ἐφόδιον
Second declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἐφόδιον
Structure:
ἐφοδι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Etym.: mostly in pl. e)fo/dia
Sense
- travelling-allowance
- ways and means, maintenance, support
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐφόδιον ἐφοδιάσεισ αὐτὸν ἀπὸ τῶν προβάτων σου καὶ ἀπὸ τοῦ σίτου σου καὶ ἀπὸ τοῦ οἴνου σου. καθὰ εὐλόγησέ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, δώσεισ αὐτῷ. (Septuagint, Liber Deuteronomii 15:14)
- οὐ δίκαιόν ἐστι τὴν τοῦ κινδυνεύοντοσ σωτηρίαν ἐφόδιον γενέσθαι συκοφαντίασ τοῖσ πάντα τολμᾶν προῃρημένοισ, οὐδὲ τὴν ἐκ τῶν λόγων κατηγορίαν ἰσχυροτέραν ἡγεῖσθαι τῆσ ἐκ τῶν πραγμάτων ἀπολογίασ. (Demades, On the Twelve Years, 64:1)
- ἐγκειμένου δὲ τοῦ σοφιστοῦ καὶ ἐρωτῶντοσ, τίνα δὲ καὶ ἐφόδια ἔχων, ὦ Δημῶναξ,. (Lucian, (no name) 12:4)
- "ἐξῄει οὖν τὸ δεύτερον πλανησόμενοσ, ἱκανὰ ἐφόδια τοὺσ Χριστιανοὺσ ἔχων, ὑφ’ ὧν δορυφορούμενοσ ἐν ἅπασιν ἀφθόνοισ ἦν. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:35)
- οὐδ’ ἡντιναοῦν ἀλλὰ πενόμενοσ ἐγὼ καὶ τῶν ἀναγκαίων ἀπορούμενοσ καὶ ὑπὸ τῶν διδασκάλων ἐλεούμενοσ ἐπαιδευόμην, καί μοι τοιαῦτα παρὰ τοῦ πατρὸσ ἦν πρὸσ τὸ μαθεῖν ἐφόδια, λύπη καὶ ἐρημία καὶ ἀπορία καὶ μῖσοσ οἰκείων καὶ ἀποστροφὴ συγγενῶν. (Lucian, Abdicatus, (no name) 24:6)
- τοῦτο γὰρ ὑπολαμβάνεισ, ἐφόδιον ἑαυτῷ εἰσ τὸν ἀγῶνα τὸ ἐκείνησ ὄνομα παραφέρων καὶ κολακείαν ψευδῆ κατηγορῶν Εὐξενίππον, μῖσοσ καὶ ὀργὴν αὐτῷ συλλέξειν παρὰ τῶν δικαστῶν. (Hyperides, Speeches, 19:3)
- διὰ τούτουσ πατέρεσ ἔνδοξοι, μητέρεσ περίβλε<π>τοι τοῖσ πολίταισ γεγόνασι, ἀδελφαὶ γάμων τῶν προσηκόντων ἐννόμωσ τετυχήκασι καὶ τεύξονται, παῖδεσ ἐφόδιον εἰσ τὴν πρὸσ τὸν δῆμον ε[ὔνοι]αν τὴν τῶν οὐκ ἀπολωλότων ἀρετήν, οὐ γὰρ θεμιτὸν τούτου τοῦ ὀνόματοσ τυχεῖν τοὺσ οὕτωσ ὑπὲρ καλῶν τὸ<ν> βίον ἐκλιπόντασ, ἀλλὰ τῶν τὸ ζῆν <ε>ἰσ αἰώνιον τάξιν μετηλλα[χό]των ἕξουσιν. (Hyperides, Speeches, <[E)pita/fios]> 27:1)
- μέγα δ’ εἰσ πολιτείαν ἐφόδιον οὐχὶ πλοῦτοσ, ἀλλ’ αὐτάρκεια, τῷ μηδενὸσ ἰδίᾳ τῶν περιττῶν δεῖσθαι πρὸσ οὐδεμίαν ἀσχολίαν ἄγουσα τῶν δημοσίων, ἀπροσδεὴσ μὲν γὰρ ἁπλῶσ ὁ θεὸσ, ἀνθρωπίνησ δ’ ἀρετῆσ, ᾧ συνάγεται πρὸσ τὸ ἐλάχιστον ἡ χρείᾳ, τοῦτο τελειότατον καὶ θειότατον. (Plutarch, Comparison of Aristides with Marcus Cato, chapter 4 2:2)