βράχεα?
;
Transliteration: brachea
Principal Part:
βράχεα
Etym.: as if from a nom. βράχος, or βραχέα (neut. pl. of βραχύς)
- ἐν ᾗ προσπεσόντες εἴς τινα βράχεα διὰ τὴν ἀπειρίαν, γενομένης ἀμπώτεως καὶ καθισάντων τῶν πλοίων εἰς πᾶσαν ἦλθον ἀπορίαν. (Polybius, Histories, book 1, chapter 39 3:1)
- κατὰ δέ τινα τόπον ἔχοντα βράχεα συνέστη χῶμα μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας, ἐφ ᾧ τετρήρης ἐκτρέχουσα νυκτὸς ἐκάθισε καὶ τοῖς πολεμίοις ὑποχείριος ἐγένετο, διαφέρουσα τῇ κατασκευῇ τῆς ναυπηγίας. (Polybius, Histories, book 1, chapter 47 5:1)
- καὶ κρινοῦσι τὸν λαὸν πᾶσαν ὥραν. τὸ δὲ ρῆμα τὸ ὑπέρογκον ἀνοίσουσιν ἐπὶ σέ, τὰ δὲ βραχέα τῶν κριμάτων κρινοῦσιν αὐτοὶ καὶ κουφιοῦσιν ἀπὸ σοῦ καὶ συναντιλήψονταί σοι. (Septuagint, Liber Exodus 18:22)
- ἐπεὶ δὲ καὶ τῆς ἄλλης μου πολιτείας κατηγορεῖν ἐπεχείρησαν, βραχέα βούλομαι περὶ αὐτῆς εἰπεῖν, ἔπειθ οὕτως ἐπὶ τὴν λοιπὴν δικαιολογίαν ἀπελθεῖν, ἵνα μὴ λάθωσιν ὑμᾶς παρακρουσάμενοι. (Demades, On the Twelve Years, 7:1)
- καὶ τὰ ὀνόματα δὲ ὅτι βραχέα καὶ εὐανάκλητα θετέον ταῖς κυσίν, καὶ τοῦτο χρὴ πείθεσθαι αὐτῷ. (Arrian, Cynegeticus, chapter 31 2:1)
- αὕτη δέ ἐστιν ἀνώμαλος μὲν διὰ τὸ δεῖν μὴ πρὸς ἕνα σκοπὸν οἰκονομεῖν, ἐλαχίστη δὲ διὰ τὸ καὶ τὰς προσόδους καὶ τὰ ἀναλώματα βραχέα γίνεσθαι. (Aristotle, Economics, Book 2 14:2)
- ἵν οὖν, ἐὰν ἐπὶ τοῦτον ἰῄ τὸν λόγον, μὴ ἐπιτρέπητ αὐτῷ, ἀλλ εἰδῆτ ἀκριβῶς ὅτι οὔτε μ ἀπέφηνεν ἡ βουλὴ οὔτ ἐμέλλησεν, ἠδικήθην δὲ ὑφ ἑνὸς ἀνθρώπου πονηροῦ καὶ δίκην δεδωκότος παρ ὑμῖν, ἀκούσατέ μου βραχέα: (Dinarchus, Speeches, 59:2)