Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἄω ἄεσα

Structure: ά̓ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I blow

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ά̓ω ά̓εις ά̓ει
Dual ά̓ετον ά̓ετον
Plural ά̓ομεν ά̓ετε ά̓ουσιν*
SubjunctiveSingular ά̓ω ά̓ῃς ά̓ῃ
Dual ά̓ητον ά̓ητον
Plural ά̓ωμεν ά̓ητε ά̓ωσιν*
OptativeSingular ά̓οιμι ά̓οις ά̓οι
Dual ά̓οιτον ἀοίτην
Plural ά̓οιμεν ά̓οιτε ά̓οιεν
ImperativeSingular ά̓ε ἀέτω
Dual ά̓ετον ἀέτων
Plural ά̓ετε ἀόντων, ἀέτωσαν
Infinitive ά̓ειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀων ἀοντος ἀουσα ἀουσης ἀον ἀοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ά̓ομαι ά̓ει, ά̓ῃ ά̓εται
Dual ά̓εσθον ά̓εσθον
Plural ἀόμεθα ά̓εσθε ά̓ονται
SubjunctiveSingular ά̓ωμαι ά̓ῃ ά̓ηται
Dual ά̓ησθον ά̓ησθον
Plural ἀώμεθα ά̓ησθε ά̓ωνται
OptativeSingular ἀοίμην ά̓οιο ά̓οιτο
Dual ά̓οισθον ἀοίσθην
Plural ἀοίμεθα ά̓οισθε ά̓οιντο
ImperativeSingular ά̓ου ἀέσθω
Dual ά̓εσθον ἀέσθων
Plural ά̓εσθε ἀέσθων, ἀέσθωσαν
Infinitive ά̓εσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀομενος ἀομενου ἀομενη ἀομενης ἀομενον ἀομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῆ̓ον ῆ̓ες ῆ̓εν*
Dual ή̓ετον ἠέτην
Plural ή̓ομεν ή̓ετε ῆ̓ον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠόμην ή̓ου ή̓ετο
Dual ή̓εσθον ἠέσθην
Plural ἠόμεθα ή̓εσθε ή̓οντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αὐτοὶ ἑωράκατε ὅσα πεποίηκα τοῖσ Αἰγυπτίοισ, καὶ ἀνέλαβον ὑμᾶσ ὡσεὶ ἐπὶ πτερύγων ἀετῶν καὶ προσηγαγόμην ὑμᾶσ πρὸσ ἐμαυτόν. (Septuagint, Liber Exodus 19:4)
  • δ ἐὰν γὰρ ὀξυνθῇ ὁ θυμὸσ αὐτοῦ, σὺν νεύροισ ἀνθρώπουσ ἀναλίσκει, καὶ ὀστᾶ ἀνθρώπων κατατρώγει, καὶ συγκαίει ὥσπερ φλόξ, ὥστε ἄβρωτα εἶναι νεοσσοῖσ ἀετῶν. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν . (Septuagint, Liber Proverbiorum 24:26)
  • ὀφθαλμὸν καταγελῶντα πατρὸσ καὶ ἀτιμάζοντα γῆρασ μητρόσ, ἐκκόψαισαν αὐτὸν κόρακεσ ἐκ τῶν φαράγγων καὶ καταφάγοισαν αὐτὸν νεοσσοὶ ἀετῶν. (Septuagint, Liber Proverbiorum 24:53)
  • ἰδοὺ ὡσ νεφέλη ἀναβήσεται καὶ ὡσ καταιγὶσ τὰ ἅρματα αὐτοῦ, κουφότεροι ἀετῶν οἱ ἵπποι αὐτοῦ. οὐαὶ ἡμῖν, ὅτι ταλαιπωροῦμεν. (Septuagint, Liber Ieremiae 4:13)
  • εἶτα ἑξῆσ Γιγάντων ἐπανάστασιν, πυρὸσ κλοπήν, ἀνθρώπων πλάσιν, Προμηθέωσ κόλασιν, Ἔρωτοσ ἰσχὺν ἑκατέρου,^ καὶ μετὰ ταῦτα Δήλου πλάνην καὶ Λητοῦσ ὠδῖνασ καὶ Πύθωνοσ ἀναίρεσιν καὶ Τιτυοῦ ἐπιβουλὴν καὶ τὸ μέσον τῆσ γῆσ εὑρισκόμενον πτήσει τῶν ἀετῶν. (Lucian, De saltatione, (no name) 38:1)

Synonyms

  1. I blow

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION