Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διακόπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διακόπτω διακόψω

Structure: δια (Prefix) + κόπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to cut in two, cut through
  2. to break through, to break through the line

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακόπτω διακόπτεις διακόπτει
Dual διακόπτετον διακόπτετον
Plural διακόπτομεν διακόπτετε διακόπτουσιν*
SubjunctiveSingular διακόπτω διακόπτῃς διακόπτῃ
Dual διακόπτητον διακόπτητον
Plural διακόπτωμεν διακόπτητε διακόπτωσιν*
OptativeSingular διακόπτοιμι διακόπτοις διακόπτοι
Dual διακόπτοιτον διακοπτοίτην
Plural διακόπτοιμεν διακόπτοιτε διακόπτοιεν
ImperativeSingular διακόπτε διακοπτέτω
Dual διακόπτετον διακοπτέτων
Plural διακόπτετε διακοπτόντων, διακοπτέτωσαν
Infinitive διακόπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διακοπτων διακοπτοντος διακοπτουσα διακοπτουσης διακοπτον διακοπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακόπτομαι διακόπτει, διακόπτῃ διακόπτεται
Dual διακόπτεσθον διακόπτεσθον
Plural διακοπτόμεθα διακόπτεσθε διακόπτονται
SubjunctiveSingular διακόπτωμαι διακόπτῃ διακόπτηται
Dual διακόπτησθον διακόπτησθον
Plural διακοπτώμεθα διακόπτησθε διακόπτωνται
OptativeSingular διακοπτοίμην διακόπτοιο διακόπτοιτο
Dual διακόπτοισθον διακοπτοίσθην
Plural διακοπτοίμεθα διακόπτοισθε διακόπτοιντο
ImperativeSingular διακόπτου διακοπτέσθω
Dual διακόπτεσθον διακοπτέσθων
Plural διακόπτεσθε διακοπτέσθων, διακοπτέσθωσαν
Infinitive διακόπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διακοπτομενος διακοπτομενου διακοπτομενη διακοπτομενης διακοπτομενον διακοπτομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακόψω διακόψεις διακόψει
Dual διακόψετον διακόψετον
Plural διακόψομεν διακόψετε διακόψουσιν*
OptativeSingular διακόψοιμι διακόψοις διακόψοι
Dual διακόψοιτον διακοψοίτην
Plural διακόψοιμεν διακόψοιτε διακόψοιεν
Infinitive διακόψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διακοψων διακοψοντος διακοψουσα διακοψουσης διακοψον διακοψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακόψομαι διακόψει, διακόψῃ διακόψεται
Dual διακόψεσθον διακόψεσθον
Plural διακοψόμεθα διακόψεσθε διακόψονται
OptativeSingular διακοψοίμην διακόψοιο διακόψοιτο
Dual διακόψοισθον διακοψοίσθην
Plural διακοψοίμεθα διακόψοισθε διακόψοιντο
Infinitive διακόψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διακοψομενος διακοψομενου διακοψομενη διακοψομενης διακοψομενον διακοψομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέκοπτον διέκοπτες διέκοπτεν*
Dual διεκόπτετον διεκοπτέτην
Plural διεκόπτομεν διεκόπτετε διέκοπτον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεκοπτόμην διεκόπτου διεκόπτετο
Dual διεκόπτεσθον διεκοπτέσθην
Plural διεκοπτόμεθα διεκόπτεσθε διεκόπτοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὰ μὲν οὖν ἐμὰ ταύτην ἐχέτω τὴν κρίσιν, ἣν διακόψῃ μηδεὶσ τῶν ἐμὲ φιλούντων· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 785:1)

Synonyms

  1. to cut in two

  2. to break through

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION