뜻

1. 한계없는, 대단한, 광범위한

1. boundless, immense

예문

• ταῦτα πρῶτον ὅσασ παρέσχηκε τοῖσ ἐξηγουμένοισ διαφοράσ, ἄπλετον ἔργον ἐστὶ διελθεῖν ἐν τῷ παρόντι, πρὸσ δ’ ὑμᾶσ ἐντετυχηκότασ ὁμοῦ ταῖσ πλείσταισ καὶ περιττόν. (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 1 5:1)

  (플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 1 5:1)

• ἑώρα δὲ τῶν πρότερον οὐδὲν ἀλλ’ ἢ τὰ ἄστρα παμμεγέθη καὶ ἀπέχοντα πλῆθοσ ἀλλήλων ἄπλετον, αὐγήν τε τῇ· (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 22 11:2)

  (플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 22 11:2)

• ταῦτα δ’ εἰπὼν ἦγεν αὐτὸν ταχὺ μέν, ἄπλετον δέ τινα τόπον ὡσ ἐφαίνετο διεξιόντα ῥᾳδίωσ καὶ ἀπλανῶσ, οἱο͂ν ὑπὸ πτερῶν τῶν τοῦ φωτὸσ αὐγῶν ἀναφερόμενον· (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 22 33:1)

  (플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 22 33:1)

• ἀλλὰ τοῦ τε κόσμου πάλιν τὸ πῦρ ὃ σπέρμα λέγουσιν εἶναι καὶ μετὰ τὴν ἐκπύρωσιν εἰσ σπέρμα μετέβαλε τὸν κόσμον ἐκ βραχυτέρου σώματοσ καὶ ὄγκου, φύσιν ἔχοντα πολλὴν καὶ τοῦ κενοῦ προσεπιλαμβάνοντα χώραν ἄπλετον ἐπινεμομένην τῇ αὐξήσει, γεννωμένου δ’ αὖθισ ὑποχωρεῖν τὸ μέγεθοσ καὶ συνολισθάνειν, δυομένησ καὶ συναγομένησ περὶ τὴν γένεσιν εἰσ ἑαυτὴν τῆσ ὕλησ. (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 35 4:2)

  (플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 35 4:2)

• ἀλλ’ ἐπί μοι μελέῳ βάροσ ἄπλετον· (Sophocles, Trachiniae, episode, anapests11)

  (소포클레스, 트라키니아이, episode, anapests11)

유사 형태

• ἄπλετον (19)
• ἄπλετος (11)
• ἀπλέτῳ (6)
• ἄπλετοι (4)
• ἀπλέτου (4)
• ἀπλέτοις (2)
• ἄπλεκτον (1)
• ἄπλετός (1)
• ἄπλεον (1)
• ἀπλέτους (1)
• ἀπλεύστου (1)
• ἄπλεκτος (1)
• ἄπλετόν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.