Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, Περὶ τῶν λεγομένων σκιῶν, καὶ εἰ δεῖ βαδίζειν καλούμενον πρὸσ ἑτέρουσ ὑφ’ ἑτέρων ἐπὶ δεῖπνον, καὶ πότε, καὶ παρὰ τίνασ.

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Περὶ τῶν λεγομένων σκιῶν, καὶ εἰ δεῖ βαδίζειν καλούμενον πρὸσ ἑτέρουσ ὑφ’ ἑτέρων ἐπὶ δεῖπνον, καὶ πότε, καὶ παρὰ τίνασ.)

τὸν Μενέλαον Ὅμηροσ πεποίηκεν αὐτόματον ἑστιῶντι τοὺσ ἀριστεῖσ τῷ Ἀγαμέμνονι παραγιγνόμενον· ᾔδεε γὰρ κατὰ θυμὸν ἀδελφεὸν ὡσ ἐπονεῖτο·

καὶ τὴν ἄγνοιαν οὐ περιεῖδεν αὐτοῦ καταφανῆ γενομένην οὐδ’ ἤλεγξε τῷ μὴ ἐλθεῖν ὥσπερ οἱ φιλομεμφεῖσ καὶ δύσκολοι ταῖσ τοιαύταισ τῶν φίλων παροράσεσι καὶ ἀγνοίαισ ἐπιτίθενται, τῷ ἀμελεῖσθαι μᾶλλον ἢ τῷ τιμᾶσθαι χαίροντεσ, ὅπωσ ἐγκαλεῖν ἔχωσιν. τὸ δὲ τῶν ἐπικλήτων ἔθοσ, οὓσ νῦν σκιὰσ καλοῦσιν, οὐ κεκλημένουσ αὐτοὺσ ἀλλ’ ὑπὸ τῶν κεκλημένων ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἀγομένουσ, ἐζητεῖτο πόθεν ἔσχε τὴν ἀρχήν·

Ἀριστόδημον ἀναπείσαντοσ οὐ κεκλημένον εἰσ Ἀγάθωνοσ ἰέναι σὺν αὐτῷ, καὶ παθόντα τι γελοῖον·

ἔλαθε γὰρ κατὰ τὴν ὁδὸν ὑπολειφθεὶσ ὁ Σωκράτησ, ὁ δὲ προεισῆλθεν, ἀτεχνῶσ σκιὰ προβαδίζουσα σώματοσ ἐξόπισθεν τὸ φῶσ ἔχοντοσ.

ὕστερον μέντοι περὶ τὰσ τῶν ξένων ὑποδοχάσ, μάλιστα τῶν ἡγεμονικῶν, ἀναγκαῖον ἐγίγνετο τοῖσ ἀγνοοῦσι τοὺσ ἑπομένουσ καὶ τιμωμένουσ ἐπὶ τῷ ξένῳ ποιεῖσθαι τὴν κλῆσιν, ἀριθμὸν δ’ ὁρίζειν, ὅπωσ μὴ πάθωσιν ὃ παθεῖν συνέπεσε τῷ δεχομένῳ τὸν βασιλέα Φίλιππον ἐπὶ τῆσ χώρασ· ἧκε γὰρ ἄγων πολλούσ, τὸ δὲ δεῖπνον οὐ πολλοῖσ ἦν παρεσκευασμένον·

οἱ δὲ προσδοκῶντεσ ὑπεφείδοντο τῶν παρακειμένων καὶ πᾶσιν οὕτωσ ἐξήρκεσε τὸ δεῖπνον.

ἐμοῦ δὲ ταῦτα πρὸσ τοὺσ παρόντασ ἀδολεσχοῦντοσ, ἔδοξε Φλώρῳ καὶ σπουδάσαι τι περὶ τῶν σκιῶν λεγομένων, διαπορήσαντασ εἰ προσήκει τοῖσ καλουμένοισ οὕτω βαδίζειν καὶ συνακολουθεῖν.

ὁ μὲν οὖν γαμβρὸσ αὐτοῦ Καισέρνιοσ ὅλωσ ἀπεδοκίμαζε τὸ πρᾶγμα. μάλιστα μὲν γὰρ τῷ Ἡσιόδῳ πειθομένουσ ἔφη χρῆναι τὸν φιλέοντ’ ἐπὶ δαῖτα καλεῖν·

εἰ δὲ μή, γνωρίμουσ αὑτῶν καὶ ἐπιτηδείουσ παρακαλεῖν ἐπὶ κοινωνίαν σπονδῆσ καὶ τραπέζησ καὶ λόγων ἐν οἴνῳ γιγνομένων καὶ φιλοφροσύνησ.

"οἱ τὰ πλοῖα ναυλοῦντεσ, ὅ τι ἂν φέρῃ τισ, ἐμβάλλεσθαι παρέχουσιν, οὕτωσ ἡμεῖσ τὰ συμπόσια παραδόντεσ ἑτέροισ πληροῦν ἀφίεμεν ἐκ τῶν προστυχόντων, ἄν τε χαρίεντεσ ὦσιν, ἄν τε φαῦλοι.

"θαυμάσαιμι δ’ ἄν, εἰ χαρίεισ ἀνὴρ ἐπίκλητοσ ἀφίκοιτο, μᾶλλον δ’ ἄκλητοσ, ὅν γε πολλάκισ οὐδὲ γιγνώσκει τὸ παράπαν ὁ δειπνίζων· "εἰ δὲ γιγνώσκων καὶ χρώμενοσ οὐ κέκληκεν, ἔτι γε μᾶλλον αἰσχύνη βαδίζειν πρὸσ τοῦτον, ὥσπερ ἐξελέγχοντα μετέχειν τῶν ἐκείνου, τρόπον τινὰ βίᾳ καὶ ἄκοντοσ· "ἔτι καὶ προτερεῖν ἢ ἀπολείπεσθαι τοῦ κεκληκότοσ πρὸσ ἕτερον ἔχει τινὰ δυσωπίαν, καὶ οὐκ ἀστεῖόν ἐστι μαρτύρων δεόμενον πρὸσ τοὺσ ὑποδεχομένουσ βαδίζειν, ὡσ οὐ κλητὸσ ἀλλὰ σκιὰ τοῦ δεῖνοσ ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἥκει· "καὶ πάλιν τὸ παρέπεσθαι καὶ παραφυλάττειν ἄλειμμα καὶ λουτρὸν ἑτέρου καὶ ὡρ́αν βραδύνοντοσ ἢ ταχύνοντοσ ἀνελεύθερον εὖ μάλα καὶ Γναθώνειον, εἰ δὴ Γνάθων γέγονε δεινότατοσ ἄνθρωποσ τἀλλότρια δειπνεῖν. εἴ γε μὴν οὐκ ἔστιν ὅτε μᾶλλον ἀνθρώποισ ἐφιᾶσιν εἰπεῖν ὦ γλῶσσα, μέτριον εἴ τι κομπάσαι θέλεισ, ἔξειπε, καὶ παρρησία πλείστη μετὰ παιδιᾶσ ἀναμέμικται τοῖσ λεγομένοισ ἐν οἴνῳ καὶ πραττομένοισ· "ἐνταῦθα δὴ πῶσ ἄν τισ ἑαυτὸν μεταχειρίσαιτο μὴ γνήσιοσ ὢν μηδ’ αὐτόκλητοσ, ἀλλὰ τρόπον τινὰ νόθοσ καὶ παρεγγεγραμμένοσ εἰσ τὸ συμπόσιον; "καὶ γὰρ τὸ χρῆσθαι καὶ τὸ μὴ χρῆσθαι παρρησίᾳ πρὸσ τοὺσ παρόντασ εὐσυκοφάντητον. "οὐ μικρὸν δὲ κακὸν οὐδ’ ἡ τῶν ὀνομάτων εὐχέρεια καὶ βωμολοχία τοῖσ μὴ δυσχεραίνουσιν ἀλλ’ ὑπομένουσι σκιὰσ καλεῖσθαι καὶ ὑπακούειν· "προσεθίζει γὰρ εἰσ τὰ ἔργα τῷ αἰσχρῷ τὸ ῥᾳδίωσ ὑπὸ τῶν ῥημάτων ἄγεσθαι. "διὸ καλῶν μὲν ἑταίρουσ ἔδωκά ποτε σκιάσ· "ἰσχυρὰ γὰρ ἡ τῆσ πόλεωσ συνήθεια καὶ δυσπαραίτητοσ· "αὐτὸσ δὲ κληθεὶσ ὑφ’ ἑτέρου πρὸσ ἕτερον ἄχρι γε νῦν ἀντέχω μὴ ὑπακοῦσαι. "τὸ δεύτερον ἔχει μᾶλλον ἀπορίαν·

"μὴ οἱ καλεῖν οὕτω δεδωκότεσ τοῖσ ἑστιῶσι καὶ τὸ πείθεσθαι τοῖσ καλουμένοισ καὶ βαδίζειν δεδώκασιν οὔτε γὰρ διδόναι καλὸν οὔτ’ ·

"αἰτεῖν ὃ διδόναι μὴ καθῆκεν, οὔθ’ ὅλωσ παρακαλεῖν ἃ μὴ δεῖ παρακαλεῖσθαι μηδ’ ὁμολογεῖν μηδὲ πράττειν. "τὰ μὲν οὖν πρὸσ ἡγεμόνασ ἢ ξένουσ οὐκ ἔχει κλῆσιν οὐδ’ αἱρ́εσιν, ἀλλὰ δεῖ δέχεσθαι τοὺσ μετ’ αὐτῶν παραγιγνομένουσ. "ἄλλωσ δὲ φίλον ἑστιῶντα φιλικώτερον μέν ἐστι τὸ καλεῖν αὐτόν, ὡσ οὐκ · "ἀγνοοῦντα τοὺσ γνωρίμουσ αὐτοῦ καὶ συνήθεισ ἢ οἰκείουσ· "μείζων γὰρ ἡ τιμὴ καὶ ἡ χάρισ, ὡσ μὴ λανθάνοντοσ, ὅτι τούτουσ ἀσπάζεται μάλιστα καὶ τούτοισ ἥδιστα σύνεστι καὶ χαίρει τιμωμένοισ ὁμοίωσ καὶ παρακαλουμένοισ. "οὐ μὴν ἀλλ’ ἔστιν ὅτε ποιητέον ἐπ’ αὐτῷ, καθάπερ οἱ θεῷ θύοντεσ ἅμα συμβώμοισ καὶ συννάοισ κοινῶσ συνεπεύχονται καὶ καθ’ ἕκαστον ἐκείνων μὴ ὀνομάζοντεσ· "οὔτε γὰρ ὄψον οὔτ’ οἶνοσ οὔτε μύρον οὕτωσ ἡδέωσ διατίθησιν, ὡσ σύνδειπνοσ εὔνουσ καὶ προσηνήσ. ἀλλὰ τὸ μὲν ὄψοισ καὶ πέμμασιν οἱοίσ ὁ μέλλων ἑστιᾶσθαι μάλιστα χαίρει, καὶ περὶ οἴνων διαφορᾶσ καὶ μύρων ἐρωτᾶν καὶ διαπυνθάνεσθαι, φορτικὸν κομιδῇ καὶ νεόπλουτον· "ᾧ δὲ πολλοὶ φίλοι καὶ οἰκεῖοι καὶ συνήθεισ εἰσίν, αὐτὸν παρακαλεῖν ἐκείνων, οἷσ ἂν ἥδιστα συγγίγνοιτο καὶ μεθ’ ὧν εὐφραίνεται παρόντων, μάλιστα τούτουσ ἄγειν οὐκ ἀηδὲσ οὐδ’ ἄτοπον. "οὔτε γὰρ τὸ συμπλεῖν οὔτε τὸ συνοικεῖν οὔτε τὸ συνδικάζειν, μεθ’ ὧν οὐ βούλεταί τισ, οὕτωσ ἀηδέσ, ὡσ τὸ συνδειπνεῖν, καὶ τοὐναντίον ἡδύ· "κοινωνία γάρ ἐστι καὶ σπουδῆσ καὶ παιδιᾶσ καὶ λόγων καὶ πράξεων τὸ συμπόσιον. "ὅθεν οὐ τοὺσ τυχόντασ ἀλλὰ τοὺσ προσφιλεῖσ εἶναι δεῖ καὶ συνήθεισ ἀλλήλοισ, ὡσ ἡδέωσ συνεσομένουσ. "ὄψα μὲν γὰρ οἱ μάγειροι σκευάζουσιν ἐκ χυμῶν διαφόρων, αὐστηρὰ καὶ λιπαρὰ καὶ γλυκέα καὶ δριμέα συγκεραννύντεσ· "σύνδειπνον δὲ χρηστὸν οὐκ ἂν γένοιτο καὶ κεχαρισμένον ἀνθρώπων ὁμοφύλων μηδ’ ὁμοιοπαθῶν εἰσ ταὐτὸ συμφθαρέντων. "ἐπεὶ δέ, ὥσπερ οἱ Περιπατητικοὶ λέγουσι, τὸ μὲν πρῶτον φύσει κινοῦν μὴ κινούμενον δ’ εἶναι, τὸ δ’ ἔσχατον κινούμενον μηδὲ ἓν δὲ κινοῦν· "μεταξὺ δ’ ἀμφοῖν τὸ καὶ κινοῦν ἕτερα καὶ κινούμενον ὑφ’ ἑτέρων· "ὁ λόγοσ, τριῶν ὄντων ὦν ὁ μὲν καλῶν μόνον ὁ δὲ καλούμενοσ,·

"ὁ δὲ καὶ καλῶν καὶ καλούμενόσ ἐστιν, εἴρηται μὲν περὶ τοῦ καλοῦντοσ· "ἅ γ’ ἐμοὶ δοκεῖ, διελθεῖν.

ὁ μὲν οὖν καλούμενοσ ὑφ’ ἑτέρου καὶ καλῶν ἑτέρουσ πρῶτον, οἶμαι, τοῦ πλήθουσ φείδεσθαι δίκαιόσ ἐστι, μὴ καθάπερ ἐκ πολεμίασ ὁμοῦ πᾶσι τοῖσ περὶ αὑτὸν ἐπισιτιζόμενοσ μηδ’, ὥσπερ οἱ χώρασ καταλαμβάνοντεσ ἐν τῷ πεττεύειν, ἀεὶ τοῖσ ἰδίοισ φίλοισ τοὺσ τοῦ καλέσαντοσ ἐκκρούων καὶ ἀποκρούων ἅπαντασ· "ὥστε πάσχειν τοὺσ δειπνίζοντασ, ἃ πάσχουσιν οἱ τῇ Ἑκάτῃ καὶ τοῖσ ἀποτροπαίοισ ἐκφέροντεσ; "τὰ δεῖπνα, μὴ γευομένουσ αὐτοὺσ μηδὲ τοὺσ οἴκοι, πλὴν καπνοῦ καὶ θορύβου μετέχοντασ. "ἄλλωσ γὰρ ἡμῖν προσπαίζουσιν οἱ λέγοντεσ Δελφοῖσι θύσασ αὐτὸσ ὀψωνεῖ κρέασ· "ἀληθῶσ δὲ τοῦτο συμβαίνει τοῖσ ξένουσ ἀγνώμονασ ἢ φίλουσ δεχομένοισ μετὰ σκιῶν πολλῶν ὥσπερ Ἁρπυιῶν διαφοροῦντασ τὰ δεῖπνα καὶ προνομεύοντασ. "ἔπειτα δεῖ μὴ μεθ’ ὧν ἔτυχε βαδίζειν πρὸσ ἑτέρουσ ἐπὶ δεῖπνον, ἀλλὰ μάλιστα μὲν καλεῖν τοὺσ τοῦ δειπνίζοντοσ οἰκείουσ καὶ συνήθεισ, πρὸσ αὐτὸν ἐκεῖνον ἁμιλλώμενον καὶ προκαταλαμβάνοντα ταῖσ κλήσεσιν εἰ δὲ μή, τῶν ἰδίων φίλων οὓσ ἂν καὶ ἤθελεν αὐτὸσ ἑλέσθαι ὁ δειπνίζων, ἐπιεικὴσ ὢν ἐπιεικεῖσ, καὶ φιλόλογοσ φιλολόγουσ ὄντασ, ἢ δυνατοὺσ; "δυνάμενοσ, πάλαι ζητῶν ἁμωσγέπωσ αὐτοῖσ ἐν προσηγορίᾳ καὶ κοινωνίᾳ γενέσθαι. "τὸ γὰρ οὕτωσ ἔχοντι παραδοῦναι καὶ παρασχεῖν ὁμιλίασ ἀρχὴν καὶ φιλοφροσύνησ εὔστοχον ἐπιεικῶσ· "καὶ ἀστεῖον· "ὁ δ’ ἀσυμφύλουσ καὶ ἀσυναρμόστουσ ἐπάγων, οἱο͂ν νηπτικῷ πολυπότασ, καὶ λιτῷ περὶ δίαιταν ἀκολάστουσ καὶ πολυτελεῖσ, ἢ νέῳ πάλιν ποτικῷ καὶ φιλοπαίγμονι πρεσβύτασ σκυθρωποὺσ ἢ βαρὺ φθεγγομένουσ ἐκ πώγωνοσ σοφιστάσ, ἄκαιρόσ ἐστιν ἀηδίᾳ φιλοφροσύνην ἀμειβόμενοσ; ". δεῖ γὰρ οὐχ ἧττον ἡδὺν εἶναι τῷ δειπνίζοντι τὸν κεκλημένον ἢ τῷ κεκλημένῳ τὸν ὑποδεχόμενον· "ἔσται δ’ ἡδύσ, ἐὰν μὴ μόνον ἑαυτὸν ἀλλὰ καὶ τοὺσ σὺν αὑτῷ καὶ δι’ αὑτὸν ἥκοντασ ἐπιδεξίουσ παρέχῃ καὶ προσηνεῖσ. ὅ γε μὴν λοιπὸσ; "ἔτι τῶν τριῶν οὗτοσ ὁ καλούμενοσ ὑφ’ ἑτέρου πρὸσ ἕτερον, τὸ μὲν τῆσ σκιὰν· "ἀναινόμενοσ ὄνομα καὶ δυσχεραίνων, ἀληθῶσ σκιὰν δόξει φοβεῖσθαι, δεῖται δὲ πλείστησ εὐλαβείασ. "οὔτε γὰρ τοῖσ τυχοῦσιν ἀκολουθεῖν ἑτοίμωσ καλὸν οὔθ’ ὅπωσ ἔτυχεν· "ἀλλὰ δεῖ σκοπεῖν πρῶτον τίσ ὁ καλῶν ἐστιν. "εἰ μὲν γὰρ οὐ σφόδρα συνήθησ, ἀλλ’ ἢ τῶν πλουσίων τισ ἢ σατραπικῶν, ὡσ ἐπὶ σκηνῆσ δορυφορήματοσ λαμπροῦ δεόμενοσ ἢ πάνυ χαρίζεσθαι τῇ κλήσει πεπεισμένοσ καὶ τιμᾶν, ἐπάγεται, παραιτητέοσ εὐθύσ. εἰ δὲ φίλοσ καὶ συνήθησ, οὐκ εὐθὺσ ὑπακουστέον· "ἀλλ’ ἐὰν δοκῇ δεῖσθαί τινοσ ἀναγκαίασ ὁμιλίασ καὶ κοινωνίασ καιρὸν ἄλλον οὐκ ἐχούσησ, ἢ διὰ χρόνου ποθὲν ἀφιγμένοσ ἢ μέλλων ἀπαίρειν φανερὸσ δι’ εὔνοιαν ἐπιθυμῶν καὶ ποθῶν συμπεριενεχθῆναι, καὶ μήτε πολλοὺσ μήτ’ ἀλλοτρίουσ, ἀλλ’ αὐτὸν ἢ μετ’ ὀλίγων ἑταίρων ἐπαγόμενοσ, ἢ μετὰ ταῦτα πάντα πραγματευόμενοσ ἀρχήν τινα συνηθείασ καὶ φιλίασ δι’ αὑτοῦ γενέσθαι τῷ καλουμένῳ πρὸσ τὸν καλοῦντα χρηστὸν ὄντα καὶ φιλίασ ἄξιον. "ἐπεὶ τοὺσ γε μοχθηρούσ, ὅσῳ μᾶλλον ἐπιλαμβάνονται καὶ συμπλέκονται, καθάπερ βάτουσ καὶ ἀπαρίνασ ὑπερβατέον ἐστί· "κἂν ἐπιεικεῖσ οἱ ἄγοντεσ ὦσι πρὸσ ἐπιεικῆ δὲ μὴ ἄγωσιν, οὐ δεῖ συνακολουθεῖν οὐδ’ ὑπομένειν, ὥσπερ διὰ μέλιτοσ φάρμακον λαμβάνοντασ, μοχθηρὸν διὰ χρηστοῦ φίλον. "ἄτοπον δὲ καὶ τὸ πρὸσ ἀγνῶτα κομιδῇ καὶ ἀσυνήθη βαδίζειν, ἂν μή τισ ᾖ διαφέρων ἀρετῇ, καθάπερ εἴρηται, καὶ τοῦτο φιλίασ ποιησόμενοσ ἀρχὴν καὶ ἀγαπήσων τὸ ῥᾳδίωσ καὶ ἀφελῶσ ἀφικέσθαι σὺν ἑτέρῳ πρὸσ αὐτόν. καὶ μὴν τῶν συνήθων πρὸσ τούτουσ μάλιστα βαδιστέον ὑφ’ ἑτέρου καλούμενον, οἷσ ἐφίεται μεθ’ ἑτέρων καὶ αὐτοῖσ βαδίζειν πρὸσ ἡμᾶσ. Φιλίππῳ μὲν γὰρ ἐδόκει τῷ γελωτοποιῷ τὸ αὐτόκλητον ἐπὶ δεῖπνον ἐλθεῖν γελοιότερον εἶναι τοῦ κεκλημένον· "ἀγαθοῖσ δὲ καὶ φίλοισ ἀνδράσι παρὰ φίλουσ καὶ ἀγαθοὺσ σεμνότερόν ἐστι καὶ ἥδιον, ἂν μὴ καλέσασι μηδὲ προσδοκῶσιν ἐν καιρῷ παραγίγνωνται μετὰ φίλων ἑτέρων, εὐφραίνοντεσ ἅμα τοὺσ δεχομένουσ καὶ τιμῶντεσ τοὺσ ἀγαγόντασ. "ἥκιστα δὲ πρὸσ ἡγεμόνασ ἢ πλουσίουσ ἢ δυνάστασ μὴ καλουμένουσ ὑπ’ αὐτῶν ἀλλ’ ὑφ’ ἑτέρων πρέπει βαδίζειν, ἀναιδείασ καὶ ἀπειροκαλίασ καὶ φιλοτιμίασ ἀκαίρου δόξαν οὐκ ἄλογον φυλαττομένουσ.

상위

Quaestiones Convivales

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION