Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐμέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐμέω ἐμέσω ἤμεσα ἐμήμεκα ἐμήμεσμαι ἠμέθην

Structure: ἐμέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I vomit, throw up, am sick

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμῶ ἐμεῖς ἐμεῖ
Dual ἐμεῖτον ἐμεῖτον
Plural ἐμοῦμεν ἐμεῖτε ἐμοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἐμῶ ἐμῇς ἐμῇ
Dual ἐμῆτον ἐμῆτον
Plural ἐμῶμεν ἐμῆτε ἐμῶσιν*
OptativeSingular ἐμοῖμι ἐμοῖς ἐμοῖ
Dual ἐμοῖτον ἐμοίτην
Plural ἐμοῖμεν ἐμοῖτε ἐμοῖεν
ImperativeSingular έ̓μει ἐμείτω
Dual ἐμεῖτον ἐμείτων
Plural ἐμεῖτε ἐμούντων, ἐμείτωσαν
Infinitive ἐμεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμων ἐμουντος ἐμουσα ἐμουσης ἐμουν ἐμουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμοῦμαι ἐμεῖ, ἐμῇ ἐμεῖται
Dual ἐμεῖσθον ἐμεῖσθον
Plural ἐμούμεθα ἐμεῖσθε ἐμοῦνται
SubjunctiveSingular ἐμῶμαι ἐμῇ ἐμῆται
Dual ἐμῆσθον ἐμῆσθον
Plural ἐμώμεθα ἐμῆσθε ἐμῶνται
OptativeSingular ἐμοίμην ἐμοῖο ἐμοῖτο
Dual ἐμοῖσθον ἐμοίσθην
Plural ἐμοίμεθα ἐμοῖσθε ἐμοῖντο
ImperativeSingular ἐμοῦ ἐμείσθω
Dual ἐμεῖσθον ἐμείσθων
Plural ἐμεῖσθε ἐμείσθων, ἐμείσθωσαν
Infinitive ἐμεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμουμενος ἐμουμενου ἐμουμενη ἐμουμενης ἐμουμενον ἐμουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμέσω ἐμέσεις ἐμέσει
Dual ἐμέσετον ἐμέσετον
Plural ἐμέσομεν ἐμέσετε ἐμέσουσιν*
OptativeSingular ἐμέσοιμι ἐμέσοις ἐμέσοι
Dual ἐμέσοιτον ἐμεσοίτην
Plural ἐμέσοιμεν ἐμέσοιτε ἐμέσοιεν
Infinitive ἐμέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμεσων ἐμεσοντος ἐμεσουσα ἐμεσουσης ἐμεσον ἐμεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμέσομαι ἐμέσει, ἐμέσῃ ἐμέσεται
Dual ἐμέσεσθον ἐμέσεσθον
Plural ἐμεσόμεθα ἐμέσεσθε ἐμέσονται
OptativeSingular ἐμεσοίμην ἐμέσοιο ἐμέσοιτο
Dual ἐμέσοισθον ἐμεσοίσθην
Plural ἐμεσοίμεθα ἐμέσοισθε ἐμέσοιντο
Infinitive ἐμέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμεσομενος ἐμεσομενου ἐμεσομενη ἐμεσομενης ἐμεσομενον ἐμεσομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμεθήσομαι ἐμεθήσῃ ἐμεθήσεται
Dual ἐμεθήσεσθον ἐμεθήσεσθον
Plural ἐμεθησόμεθα ἐμεθήσεσθε ἐμεθήσονται
OptativeSingular ἐμεθησοίμην ἐμεθήσοιο ἐμεθήσοιτο
Dual ἐμεθήσοισθον ἐμεθησοίσθην
Plural ἐμεθησοίμεθα ἐμεθήσοισθε ἐμεθήσοιντο
Infinitive ἐμεθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμεθησομενος ἐμεθησομενου ἐμεθησομενη ἐμεθησομενης ἐμεθησομενον ἐμεθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̓μεσα ή̓μεσας ή̓μεσεν*
Dual ἠμέσατον ἠμεσάτην
Plural ἠμέσαμεν ἠμέσατε ή̓μεσαν
SubjunctiveSingular ἐμέσω ἐμέσῃς ἐμέσῃ
Dual ἐμέσητον ἐμέσητον
Plural ἐμέσωμεν ἐμέσητε ἐμέσωσιν*
OptativeSingular ἐμέσαιμι ἐμέσαις ἐμέσαι
Dual ἐμέσαιτον ἐμεσαίτην
Plural ἐμέσαιμεν ἐμέσαιτε ἐμέσαιεν
ImperativeSingular έ̓μεσον ἐμεσάτω
Dual ἐμέσατον ἐμεσάτων
Plural ἐμέσατε ἐμεσάντων
Infinitive ἐμέσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμεσᾱς ἐμεσαντος ἐμεσᾱσα ἐμεσᾱσης ἐμεσαν ἐμεσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠμεσάμην ἠμέσω ἠμέσατο
Dual ἠμέσασθον ἠμεσάσθην
Plural ἠμεσάμεθα ἠμέσασθε ἠμέσαντο
SubjunctiveSingular ἐμέσωμαι ἐμέσῃ ἐμέσηται
Dual ἐμέσησθον ἐμέσησθον
Plural ἐμεσώμεθα ἐμέσησθε ἐμέσωνται
OptativeSingular ἐμεσαίμην ἐμέσαιο ἐμέσαιτο
Dual ἐμέσαισθον ἐμεσαίσθην
Plural ἐμεσαίμεθα ἐμέσαισθε ἐμέσαιντο
ImperativeSingular έ̓μεσαι ἐμεσάσθω
Dual ἐμέσασθον ἐμεσάσθων
Plural ἐμέσασθε ἐμεσάσθων
Infinitive ἐμέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμεσαμενος ἐμεσαμενου ἐμεσαμενη ἐμεσαμενης ἐμεσαμενον ἐμεσαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠμέθην ἠμέθης ἠμέθη
Dual ἠμέθητον ἠμεθήτην
Plural ἠμέθημεν ἠμέθητε ἠμέθησαν
SubjunctiveSingular ἐμέθω ἐμέθῃς ἐμέθῃ
Dual ἐμέθητον ἐμέθητον
Plural ἐμέθωμεν ἐμέθητε ἐμέθωσιν*
OptativeSingular ἐμεθείην ἐμεθείης ἐμεθείη
Dual ἐμεθείητον ἐμεθειήτην
Plural ἐμεθείημεν ἐμεθείητε ἐμεθείησαν
ImperativeSingular ἐμέθητι ἐμεθήτω
Dual ἐμέθητον ἐμεθήτων
Plural ἐμέθητε ἐμεθέντων
Infinitive ἐμεθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμεθεις ἐμεθεντος ἐμεθεισα ἐμεθεισης ἐμεθεν ἐμεθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμήμεκα ἐμήμεκας ἐμήμεκεν*
Dual ἐμημέκατον ἐμημέκατον
Plural ἐμημέκαμεν ἐμημέκατε ἐμημέκᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἐμημέκω ἐμημέκῃς ἐμημέκῃ
Dual ἐμημέκητον ἐμημέκητον
Plural ἐμημέκωμεν ἐμημέκητε ἐμημέκωσιν*
OptativeSingular ἐμημέκοιμι ἐμημέκοις ἐμημέκοι
Dual ἐμημέκοιτον ἐμημεκοίτην
Plural ἐμημέκοιμεν ἐμημέκοιτε ἐμημέκοιεν
ImperativeSingular ἐμήμεκε ἐμημεκέτω
Dual ἐμημέκετον ἐμημεκέτων
Plural ἐμημέκετε ἐμημεκόντων
Infinitive ἐμημεκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμημεκως ἐμημεκοντος ἐμημεκυῑα ἐμημεκυῑᾱς ἐμημεκον ἐμημεκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμήμεσμαι ἐμήμεσαι ἐμήμεσται
Dual ἐμήμεσθον ἐμήμεσθον
Plural ἐμημέσμεθα ἐμήμεσθε ἐμημέσαται
ImperativeSingular ἐμήμεσο ἐμημέσθω
Dual ἐμήμεσθον ἐμημέσθων
Plural ἐμήμεσθε ἐμημέσθων
Infinitive ἐμήμεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμημεσμενος ἐμημεσμενου ἐμημεσμενη ἐμημεσμενης ἐμημεσμενον ἐμημεσμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἄρξαι δὴ ἐμεῖν. (Lucian, Lexiphanes, (no name) 21:1)
  • "οὐχ ἱκανά μοι τὰ ἐπὶ τῆσ ἡμέρασ ἔργα, ψεύδεσθαι καὶ ἐπιορκεῖν καὶ τοὺσ τοσούτουσ ὕθλουσ καὶ λήρουσ διαντλεῖν, μᾶλλον δὲ τὸν βόρβορον τῶν λόγων ἐκείνων ἐμεῖν, ἀλλ’ οὐδὲ νυκτὸσ τὴν κακοδαίμονα σχολὴν ἄγειν ἐᾷσ, ἀλλὰ μόνη σοι πάντα ποιῶ καὶ πατοῦμαι καὶ μιαίνομαι,^ καὶ ἀντὶ γλώττησ ὅσα καὶ χειρὶ χρῆσθαι διέγνωκασ καὶ ὥσπερ ἀλλοτρίαν ὑβρίζεισ καὶ ἐπικλύζεισ τοσούτοισ κακοῖσ. (Lucian, Pseudologista, (no name) 22:5)
  • τῷ πτίλῳ μέλλεισ ἐμεῖν; (Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene, strophe 2 1:22)
  • ἐπεὶ δὲ ἤδη σφᾶσ κατὰ τὴν Ζάκυνθον εἶναι ἀπὸ ψιλῆσ τῆσ κεραίασ πλέοντασ, ἔτι καὶ σπείρασ τινὰσ ἐπισυρομένουσ, ὡσ τὸ ῥόθιον ἐπιδέχεσθαι τῆσ ὁρμῆσ, περὶ μέσασ νύκτασ οἱο͂ν ἐν τοσούτῳ σάλῳ ναυτιάσαντα τὸν Δάμωνα ἐμεῖν ἐκκεκυφότα ἐσ τὴν θάλασσαν εἶτα, οἶμαι, τῆσ νεὼσ βιαιότερον ἐσ ὃ ἐκεκύφει μέροσ ἐπικλιθείσησ καὶ τοῦ κύματοσ συναπώσαντοσ, ἐκπεσεῖν αὐτὸν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἐσ τὸ πέλαγοσ, οὐδὲ γυμνὸν τὸν ἄθλιον,^ ὡσ ἂν καὶ ῥᾷον δύνασθαι νεῖν. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 19:8)
  • καὶ κελεύομεν ἐμεῖν, ὡσ οὐχ ὑπ’ ἐνδείασ ὀχλούμενον ἀλλά τινοσ δριμύτητοσ ἢ θερμότητοσ αὐτῷ παρὰ φύσιν ἐνούσησ· (Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 3 6:1)
  • ἐγὼ δ’, ἐπειδὴ χρόνον ἔμειν’ ὅσον με χρῆν, τὸ μόρσιμον σῴσασα, πατέρ’ ἐσ οὐρανὸν ἄπειμι· (Euripides, Helen, episode, dialogue 2:13)

Synonyms

  1. I vomit

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION