ἐναριζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐναρίζομαι ἐναρίζει, ἐναρίζῃ ἐναρίζεται
Dual ἐναρίζεσθον ἐναρίζεσθον
Plural ἐναριζόμεθα ἐναρίζεσθε ἐναρίζονται
SubjunctiveSingular ἐναρίζωμαι ἐναρίζῃ ἐναρίζηται
Dual ἐναρίζησθον ἐναρίζησθον
Plural ἐναριζώμεθα ἐναρίζησθε ἐναρίζωνται
OptativeSingular ἐναριζοίμην ἐναρίζοιο ἐναρίζοιτο
Dual ἐναρίζοισθον ἐναριζοίσθην
Plural ἐναριζοίμεθα ἐναρίζοισθε ἐναρίζοιντο
ImperativeSingular ἐναρίζου ἐναριζέσθω
Dual ἐναρίζεσθον ἐναριζέσθων
Plural ἐναρίζεσθε ἐναριζέσθων, ἐναριζέσθωσαν
Infinitive ἐναρίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐναριζομενος ἐναριζομενου ἐναριζομενη ἐναριζομενης ἐναριζομενον ἐναριζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Κουρῆτέσ τ’ ἐμάχοντο καὶ Αἰτωλοὶ μενεχάρμαι ἀμφὶ πόλιν Καλυδῶνα καὶ ἀλλήλουσ ἐνάριζον, Αἰτωλοὶ μὲν ἀμυνόμενοι Καλυδῶνοσ ἐραννῆσ, Κουρῆτεσ δὲ διαπραθέειν μεμαῶτεσ Ἄρηϊ. (Homer, Iliad, Book 9 27:21)
  • τοὶ δ’ ἀλλήλουσ ἐνάριζον. (Homer, Iliad, Book 11 34:2)
  • ὄφρ’ οἳ τοὺσ ἐνάριζον ἀπ’ ἔντεα μαρμαίροντα, τόφρ’ οἳ Πουλυδάμαντι καὶ Ἕκτορι κοῦροι ἕποντο, οἳ πλεῖστοι καὶ ἄριστοι ἔσαν, μέμασαν δὲ μάλιστα τεῖχόσ τε ῥήξειν καὶ ἐνιπρήσειν πυρὶ νῆασ, οἵ ῥ’ ἔτι μερμήριζον ἐφεσταότεσ παρὰ τάφρῳ. (Homer, Iliad, Book 12 15:1)
  • οἳ δ’ ἀλλήλουσ ἐνάριζον μαρνάμενοι· (Homer, Iliad, Book 14 3:7)
  • ὄφρ’ οἳ τοὺσ ἐνάριζον ἀπ’ ἔντεα, τόφρα δ’ Ἀχαιοὶ τάφρῳ καὶ σκολόπεσσιν ἐνιπλήξαντεσ ὀρυκτῇ ἔνθα καὶ ἔνθα φέβοντο, δύοντο δὲ τεῖχοσ ἀνάγκῃ. (Homer, Iliad, Book 15 37:1)

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION