Ancient Greek-English Dictionary Language

διαφράζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαφράζω διαφράσω

Structure: δια (Prefix) + φράζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to speak distinctly, tell plainly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφράζω διαφράζεις διαφράζει
Dual διαφράζετον διαφράζετον
Plural διαφράζομεν διαφράζετε διαφράζουσιν*
SubjunctiveSingular διαφράζω διαφράζῃς διαφράζῃ
Dual διαφράζητον διαφράζητον
Plural διαφράζωμεν διαφράζητε διαφράζωσιν*
OptativeSingular διαφράζοιμι διαφράζοις διαφράζοι
Dual διαφράζοιτον διαφραζοίτην
Plural διαφράζοιμεν διαφράζοιτε διαφράζοιεν
ImperativeSingular διαφράζε διαφραζέτω
Dual διαφράζετον διαφραζέτων
Plural διαφράζετε διαφραζόντων, διαφραζέτωσαν
Infinitive διαφράζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφραζων διαφραζοντος διαφραζουσα διαφραζουσης διαφραζον διαφραζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφράζομαι διαφράζει, διαφράζῃ διαφράζεται
Dual διαφράζεσθον διαφράζεσθον
Plural διαφραζόμεθα διαφράζεσθε διαφράζονται
SubjunctiveSingular διαφράζωμαι διαφράζῃ διαφράζηται
Dual διαφράζησθον διαφράζησθον
Plural διαφραζώμεθα διαφράζησθε διαφράζωνται
OptativeSingular διαφραζοίμην διαφράζοιο διαφράζοιτο
Dual διαφράζοισθον διαφραζοίσθην
Plural διαφραζοίμεθα διαφράζοισθε διαφράζοιντο
ImperativeSingular διαφράζου διαφραζέσθω
Dual διαφράζεσθον διαφραζέσθων
Plural διαφράζεσθε διαφραζέσθων, διαφραζέσθωσαν
Infinitive διαφράζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφραζομενος διαφραζομενου διαφραζομενη διαφραζομενης διαφραζομενον διαφραζομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to speak distinctly

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION