Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκβιάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐκβιάζω

Structure: ἐκ (Prefix) + βιάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to force out, forced from

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκβιάζω ἐκβιάζεις ἐκβιάζει
Dual ἐκβιάζετον ἐκβιάζετον
Plural ἐκβιάζομεν ἐκβιάζετε ἐκβιάζουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκβιάζω ἐκβιάζῃς ἐκβιάζῃ
Dual ἐκβιάζητον ἐκβιάζητον
Plural ἐκβιάζωμεν ἐκβιάζητε ἐκβιάζωσιν*
OptativeSingular ἐκβιάζοιμι ἐκβιάζοις ἐκβιάζοι
Dual ἐκβιάζοιτον ἐκβιαζοίτην
Plural ἐκβιάζοιμεν ἐκβιάζοιτε ἐκβιάζοιεν
ImperativeSingular ἐκβίαζε ἐκβιαζέτω
Dual ἐκβιάζετον ἐκβιαζέτων
Plural ἐκβιάζετε ἐκβιαζόντων, ἐκβιαζέτωσαν
Infinitive ἐκβιάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκβιαζων ἐκβιαζοντος ἐκβιαζουσα ἐκβιαζουσης ἐκβιαζον ἐκβιαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκβιάζομαι ἐκβιάζει, ἐκβιάζῃ ἐκβιάζεται
Dual ἐκβιάζεσθον ἐκβιάζεσθον
Plural ἐκβιαζόμεθα ἐκβιάζεσθε ἐκβιάζονται
SubjunctiveSingular ἐκβιάζωμαι ἐκβιάζῃ ἐκβιάζηται
Dual ἐκβιάζησθον ἐκβιάζησθον
Plural ἐκβιαζώμεθα ἐκβιάζησθε ἐκβιάζωνται
OptativeSingular ἐκβιαζοίμην ἐκβιάζοιο ἐκβιάζοιτο
Dual ἐκβιάζοισθον ἐκβιαζοίσθην
Plural ἐκβιαζοίμεθα ἐκβιάζοισθε ἐκβιάζοιντο
ImperativeSingular ἐκβιάζου ἐκβιαζέσθω
Dual ἐκβιάζεσθον ἐκβιαζέσθων
Plural ἐκβιάζεσθε ἐκβιαζέσθων, ἐκβιαζέσθωσαν
Infinitive ἐκβιάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκβιαζομενος ἐκβιαζομενου ἐκβιαζομενη ἐκβιαζομενης ἐκβιαζομενον ἐκβιαζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀνὴρ ἐν πόνοισ πονεῖ ἑαυτῷ καὶ ἐκβιάζεται τὴν ἀπώλειαν ἑαυτοῦ, ὁ μέντοι σκολιὸσ ἐπὶ τῷ ἑαυτοῦ στόματι φορεῖ τὴν ἀπώλειαν. (Septuagint, Liber Proverbiorum 16:22)
  • "εἰ γὰρ δίψαν ἐκβιάζεται καὶ πεῖναν ἡ πρὸσ τροφὴν καὶ ποτὸν ἀντίβασισ τοῦ λογισμοῦ, μακρῷ δήπου ῥᾷόν ἐστι φιλοπλουτίαν κολοῦσαι καὶ φιλοδοξίαν ἀποχαῖσ ὧν ἐφίενται καὶ ἀνείρξεσιν εἰσ τέλοσ καταλυθείσασ ἢ οὐ δοκεῖ σοι; (Plutarch, De genio Socratis, section 15 5:6)
  • εἰ τοίνυν ἡμῖν μὲν χρηστῆσ οὕτω μέτεστι γνώμησ καὶ πρὸσ τοσοῦτον ἥκομεν τοῦ πρὸσ πάντασ ἁπλῶσ εὖ διακεῖσθαι, ὡσ καὶ τοὺσ ἐχθροὺσ εὔνουσ ἐθέλειν ποιεῖν καὶ μεταβάλλειν ἐφ’ ἃ δεῖ, ὁ δ’ ἡμᾶσ δι’ ὧν συμβουλεύει πᾶσι καθάπαξ συγκρούει, καὶ πρὸσ ἃ μὴ πεφύκαμεν ἐκβιάζεται, οὐ μόνον ἐστὶ τῆσ πολιτείασ ἐχθρὸσ, ὡσ μηδ’ ὁπωστιοῦν αὐτῷ χρῆναι προσέχειν, ἀλλὰ καὶ ἧσ ἴσχομεν φύσεωσ πάντ’ ἄνω καὶ κάτω στροβίλου δίκην ποιῶν, καὶ τοὺσ ἐπιεικεστάτουσ τὰσ φύσεισ καὶ νόμοισ καὶ ἔθεσιν ἐντραφέντασ χρηστοῖσ τῶν ἀνομωτάτων καὶ ὠμοτάτων ἔλαττον ἔχειν, ὦ θεοὶ, παρασκευάζων βαρβάρων, εἴπερ ἐκεῖνοι μὲν εὐεργέτασ τιμῶσιν, ἡμεῖσ δ’ αὐτοὺσ ἀτιμάζομεν. (Aristides, Aelius, Orationes, 74:1)

Synonyms

  1. to force out

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION