Sense

1. of or belonging to the au)lh/ or court, of the court, outer, house

Examples

• ἐν τοσούτῳ δὲ κτύπος ἠκούετο καὶ βοὴ καὶ ἡ αὔλειος ἠράσσετο, καὶ μετὰ μικρὸν ἐπεισέπαισαν ὅσον ὀκτὼ νεανίσκοι μάλα καρτεροὶ καὶ ὁ Μεγαρεὺς ἐν αὐτοῖς. (Lucian, Dialogi meretricii, 2:6)
• ὧν δ ἕνεκα κλεὶς καὶ μοχλὸς καὶ αὔλειος, ταῦτ ἀνακαλύπτων καὶ φέρων εἰς τὸ μέσον ἑτέροις. (Plutarch, De curiositate, section 3 3:2)
• ὧν δ ἕνεκα κλεὶς καὶ μοχλὸς καὶ αὔλειος, ταῦτ ἀνακαλύπτων καὶ φέρων εἰς τὸ μέσον ἑτέροις. (Plutarch, De curiositate, section 3 7:1)
• ταῦτα εἰποῦσα, ὦ ἄνδρες, ἐκείνη μὲν ἀπηλλάγη, ἐγὼ δ εὐθέως ἐταραττόμην, καὶ πάντα μου εἰς τὴν γνώμην εἰσῄει, καὶ μεστὸς ἦ ὑποψίας, ἐνθυμούμενος μὲν ὡς ἀπεκλῄσθην ἐν τῷ δωματίῳ, ἀναμιμνῃσκόμενος δὲ ὅτι ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτὶ ἐψόφει ἡ μέταυλος θύρα καὶ ἡ αὔλειος, ὃ οὐδέποτε ἐγένετο, ἔδοξέ τέ μοι ἡ γυνὴ ἐψιμυθιῶσθαι. (Lysias, Speeches, 21:1)

Similar forms

• αὐλεῖν (57)
• αὔλειον (18)
• αὐλεῖ (6)
• αὔλει (6)
• αὐλείῃσι (4)
• αὔλειος (4)
• αὐλείοις (3)
• αὐλείῳ (3)
• αὐλείου (2)
• αὐλείαν (2)
• αὔλειοι (2)
• αὐλείους (2)
• αὐλείας (2)
• αὐλείαις (1)
• αὐλείοισιν (1)
• αὐλείοιο (1)
• αὐλεῖται (1)
• αὐλεϊαίς (1)
• αὐλείοισι (1)
• αὐλείων? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.