Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σαφηνέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: σαφηνέω

Structure: σαφηνέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from safhnh/s

Sense

  1. to tell distinctly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σαφηνῶ σαφηνεῖς σαφηνεῖ
Dual σαφηνεῖτον σαφηνεῖτον
Plural σαφηνοῦμεν σαφηνεῖτε σαφηνοῦσιν*
SubjunctiveSingular σαφηνῶ σαφηνῇς σαφηνῇ
Dual σαφηνῆτον σαφηνῆτον
Plural σαφηνῶμεν σαφηνῆτε σαφηνῶσιν*
OptativeSingular σαφηνοῖμι σαφηνοῖς σαφηνοῖ
Dual σαφηνοῖτον σαφηνοίτην
Plural σαφηνοῖμεν σαφηνοῖτε σαφηνοῖεν
ImperativeSingular σαφήνει σαφηνείτω
Dual σαφηνεῖτον σαφηνείτων
Plural σαφηνεῖτε σαφηνούντων, σαφηνείτωσαν
Infinitive σαφηνεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
σαφηνων σαφηνουντος σαφηνουσα σαφηνουσης σαφηνουν σαφηνουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σαφηνοῦμαι σαφηνεῖ, σαφηνῇ σαφηνεῖται
Dual σαφηνεῖσθον σαφηνεῖσθον
Plural σαφηνούμεθα σαφηνεῖσθε σαφηνοῦνται
SubjunctiveSingular σαφηνῶμαι σαφηνῇ σαφηνῆται
Dual σαφηνῆσθον σαφηνῆσθον
Plural σαφηνώμεθα σαφηνῆσθε σαφηνῶνται
OptativeSingular σαφηνοίμην σαφηνοῖο σαφηνοῖτο
Dual σαφηνοῖσθον σαφηνοίσθην
Plural σαφηνοίμεθα σαφηνοῖσθε σαφηνοῖντο
ImperativeSingular σαφηνοῦ σαφηνείσθω
Dual σαφηνεῖσθον σαφηνείσθων
Plural σαφηνεῖσθε σαφηνείσθων, σαφηνείσθωσαν
Infinitive σαφηνεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σαφηνουμενος σαφηνουμενου σαφηνουμενη σαφηνουμενης σαφηνουμενον σαφηνουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσαφήνουν ἐσαφήνεις ἐσαφήνειν*
Dual ἐσαφηνεῖτον ἐσαφηνείτην
Plural ἐσαφηνοῦμεν ἐσαφηνεῖτε ἐσαφήνουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσαφηνούμην ἐσαφηνοῦ ἐσαφηνεῖτο
Dual ἐσαφηνεῖσθον ἐσαφηνείσθην
Plural ἐσαφηνούμεθα ἐσαφηνεῖσθε ἐσαφηνοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἴθ’ εἶχε φωνὴν εὔφρον’ ἀγγέλου δίκην, ὅπωσ δίφροντισ οὖσα μὴ ’κινυσσόμην, ἀλλ’ εὖ ’σαφήνει τόνδ’ ἀποπτύσαι πλόκον, εἴπερ γ’ ἀπ’ ἐχθροῦ κρατὸσ ἦν τετμημένοσ, ἢ ξυγγενὴσ ὢν εἶχε συμπενθεῖν ἐμοὶ ἄγαλμα τύμβου τοῦδε καὶ τιμὴν πατρόσ. (Aeschylus, Libation Bearers, episode 8:2)

Synonyms

  1. to tell distinctly

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION