Ancient Greek-English Dictionary Language

διεκπλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διεκπλέω διεκπλεύσομαι διεξέπλωσα

Structure: δι (Prefix) + ἐκ (Prefix) + πλέϝ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to sail out through, to sail out
  2. to break the enemy's line by sailing through it

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεκπλέω διεκπλεῖς διεκπλεῖ
Dual διεκπλεῖτον διεκπλεῖτον
Plural διεκπλέομεν διεκπλεῖτε διεκπλέουσιν*
SubjunctiveSingular διεκπλέω διεκπλῇς διεκπλῇ
Dual διεκπλῆτον διεκπλῆτον
Plural διεκπλέωμεν διεκπλῆτε διεκπλέωσιν*
OptativeSingular διεκπλέοιμι διεκπλέοις διεκπλέοι
Dual διεκπλέοιτον διεκπλεοίτην
Plural διεκπλέοιμεν διεκπλέοιτε διεκπλέοιεν
ImperativeSingular διεκπλεῖ διεκπλείτω
Dual διεκπλεῖτον διεκπλείτων
Plural διεκπλεῖτε διεκπλεόντων, διεκπλείτωσαν
Infinitive διεκπλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
διεκπλεων διεκπλεοντος διεκπλεουσα διεκπλεουσης διεκπλεον διεκπλεοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεκπλέομαι διεκπλεῖ, διεκπλῇ διεκπλεῖται
Dual διεκπλεῖσθον διεκπλεῖσθον
Plural διεκπλεόμεθα διεκπλεῖσθε διεκπλέονται
SubjunctiveSingular διεκπλέωμαι διεκπλῇ διεκπλῆται
Dual διεκπλῆσθον διεκπλῆσθον
Plural διεκπλεώμεθα διεκπλῆσθε διεκπλέωνται
OptativeSingular διεκπλεοίμην διεκπλέοιο διεκπλέοιτο
Dual διεκπλέοισθον διεκπλεοίσθην
Plural διεκπλεοίμεθα διεκπλέοισθε διεκπλέοιντο
ImperativeSingular διεκπλέου διεκπλείσθω
Dual διεκπλεῖσθον διεκπλείσθων
Plural διεκπλεῖσθε διεκπλείσθων, διεκπλείσθωσαν
Infinitive διεκπλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διεκπλεομενος διεκπλεομενου διεκπλεομενη διεκπλεομενης διεκπλεομενον διεκπλεομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεξέπλωσα διεξέπλωσας διεξέπλωσεν*
Dual διεξεπλώσατον διεξεπλωσάτην
Plural διεξεπλώσαμεν διεξεπλώσατε διεξέπλωσαν
SubjunctiveSingular διεκπλώσω διεκπλώσῃς διεκπλώσῃ
Dual διεκπλώσητον διεκπλώσητον
Plural διεκπλώσωμεν διεκπλώσητε διεκπλώσωσιν*
OptativeSingular διεκπλώσαιμι διεκπλώσαις διεκπλώσαι
Dual διεκπλώσαιτον διεκπλωσαίτην
Plural διεκπλώσαιμεν διεκπλώσαιτε διεκπλώσαιεν
ImperativeSingular διεκπλώσον διεκπλωσάτω
Dual διεκπλώσατον διεκπλωσάτων
Plural διεκπλώσατε διεκπλωσάντων
Infinitive διεκπλώσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διεκπλωσᾱς διεκπλωσαντος διεκπλωσᾱσα διεκπλωσᾱσης διεκπλωσαν διεκπλωσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεξεπλωσάμην διεξεπλώσω διεξεπλώσατο
Dual διεξεπλώσασθον διεξεπλωσάσθην
Plural διεξεπλωσάμεθα διεξεπλώσασθε διεξεπλώσαντο
SubjunctiveSingular διεκπλώσωμαι διεκπλώσῃ διεκπλώσηται
Dual διεκπλώσησθον διεκπλώσησθον
Plural διεκπλωσώμεθα διεκπλώσησθε διεκπλώσωνται
OptativeSingular διεκπλωσαίμην διεκπλώσαιο διεκπλώσαιτο
Dual διεκπλώσαισθον διεκπλωσαίσθην
Plural διεκπλωσαίμεθα διεκπλώσαισθε διεκπλώσαιντο
ImperativeSingular διεκπλώσαι διεκπλωσάσθω
Dual διεκπλώσασθον διεκπλωσάσθων
Plural διεκπλώσασθε διεκπλωσάσθων
Infinitive διεκπλώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διεκπλωσαμενος διεκπλωσαμενου διεκπλωσαμενη διεκπλωσαμενης διεκπλωσαμενον διεκπλωσαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μῆκοσ μὲν πλόου ἀρξαμένῳ ἐκ μυχοῦ διεκπλῶσαι ἐσ τὴν εὐρέαν θάλασσαν ἡμέραι ἀναισιμοῦνται τεσσεράκοντα εἰρεσίῃ χρεωμένῳ· (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 11 3:1)
  • σχοῖνοι δὲ δυώδεκα εἰσὶ οὗτοι τοὺσ δεῖ τούτῳ τῷ τρόπῳ διεκπλῶσαι. (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 29 4:2)

Synonyms

  1. to sail out through

  2. to break the enemy's line by sailing through it

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION