Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκπλήσσω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐκπλήσσω ἐκπλήξω

Structure: ἐκ (Prefix) + πλήσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to strike out of, drive away from, to drive away
  2. to drive out of one's senses, to amaze, astound, to be panic-struck, amazed, astonied, to be astonished at a, to be struck with panic fear of . .
  3. to be stricken

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκπλήσσω ἐκπλήσσεις ἐκπλήσσει
Dual ἐκπλήσσετον ἐκπλήσσετον
Plural ἐκπλήσσομεν ἐκπλήσσετε ἐκπλήσσουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκπλήσσω ἐκπλήσσῃς ἐκπλήσσῃ
Dual ἐκπλήσσητον ἐκπλήσσητον
Plural ἐκπλήσσωμεν ἐκπλήσσητε ἐκπλήσσωσιν*
OptativeSingular ἐκπλήσσοιμι ἐκπλήσσοις ἐκπλήσσοι
Dual ἐκπλήσσοιτον ἐκπλησσοίτην
Plural ἐκπλήσσοιμεν ἐκπλήσσοιτε ἐκπλήσσοιεν
ImperativeSingular ἐκπλήσσε ἐκπλησσέτω
Dual ἐκπλήσσετον ἐκπλησσέτων
Plural ἐκπλήσσετε ἐκπλησσόντων, ἐκπλησσέτωσαν
Infinitive ἐκπλήσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκπλησσων ἐκπλησσοντος ἐκπλησσουσα ἐκπλησσουσης ἐκπλησσον ἐκπλησσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκπλήσσομαι ἐκπλήσσει, ἐκπλήσσῃ ἐκπλήσσεται
Dual ἐκπλήσσεσθον ἐκπλήσσεσθον
Plural ἐκπλησσόμεθα ἐκπλήσσεσθε ἐκπλήσσονται
SubjunctiveSingular ἐκπλήσσωμαι ἐκπλήσσῃ ἐκπλήσσηται
Dual ἐκπλήσσησθον ἐκπλήσσησθον
Plural ἐκπλησσώμεθα ἐκπλήσσησθε ἐκπλήσσωνται
OptativeSingular ἐκπλησσοίμην ἐκπλήσσοιο ἐκπλήσσοιτο
Dual ἐκπλήσσοισθον ἐκπλησσοίσθην
Plural ἐκπλησσοίμεθα ἐκπλήσσοισθε ἐκπλήσσοιντο
ImperativeSingular ἐκπλήσσου ἐκπλησσέσθω
Dual ἐκπλήσσεσθον ἐκπλησσέσθων
Plural ἐκπλήσσεσθε ἐκπλησσέσθων, ἐκπλησσέσθωσαν
Infinitive ἐκπλήσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκπλησσομενος ἐκπλησσομενου ἐκπλησσομενη ἐκπλησσομενης ἐκπλησσομενον ἐκπλησσομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὡσ δ’ ἐσ Αὖλιν ἦλθεσ αὖθισ χὡ Πανελλήνων στρατόσ, οὐδὲν ἦσθ’, ἀλλ’ ἐξεπλήσσου τῇ τύχῃ τῇ τῶν θεῶν, οὐρίασ πομπῆσ σπανίζων· (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, trochees 1:2)

Synonyms

  1. to strike out of

  2. to be stricken

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION