Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διχότομος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: διχότομος διχότομος διχότομον

Structure: διχοτομ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: te/mnw

Sense

  1. cut in half, equally divided

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative διχότομος διχότομον
Genitive διχοτόμου διχοτόμου
Dative διχοτόμῳ διχοτόμῳ
Accusative διχότομον διχότομον
Vocative διχότομε διχότομον
DualN/A/V διχοτόμω διχοτόμω
G/D διχοτόμοιν διχοτόμοιν
PluralNominative διχότομοι διχότομα
Genitive διχοτόμων διχοτόμων
Dative διχοτόμοις διχοτόμοις
Accusative διχοτόμους διχότομα
Vocative διχότομοι διχότομα
Positive Comparative Superlative
Adjective διχότομος διχοτόμου διχοτομώτερος διχοτομωτέρου διχοτομώτατος διχοτομωτάτου
Adverb διχοτόμως διχοτομώτερον διχοτομώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ἀπείρηκα γὰρ ἤδη, Μένιππε, πολλὰ καὶ δεινὰ παρὰ τῶν φιλοσόφων ἀκούουσα, οἷσ οὐδὲν ἕτερόν ἐστιν ἔργον ἢ τἀμὰ πολυπραγμονεῖν, τίσ εἰμι καὶ πηλίκη, καὶ δι’ ἥντινα αἰτίαν διχότομοσ ἢ ἀμφίκυρτοσ ηἰηνομαι. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 20:5)
  • οὐ γὰρ ἔστιν ἐκκλίσεισ οὐδ’ ἀποστροφὰσ αὐτῆσ, ὥσπερ ὅταν ᾖ διχότομοσ καὶ ἀμφίκυρτοσ ἢ μηνοειδήσ, αἰτιᾶσθαι περὶ τὴν σύνοδον ἀλλὰ κατὰ στάθμην, φησὶ Δημόκριτοσ, ἱσταμένη τοῦ φωτίζοντοσ ὑπολαμβάνει καὶ δέχεται τὸν ἥλιον· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 16 2:15)
  • "ἔχει γάρ τινα λόγον τό, πάσησ ἐν ἴσαισ γωνίαισ γιγνομένησ ἀνακλάσεωσ, ὅταν ἡ σελήνη διχότομοσ οὖσα μεσουρανῇ, μὴ φέρεσθαι τὸ φῶσ ἐπὶ γῆσ ἀπ’ αὐτῆσ ἀλλ’ ὀλισθάνειν ἐπέκεινα τῆσ γῆσ· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 17 2:3)

Synonyms

  1. cut in half

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION