Lucian, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 31:

(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 31:)

Καλῶσ, ὦ Τιμόλαε, καὶ πείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸσ καλῇ, εὔξομαι ἅπερ ἂν δοκῇ. εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντοσ βούλεται, οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι, ὅσ γε δὴ ἐν τῇ νηῒ τὸν ἕτερον πόδα ἔχει. χρὴ δὲ καὶ Λυκίνῳ δοκεῖν. Ἀλλὰ πλουτῶμεν, εἰ τοῦτο ἄμεινον, μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖσ κοιναῖσ εὐτυχίαισ δοκῶ. Τίσ δ̓ οὖν πρῶτοσ ἄρξεται; Σύ, ὦ Ἀδείμαντε, εἶτα μετὰ σὲ οὑτοσὶ Σάμιπποσ, εἶτα Τιμόλαοσ, ἐγὼ δὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Διπύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ, καὶ τοῦτο ὡσ οἱο͂́ν τε παραδραμών.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION