Sense

1. to cut in two, cut through
2. to break through, to break through the line

Examples

• ἕτεροι δὲ ὁμοίωσ προσαναβάντεσ ἐν τῷ περισπασμῷ πρὸσ τοὺσ ἔνδον, ἐνεπίμπρων τοὺσ πύργουσ καὶ πυρὰσ ἀνάψαντεσ ζῶντασ τοὺσ βλασφήμουσ κατέκαιον. οἱ δὲ τὰσ πύλασ διέκοπτον, εἰσδεξάμενοι δὲ τὴν λοιπὴν τάξιν προκατελάβοντο τὴν πόλιν. (Septuagint, Liber Maccabees II 10:36)
• πιμπλαμένων δὲ τῶν κοίλων καὶ ζευγνυμένων γεφύραισ ὅσα χείμαρροι διέκοπτον ἢ φάραγγεσ, ὕψοσ τε τῶν ἑκατέρωθεν ἴσον καὶ παράλληλον λαμβανόντων, ὁμαλὴν καὶ καλὴν ὄψιν εἶχε δι’ ὅλου τὸ ἔργον. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 7 1:2)
• εἰδὼσ δὲ τῆσ τῶν βαρβάρων ἀλκῆσ τὴν βιαιοτάτην ἐν ταῖσ μαχαίραισ οὖσαν, ἃσ βαρβαρικῶσ καὶ σὺν οὐδεμιᾷ τέχνῃ καταφέροντεσ ὤμουσ μάλιστα καὶ κεφαλὰσ διέκοπτον, ἐχαλκεύσατο μὲν κράνη τοῖσ πλείστοισ ὁλοσίδηρα καὶ λεῖα ταῖσ περιφερείαισ, ὡσ ἀπολισθαίνειν ἢ κατάγνυσθαι τὰσ μαχαίρασ, τοῖσ δὲ θυρεοῖσ κύκλῳ περιήρμοσε λεπίδα χαλκῆν, τοῦ ξύλου καθ’ αὑτὸ τὰσ πληγὰσ μὴ στέγοντοσ· (Plutarch, Camillus, chapter 40 3:2)
• ὁπότε δὲ ταύτην διαπατήσαντεσ ἐπὶ τὴν ὑποκάτω καὶ συνεστηκυῖαν ἐπιβαῖεν, οὐκέτι διέκοπτον, ἀλλ’ ἐπέπλεον ὀλισθάνοντεσ ἀμφοτέροισ ἅμα τοῖσ ποσί, καθάπερ ἐπὶ τῇ γῇ συμβαίνει τοῖσ διὰ τῶν ἀκροπήλων πορευομένοισ. (Polybius, Histories, book 3, chapter 55 2:1)
• καὶ τινὲσ μὲν αὐτῶν διεμάχοντο πρὸσ τοὺσ ἀπαντῶντασ, οἱ δὲ διέκοπτον τοὺσ μοχλούσ. (Polybius, Histories, book 7, chapter 18 2:1)

Similar forms

• διακοσίους (203)
• διακοσίων (179)
• διακόσιοι (125)
• διακόσια (105)
• διακοσίας (82)
• διακοσίοις (50)
• διακούσας (37)
• διακονίαν (34)
• διακοσίαις (33)
• διακονίας (31)
• διάκονον (29)
• διακόνους (29)
• διακονεῖν (29)
• διακόψας (23)
• διακόψαι (22)
• διάκονος (22)
• διάκονοι (21)
• διακόνων (20)
• διακόσιαι (16)
• διακόσμου (15)
• διακόνοις (15)
• διακόνου (15)
• διακούσασα (14)
• διακόπτειν (13)
• Διακοπὴ (11)
• διακοῦσαι (11)
• διακονῶν (11)
• διακονία (11)
• διακονῆσαι (8)
• διάκοσμον (8)
• διακοσμῶν (8)
• διακορεῖς (7)
• διακόνῳ (7)
• διακοπῇ (7)
• διακονίᾳ (6)
• διακοπὴν (6)
• διακομίσας (5)
• διακομίσαι (5)
• διακόψαν (4)
• διακονοῦσι (4)
• διακόπτει (4)
• διακόπτεται (4)
• διάκοσμος (4)
• διακονίαις (4)
• διάκονοί (3)
• διακονικὰς (3)
• διάκονός (3)
• διακοπεὶς (3)
• διακορὴς (3)
• διακόσμῳ (3)
• διακοσμεῖν (3)
• διακόψαντα (3)
• διακούων (2)
• διάκονε (2)
• διακοπὰς (2)
• διακόπτων (2)
• διακομίζει (2)
• διακονῇ (2)
• διακονικὴν (2)
• διακοσμεῖ (2)
• διακονήσων (2)
• διακόνιον (2)
• διακονῶ (2)
• διακόπτῃ (2)
• διακόψειεν (2)
• διακομίζων (2)
• διάκονόν (2)
• διακοπέντος (2)
• διακόσιοί (2)
• διακοσμῇ (2)
• διακούειν (2)
• διακόψοντα (2)
• διακόσμει (2)
• διακονεῖ (2)
• διακονήσει (2)
• διακοπείη (2)
• διακόψειε (2)
• διακοπῆς (2)
• διακόπτουσα (2)
• διακοσμοῦν (2)
• διακούετε (1)
• διακόψειν (1)
• διακολλᾷς (1)
• διακονικῶν (1)
• διακονοῦσί (1)
• διακόσι (1)
• διακόψασι (1)
• διακόψωσι (1)
• διακονίαι (1)
• διακονῶσιν (1)
• διακοπέντα (1)
• Διακοπηνὴ (1)
• διακόπτοντι (1)
• διακορήσας (1)
• διακόψῃ (1)
• διακομιεῖν (1)
• διακόνει (1)
• ̔διακοπὴ (1)
• [διακοσίουσ] (1)
• διακούσω (1)
• διάκοιλοι (1)
• διακόνησαί (1)
• διακονικὸς (1)
• διακοπαῖς (1)
• διακόπτω (1)
• διάκορος (1)
• διακονεῖς (1)
• διακονικὴ (1)
• διακονοῦν (1)
• διακοπείσας (1)
• διακοπῆναι (1)
• διακόπτοντα (1)
• διακοσιᾶν (1)
• διακούουσι (1)
• διακόψεις (1)
• διακομιδὴ (1)
• διακονικὰ (1)
• διακονικῶς (1)
• διακοπῶν (1)
• διάκουσον (1)
• διακομίζον (1)
• διακονῇς (1)
• διακονικὸν (1)
• διακονοῦσα (1)
• διακοπαὶ (1)
• διακοπέντι (1)
• διάκοροι (1)
• διακούει (1)
• διακοῦσαν (1)
• διάκοψον (1)
• διακονική (1)
• διακονιῶν (1)
• διακοπεῖσα (1)
• διακόπτον (1)
• διακορὲς (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.