Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαγωνίζομαι

Non-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαγωνίζομαι διαγωνιοῦμαι

Structure: δι (Prefix) + ἀγωνίζ (Stem) + ομαι (Ending)

Sense

  1. to contend, struggle or fight against
  2. to fight desperately, contend earnestly

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαγωνίζομαι διαγωνίζει, διαγωνίζῃ διαγωνίζεται
Dual διαγωνίζεσθον διαγωνίζεσθον
Plural διαγωνιζόμεθα διαγωνίζεσθε διαγωνίζονται
SubjunctiveSingular διαγωνίζωμαι διαγωνίζῃ διαγωνίζηται
Dual διαγωνίζησθον διαγωνίζησθον
Plural διαγωνιζώμεθα διαγωνίζησθε διαγωνίζωνται
OptativeSingular διαγωνιζοίμην διαγωνίζοιο διαγωνίζοιτο
Dual διαγωνίζοισθον διαγωνιζοίσθην
Plural διαγωνιζοίμεθα διαγωνίζοισθε διαγωνίζοιντο
ImperativeSingular διαγωνίζου διαγωνιζέσθω
Dual διαγωνίζεσθον διαγωνιζέσθων
Plural διαγωνίζεσθε διαγωνιζέσθων, διαγωνιζέσθωσαν
Infinitive διαγωνίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαγωνιζομενος διαγωνιζομενου διαγωνιζομενη διαγωνιζομενης διαγωνιζομενον διαγωνιζομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαγωνίουμαι διαγωνίει, διαγωνίῃ διαγωνίειται
Dual διαγωνίεισθον διαγωνίεισθον
Plural διαγωνιοῦμεθα διαγωνίεισθε διαγωνίουνται
OptativeSingular διαγωνιοίμην διαγωνίοιο διαγωνίοιτο
Dual διαγωνίοισθον διαγωνιοίσθην
Plural διαγωνιοίμεθα διαγωνίοισθε διαγωνίοιντο
Infinitive διαγωνίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαγωνιουμενος διαγωνιουμενου διαγωνιουμενη διαγωνιουμενης διαγωνιουμενον διαγωνιουμενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διηγώνιζομην διηγῶνιζου διηγῶνιζετο
Dual διηγῶνιζεσθον διηγώνιζεσθην
Plural διηγώνιζομεθα διηγῶνιζεσθε διηγῶνιζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλὰ τηνικαῦτα ἀφιέναι διαγωνίζεσθαι, ὅπωσ ἐθέλουσιν· (Arrian, Cynegeticus, chapter 17 3:1)
  • ἔπεισεν εὐθὺσ ἐπὶ τὰ ὅπλα χωρεῖν καὶ διαγωνίζεσθαι περὶ τῆσ Ἰταλίασ πρὸσ τὸν Πύρρον. (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 21 7:1)
  • τοῦτο δ’ ἔστιν ὅταν κατεργασάμενοι τὸν ἐρώμενον ἀπαλλαγῶσιν τῆσ ἐπιθυμίασ, τὴν ἀφαίρεσιν οὖν τοῦ στεφάνου σημεῖον τοῦ ἔτι ἐν τῷ διαγωνίζεσθαι εἶναι ποιούμεθα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 9 3:5)
  • τοὺσ δὲ ἄλλουσ δειπνήσαντασ ἐν ὡρ́ᾳ καὶ κοιμηθέντασ ἅμ’ ἡμέρᾳ συνέταττε πρὸ τοῦ χάρακοσ ἀγαγών, καὶ προεξεπεμπε τοὺσ ἱππέασ εἰσ τὸ πεδίον, θεασάμενοι δὲ οἱ Τεύτονεσ οὐκ ἠνέσχοντο καταβαίνοντασ αὐτοῖσ ἐξ ἴσου διαγωνίζεσθαι τοὺσ Ῥωμαίουσ, ἀλλὰ σὺν τάχει καὶ δι’ ὀργῆσ ὁπλισάμενοι τῷ λόφῳ προσέβαλον. (Plutarch, Caius Marius, chapter 20 4:2)
  • ταῦτα μέντοι πάντασ εἰδότασ καὶ λογιζομένουσ οὐ δεῖ προσέσθαι τὸν πόλεμον εἰσ τὴν χώραν, οὐδ’ εἰσ τὴν εὐήθειαν τὴν τοῦ τότε πρὸσ Λακεδαιμονίουσ πολέμου βλέποντασ ἐκτραχηλισθῆναι, ἀλλ’ ὡσ ἐκ πλείστου φυλάττεσθαι τοῖσ πράγμασι καὶ ταῖσ παρασκευαῖσ, ὅπωσ οἴκοθεν μὴ κινήσεται σκοποῦντασ, οὐχὶ συμπλακέντασ διαγωνίζεσθαι. (Demosthenes, Speeches, 60:1)

Synonyms

  1. to contend

  2. to fight desperately

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION