Euripides, Iphigenia in Tauris, episode, lyric 6:

ἄγγελλ Ὀρέστῃ, παιδὶ τῷ Ἀγαμέμνονος:? Ἡ ν Αὐλίδι σφαγεῖς ἐπιστέλλει τάδε ζῶς Ἰφιγένεια, τοῖς ἐκεῖ δ οὐ ζῶς ἔτι - ποῦ δ ἔστ ἐκείνη· κατθανοῦς ἥκει πάλιν· ἥδ ἣν ὁρᾷς σύ: μὴ λόγοις ἔκπλησσέ με. Κόμισαί μ ἐς Ἄργος, ὦ σύναιμε, πρὶν θανεῖν, ἐκ βαρβάρου γῆς καὶ μετάστησον θεᾶς σφαγίων, ἐφ οἷσι ξενοφόνους τιμὰς ἔχω. Πυλάδη, τί λέξω· ποῦ ποτ ὄνθ ηὑρήμεθα· ἢ σοῖς ἀραία δώμασιν γενήσομαι. Ὀρέστα - · ἵν αὖθις ὄνομα δὶς κλύων μάθῃς. ὦ θεοί. τί τοὺς θεοὺς ἀνακαλεῖς ἐν τοῖς ἐμοῖς· οὐδέν: πέραινε δ: ἐξέβην γὰρ ἄλλοσε. τάχ οὐκ ἐρωτῶν ς εἰς ἄπιστ ἀφίξομαι. λέγ οὕνεκ ἔλαφον ἀντιδοῦσά μου θεὰ Ἄρτεμις ἔσῳσέ μ, ἣν ἔθυς ἐμὸς πατήρ, δοκῶν ἐς ἡμᾶς ὀξὺ φάσγανον βαλεῖν, ἐς τήνδε δ ᾤκις αἰᾶν. αἵδ ἐπιστολαί, τάδ ἐστὶ τἀν δέλτοισιν ἐγγεγραμμένα. ὦ ῥᾳδίοις ὁρ´κοισι περιβαλοῦσά με, κάλλιστα δ ὀμόσας, οὐ πολὺν σχήσω χρόνον, τὸν δ ὁρ´κον ὃν κατώμος ἐμπεδώσομεν.?