Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, Διὰ τί τοῖσ πάλαι Ῥωμαίοισ ἔθοσ ἦν μήτε τράπεζαν αἰρομένην περιορᾶν κενὴν μήτε λύχνον σβεννύμενον. 10:

"οὐδὲν γὰρ ἄλλο μᾶλλον ἐμψύχῳ προσέοικεν ἢ πῦρ, κινούμενὸν τε καὶ τρεφόμενον δι’ αὑτοῦ καὶ τῇ λαμπρότητι δηλοῦν, ὥσπερ ἡ ψυχή, καὶ σαφηνίζον ἅπαντα· "μάλιστα δὲ ταῖσ σβέσεσιν αὐτοῦ καὶ φθοραῖσ ἐμφαίνεται δύναμισ οὐκ ἀμοιροῦσα ζωτικῆσ ἀρχῆσ· "βοᾷ γὰρ καὶ φθέγγεται καὶ ἀμύνεται, καθάπερ ἔμψυχον ἀποθνῆσκον βίᾳ καὶ φονευόμενον·