Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποκρούω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποκρούω

Structure: ἀπο (Prefix) + κρού (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to beat off from, to beat off from oneself, beat off, to be beaten off
  2. with the, knocked off

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκρούω ἀποκρούεις ἀποκρούει
Dual ἀποκρούετον ἀποκρούετον
Plural ἀποκρούομεν ἀποκρούετε ἀποκρούουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποκρούω ἀποκρούῃς ἀποκρούῃ
Dual ἀποκρούητον ἀποκρούητον
Plural ἀποκρούωμεν ἀποκρούητε ἀποκρούωσιν*
OptativeSingular ἀποκρούοιμι ἀποκρούοις ἀποκρούοι
Dual ἀποκρούοιτον ἀποκρουοίτην
Plural ἀποκρούοιμεν ἀποκρούοιτε ἀποκρούοιεν
ImperativeSingular ἀποκρούε ἀποκρουέτω
Dual ἀποκρούετον ἀποκρουέτων
Plural ἀποκρούετε ἀποκρουόντων, ἀποκρουέτωσαν
Infinitive ἀποκρούειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκρουων ἀποκρουοντος ἀποκρουουσα ἀποκρουουσης ἀποκρουον ἀποκρουοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκρούομαι ἀποκρούει, ἀποκρούῃ ἀποκρούεται
Dual ἀποκρούεσθον ἀποκρούεσθον
Plural ἀποκρουόμεθα ἀποκρούεσθε ἀποκρούονται
SubjunctiveSingular ἀποκρούωμαι ἀποκρούῃ ἀποκρούηται
Dual ἀποκρούησθον ἀποκρούησθον
Plural ἀποκρουώμεθα ἀποκρούησθε ἀποκρούωνται
OptativeSingular ἀποκρουοίμην ἀποκρούοιο ἀποκρούοιτο
Dual ἀποκρούοισθον ἀποκρουοίσθην
Plural ἀποκρουοίμεθα ἀποκρούοισθε ἀποκρούοιντο
ImperativeSingular ἀποκρούου ἀποκρουέσθω
Dual ἀποκρούεσθον ἀποκρουέσθων
Plural ἀποκρούεσθε ἀποκρουέσθων, ἀποκρουέσθωσαν
Infinitive ἀποκρούεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκρουομενος ἀποκρουομενου ἀποκρουομενη ἀποκρουομενης ἀποκρουομενον ἀποκρουομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔνθα ὑπομένοντεσ ἀπεκρούοντο τοὺσ πειρωμένουσ ἐπιβαίνειν τῆσ ἄκρασ καὶ τὸ διαπῖπτον ὑπὸ τῆσ ἁλώσεωσ πλῆθοσ ἐμπειρίᾳ στενωπῶν ὑποθέοντεσ ἀνελάμβανον· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 46 2:1)
  • καὶ τὰ μὲν πρῶτα ἀπεκρούοντο βαλλόμενοι ἐκ τῶν βαρβάρων, καὶ ἄλλοι τε πολλοὶ τραυματίαι ἐγένοντο καὶ αὐτὸσ Ἀλέξανδροσ ἐσ τὴν κνήμην τοξεύεται διαμπὰξ καὶ τῆσ περόνησ τι ἀποθραύεται αὐτῷ ἐκ τοῦ τοξεύματοσ. (Arrian, Anabasis, book 3, chapter 30 11:2)
  • οἳ Ῥωμαίουσ τὰ τείχη σφῶν περιστάντασ εὐκόλωσ ἀπεκρούοντο. (Appian, The Foreign Wars, chapter 4 4:3)
  • εἰσὶ δ’ οἳ τὰσ προσβολὰσ ἔτι ὑπέμενον καὶ ἀπεκρούοντο· (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 13 3:7)
  • τοῦτο μὲν δὴ οὕτω ἐξευρέθη, τὰσ δὲ προσβολὰσ ἀπεκρούοντο οἱ Βαρκαῖοι. (Herodotus, The Histories, book 4, chapter 200 4:3)

Synonyms

  1. to beat off from

  2. with the

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION