Ancient Greek-English Dictionary Language

διάφωνος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: διάφωνος διάφωνον

Structure: διαφων (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fwnh/

Sense

  1. discordant

Examples

  • διάφωνον ἕλκεισ ι οὐχ ὑπερβήσῃ; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 60 8:1)
  • ἑτέρουσ ἀντιλογίαισ ἥκιστα φροντίζει τοῦ μηδὲν εἰπεῖν ἐναντίον ἑαυτῷ καὶ διάφωνον. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 14 1:1)
  • Αἷμα ἀλλότριον ὠφέλιμον, αἷμα ἴδιον ὠφέλιμον, αἷμα ἀλλότριον βλαβερόν, αἷμα ἴδιον βλαβερόν, χυμοὶ ἴδιοι βλαβεροί, χυμοὶ ἀλλότριοι βλαβεροί, χυμοὶ ἀλλότριοι συμφέροντεσ, χυμοὶ ἴδιοι συμφέροντεσ, τὸ σύμφωνον διάφωνον, τὸ διάφωνον σύμφωνον, γάλα ἀλλότριον ἀστεῖον, γάλα ἴδιον φλαῦρον, γάλα ἀλλότριον βλαβερόν, γάλα ἴδιον ὠφέλιμον. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , xl.1)

Synonyms

  1. discordant

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION