Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, Διὰ τί τοῦ μὲν οἴνου τὸ μέσον, τοῦ δ’ ἐλαίου τὸ ἐπάνω, τοῦ δὲ μέλιτοσ τὸ κατώτατον γίγνεται βέλτιον.

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Διὰ τί τοῦ μὲν οἴνου τὸ μέσον, τοῦ δ’ ἐλαίου τὸ ἐπάνω, τοῦ δὲ μέλιτοσ τὸ κατώτατον γίγνεται βέλτιον.)

"ἀρχομένου πίθου καὶ λήγοντοσ ἐμφορεῖσθαι, μεσσόθι δὲ φείδεσθαι" ὅπου τὸ χρηστότατον οἰνάριον ἔστι. "οὐκ οἶδεν, ὅτι τοῦ μὲν οἴνου τὸ μέσον γίγνεται βέλτιστον, τοῦ δ’ ἐλαίου τὸ ἀνωτάτω, τὸ δὲ κατωτάτω τοῦ μέλιτοσ;

"ὁ δ’ ἐᾶν ἐκέλευε τὸν ἐν μέσῳ οἶνον καὶ περιμένειν, ἄχρι ἂν μεταβάλῃ πρὸσ τὸ χεῖρον, ἀποδεοῦσ τοῦ πίθου γενομένου. ῥηθέντων δὲ τούτων, χαίρειν ἐάσαντεσ;

τὸν Ἡσίοδον ἐπὶ τὸ ζητεῖν τὴν αἰτίαν τῆσ διαφορᾶσ ὡρ́μησαν.

ἐπισταμένων, ὅτι τὸ κουφότατον ὑπὸ μανότητοσ κουφότατὸν ἐστι, τὸ δὲ πυκνὸν καὶ συνεχὲσ διὰ βάροσ ὑφίσταται τῷ λοιπῷ·

κἂν περιτρέψῃσ τὸ ἀγγεῖον, αὖθισ ὀλίγῳ χρόνῳ τὴν προσήκουσαν ἑκάτερον ἀπολαμβάνει χώραν, τοῦ μὲν κάτω φερομένου τοῦ δ’ ἐπιπολάζοντοσ.

οὐ μὴν οὐδ’ ὁ οἶνοσ ἀπελείφθη πιθανῶν ἐπιχειρημάτων· πρῶτον μὲν γὰρ ἡ δύναμισ αὐτοῦ, θερμότησ οὖσα, πρὸσ τὸ μέσον εὐλόγωσ δοκεῖ συνῆχθαι μάλιστα, καὶ τοῦτο διατηρεῖν βέλτιστον·

ἔπειτα τὸ μὲν κάτω διὰ τὴν τρύγα φαῦλον εἶναι, τὸ δ’ ἐξ ἐπιπολῆσ τοῦ ἀέροσ φθείρεσθαι πλησιάζοντοσ. ὅτι γὰρ ἐξίστησιν ὁ ἀὴρ τῆσ ποιότητοσ τὸν οἶνον ἴσμεν ἐπισφαλέστατον ὄντα·

διὸ καὶ κατορύττουσι τοὺσ πίθουσ καὶ σκεπάζουσιν, ὅπωσ ὅτι σμικρότατοσ ἀὴρ αὐτῶν ἐπιψαύῃ. τὸ δὲ μέγιστον, οὐ φθείρει πλῆρεσ ἀγγεῖον οὕτω ῥᾳδίωσ οἶνον ὡσ ἀποδεὲσ γενόμενον· πολὺσ γὰρ εἰσ τὸ κενούμενον ἐπεισρέων ὁ ἀὴρ ἐξίστησι μᾶλλον·

ἐν δὲ τοῖσ μεστοῖσ ὁ οἶνοσ αὐτὸσ ὑφ’ αὑτοῦ συνέχεται, πολὺ τοῦ φθείροντοσ ἔξωθεν μὴ παραδεχόμενοσ· τὸ δ’ ἔλαιον οὐ φαύλην διατριβὴν παρέσχεν. ὁ μὲν γάρ τισ ἔφη τὸ κάτω τοῦ ἐλαίου γίγνεσθαι χεῖρον, ὑπὸ τῆσ ἀμόργησ ἀναθολούμενον, οὐ τὸ ἄνω βέλτιον ὂν ἀλλὰ δοκοῦν, ὅτι πορρωτάτω τοῦ βλάπτοντόσ ἐστιν.

ἄλλοσ ᾐτιᾶτο τὴν πυκνότητα, δι’ ἣν ἀμικτότατόν ἐστι καὶ τῶν ἄλλων ὑγρῶν οὐδὲν εἰσ αὑτὸ δέχεται, πλὴν βίᾳ καὶ ὑπὸ πληγῆσ ἀνακοπτόμενον·

ὅθεν οὐδὲ τῷ ἀέρι δίδωσιν ἀνάμιξιν, ἀλλ’ ἀποστατεῖ διὰ λεπτότητα τῶν μορίων καὶ συνέχειαν, ὥσθ’ ἧττον ὑπ’ αὐτοῦ τρέπεσθαι μὴ κρατοῦντοσ.

ἐδόκει δὲ πρὸσ τοῦτον ὑπεναντιοῦσθαι τὸν λόγον Ἀριστοτέλησ, τετηρηκώσ, ὥσ φησιν, εὐωδέστερόν τε γιγνόμενον καὶ βέλτιον ὅλωσ τὸ ἐν τοῖσ ἀποκενουμένοισ ἀγγείοισ ἔλαιον· εἶτα τῷ ἀέρι τὴν αἰτίαν τῆσ βελτιώσεωσ ἀνατίθησι·

πλείων γάρ ἐστι καὶ κρατεῖ μᾶλλον εἰσ ἀποδεὲσ κατερχόμενοσ τὸ ἀγγεῖον.

"καὶ τοὔλαιον ὁ ἀὴρ ὠφελεῖ καὶ βλάπτει τὸν οἶνον ὑπὸ τῆσ αὐτῆσ δυνάμεωσ. "οἴνῳ μὲν γὰρ ὠφέλιμον, ἐλαίῳ δ’ ἀσύμφορον παλαίωσισ, ἣν ἑκατέρου προσπίπτων ὁ ἀὴρ ἀφαιρεῖ· "τὸ γὰρ ψυχόμενον νεαρὸν διαμένει, τὸ δ’ οὐκ ἔχον διαπνοὴν ὑπὸ συνεχείασ ταχὺ παλαιοῦται καὶ ἀπογηράσκει · "λελέχθαι πιθανῶσ, ὅτι τοῖσ ἐπιπολῆσ πλησιάζων ὁ ἀὴρ νεαροποιεῖ. διὸ τοῦ μὲν οἴνου τὸ ἄνω φαυλότατον τοῦ δ’ ἐλαίου βέλτιστον ἡ γὰρ παλαίωσισ τῷ μὲν τὴν ἀρίστην τῷ δὲ τὴν κακίστην ἐμποιεῖ διάθεσιν.

상위

Quaestiones Convivales

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION