Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

βασκαίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βασκαίνω

Structure: βασκαίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to slander, malign, belie, disparage
  2. to envy, grudge
  3. to bewitch, I be, bewitched

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βασκαίνω βασκαίνεις βασκαίνει
Dual βασκαίνετον βασκαίνετον
Plural βασκαίνομεν βασκαίνετε βασκαίνουσιν*
SubjunctiveSingular βασκαίνω βασκαίνῃς βασκαίνῃ
Dual βασκαίνητον βασκαίνητον
Plural βασκαίνωμεν βασκαίνητε βασκαίνωσιν*
OptativeSingular βασκαίνοιμι βασκαίνοις βασκαίνοι
Dual βασκαίνοιτον βασκαινοίτην
Plural βασκαίνοιμεν βασκαίνοιτε βασκαίνοιεν
ImperativeSingular βάσκαινε βασκαινέτω
Dual βασκαίνετον βασκαινέτων
Plural βασκαίνετε βασκαινόντων, βασκαινέτωσαν
Infinitive βασκαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
βασκαινων βασκαινοντος βασκαινουσα βασκαινουσης βασκαινον βασκαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βασκαίνομαι βασκαίνει, βασκαίνῃ βασκαίνεται
Dual βασκαίνεσθον βασκαίνεσθον
Plural βασκαινόμεθα βασκαίνεσθε βασκαίνονται
SubjunctiveSingular βασκαίνωμαι βασκαίνῃ βασκαίνηται
Dual βασκαίνησθον βασκαίνησθον
Plural βασκαινώμεθα βασκαίνησθε βασκαίνωνται
OptativeSingular βασκαινοίμην βασκαίνοιο βασκαίνοιτο
Dual βασκαίνοισθον βασκαινοίσθην
Plural βασκαινοίμεθα βασκαίνοισθε βασκαίνοιντο
ImperativeSingular βασκαίνου βασκαινέσθω
Dual βασκαίνεσθον βασκαινέσθων
Plural βασκαίνεσθε βασκαινέσθων, βασκαινέσθωσαν
Infinitive βασκαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βασκαινομενος βασκαινομενου βασκαινομενη βασκαινομενης βασκαινομενον βασκαινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβάσκαινον ἐβάσκαινες ἐβάσκαινεν*
Dual ἐβασκαίνετον ἐβασκαινέτην
Plural ἐβασκαίνομεν ἐβασκαίνετε ἐβάσκαινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβασκαινόμην ἐβασκαίνου ἐβασκαίνετο
Dual ἐβασκαίνεσθον ἐβασκαινέσθην
Plural ἐβασκαινόμεθα ἐβασκαίνεσθε ἐβασκαίνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πονηρὸσ ὁ βασκαίνων ὀφθαλμῷ, ἀποστρέφων πρόσωπον καὶ ὑπερορῶν ψυχάσ. (Septuagint, Liber Sirach 14:8)
  • καὶ γὰρ καινότητα ὀνομάτων καὶ ἀηδίαν καὶ περιεργίαν καὶ τὸ σκοτεινὸν δὴ τοῦτο καὶ πικρὸν καὶ ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα προστρίβεται αὐτῷ, βασκαίνων μέν, ὥσπερ ἔφην, καὶ ταῦτα, ὅμωσ δ’ οὖν ἀφορμάσ γέ τινασ τοῦ συκοφαντεῖν εὐλόγουσ λαμβάνων. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 35 1:4)
  • ὅθεν ἐπαινούντων ἐκείνων τὸν Φίλιππον ὡσ καὶ λέγειν δυνατώτατον καὶ κάλλιστον ὀφθῆναι καὶ νὴ Δία συμπιεῖν ἱκανώτατον, ἠναγκάζετο βασκαίνων ἐπισκώπτειν ὡσ τὸ μὲν σοφιστοῦ, τὸ δὲ γυναικόσ, τὸ δὲ σπογγιᾶσ εἰή, βασιλέωσ δ’ οὐδὲν ἐγκώμιον. (Plutarch, Demosthenes, chapter 16 2:2)
  • τὺ δ’ ὦ κακὲ καὶ τόκ’ ἐτάκευ βασκαίνων, καὶ νῦν με τὰ λοίσθια γυμνὸν ἔθηκασ. (Theocritus, Idylls, 14)
  • ὅσα μὲν οὖν καὶ δἰ ἐμοῦ καὶ δἰ ἑτέρων δυνατὰ γίγνεσθαι τῇ πόλει, ταῦτα ἐκείνοισ ἀξιῶ μᾶλλον ἐπιτρέπειν, ἵνα μηδεὶσ ἀντιβαίνῃ μηδὲ λυπῆται βασκαίνων. (Dio, Chrysostom, Orationes, 32:3)

Synonyms

  1. to envy

  2. to bewitch

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION