Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαμάχομαι

Non-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαμάχομαι διαμαχέσομαι

Structure: δια (Prefix) + μάχ (Stem) + ομαι (Ending)

Sense

  1. to fight or strive with, struggle against, I resist to the uttermost
  2. to fight one with another
  3. to fight it out, contend obstinately
  4. to exert oneself greatly
  5. to contend or maintain

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαμάχομαι διαμάχει, διαμάχῃ διαμάχεται
Dual διαμάχεσθον διαμάχεσθον
Plural διαμαχόμεθα διαμάχεσθε διαμάχονται
SubjunctiveSingular διαμάχωμαι διαμάχῃ διαμάχηται
Dual διαμάχησθον διαμάχησθον
Plural διαμαχώμεθα διαμάχησθε διαμάχωνται
OptativeSingular διαμαχοίμην διαμάχοιο διαμάχοιτο
Dual διαμάχοισθον διαμαχοίσθην
Plural διαμαχοίμεθα διαμάχοισθε διαμάχοιντο
ImperativeSingular διαμάχου διαμαχέσθω
Dual διαμάχεσθον διαμαχέσθων
Plural διαμάχεσθε διαμαχέσθων, διαμαχέσθωσαν
Infinitive διαμάχεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαμαχομενος διαμαχομενου διαμαχομενη διαμαχομενης διαμαχομενον διαμαχομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαμαχέσομαι διαμαχέσει, διαμαχέσῃ διαμαχέσεται
Dual διαμαχέσεσθον διαμαχέσεσθον
Plural διαμαχεσόμεθα διαμαχέσεσθε διαμαχέσονται
OptativeSingular διαμαχεσοίμην διαμαχέσοιο διαμαχέσοιτο
Dual διαμαχέσοισθον διαμαχεσοίσθην
Plural διαμαχεσοίμεθα διαμαχέσοισθε διαμαχέσοιντο
Infinitive διαμαχέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαμαχεσομενος διαμαχεσομενου διαμαχεσομενη διαμαχεσομενης διαμαχεσομενον διαμαχεσομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεμαχόμην διεμάχου διεμάχετο
Dual διεμάχεσθον διεμαχέσθην
Plural διεμαχόμεθα διεμάχεσθε διεμάχοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Πομπήϊοσ δὲ ὡσ κατεῖδεν ἀπὸ θατέρου τοὺσ ἱππεῖσ φυγῇ σκεδασθέντασ, οὐκέτι ἦν ὁ αὐτὸσ οὐδ’ ἐμέμνητο Πομπήϊοσ ὢν Μᾶγνοσ, ἀλλ’ ὑπὸ θεοῦ μάλιστα βλαπτομένῳ τὴν γνώμην ἐοικώσ ἄφθογγοσ ᾤχετο ἀπιὼν ἐπὶ σκηνήν, καὶ καθεζόμενοσ ἐκαραδόκει τὸ μέλλον, ἄχρι οὗ τροπῆσ ἁπάντων γενομένησ ἐπέβαινον οἱ πολέμιοι τοῦ χάρακοσ καὶ διεμάχοντο πρὸσ τοὺσ φυλάττοντασ. (Plutarch, Caesar, chapter 45 4:1)
  • οὐκ ἐχόντων δὲ τῶν τόπων εὐρυχωρῆ διέξοδον οἱ μὲν ὑπὸ τῶν ἰδίων ἱππέων συνεπατοῦντο πολλῶν ὄντων, οἱ δὲ πρὸσ ἀλλήλουσ ὡσ πολέμιοι διεμάχοντο, τῆσ ἀγνοίασ ἐπισχούσησ διὰ τὴν νύκτα. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 29 10:2)
  • ἀλλήλοισ τε συμπίπτοντεσ κάτω ξίφεσι καὶ δόρασιν ἐκ χειρόσ, ὡσ δυνατὸν ἦν ἐν σκότῳ, διεμάχοντο. (Appian, The Foreign Wars, chapter 5 9:5)
  • κατὰ μέν γε τὴν Ἰδουμαίαν δισχίλιοι τῶν ὑπὸ Ἡρώδῃ πάλαι στρατευσαμένων συστάντεσ ἔνοπλοι διεμάχοντο τοῖσ βασιλικοῖσ, οἷσ Ἀχίαβοσ ἀνεψιὸσ βασιλέωσ ἀπὸ τῶν ἐρυμνοτάτων χωρίων ἐπολέμει ὑποφεύγων τὴν ἐν τοῖσ πεδίοισ συμπλοκήν· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 74:2)
  • οἱ δ’ ἐν τῷ κατάντει πολλὰ κακωθέντεσ ὡσ διεξέπεσον, ἄντικρυσ ἐπιστρέφονται καὶ μέσην ἔχοντεσ τὴν χαράδραν τοῖσ Ῥωμαίοισ διεμάχοντο. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 95:1)

Synonyms

  1. to fight or strive with

  2. to fight one with another

  3. to fight it out

  4. to exert oneself greatly

  5. to contend or maintain

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION