- ἀλλὰ παρ’ ἡμῶν ἐξαίρετον ^ τῆσ συμβουλῆσ τοῦτό ἐστιν, ὅτι ἡδίστην τε ἅμα καὶ ἐπιτομωτάτην καὶ ἱππήλατον καὶ κατάντη σὺν πολλῇ τῇ θυμηδίᾳ καὶ τρυφῇ διὰ λειμώνων εὐανθῶν καὶ σκιᾶσ ἀκριβοῦσ σχολῇ καὶ βάδην ἀνιὼν ἀνιδρωτὶ ἐπιστήσῃ τῇ ἄκρᾳ καὶ ἀγρεύσεισ ^ οὐ καμὼν καὶ νὴ Δί’ εὐωχήσῃ κατακείμενοσ, ἐκείνουσ ^ ὁπόσοι τὴν ἑτέραν ἐτράποντο ἀπὸ τοῦ ὑψηλοῦ ἐπισκοπῶν ἐν τῇ ὑπωρείᾳ τῆσ ἀνόδου ἔτι, κατὰ δυσβάτων καὶ ὀλισθηρῶν τῶν κρημνῶν μόλισ ἀνέρποντασ, ἀποκυλιομένουσ ἐπὶ κεφαλὴν ἐνίοτε καὶ πολλὰ τραύματα λαμβάνοντασ περὶ τραχείαισ ταῖσ πέτραισ· (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 3:3)
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 3:3)
- Ἀλεξάνδρῳ δὲ τί παρ’ ἀξίαν, τί ἀνιδρωτί, τί ἀναιμωτί, τί προῖκα, τί πονήσαντι τῶν μεγάλων; (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 9 1:1)
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 9 1:1)
- Ἀλεξάνδρῳ δὲ τ ι παρ’ ἀξίαν, τί ἀνιδρωτί, τί ἀναιμωτί, τί προῖκα, τί μὴ πονήσαντι τῶν μεγάλων; (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 91)
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 91)
- καὶ οἱ μὲν ἱδροῦντεσ καὶ ἐπαινοῦντεσ ἀλλήλουσ, ὅ τε κελεύων καὶ οἱ πειθόμενοι, ἐκβαίνουσιν, οἱ δὲ ἀνιδρωτὶ ἥκουσι, μισοῦντεσ τὸν ἐπιστάτην καὶ μισούμενοι. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 21 4:2)
(크세노폰, Works on Socrates, , chapter 21 4:2)
- ἢ γὰρ ἐπὶ θήραν ἐξάγων ἱδρῶτα αὐτοῖσ παρεῖχεν, ἢ παιδιὰσ τοιαύτασ ἐξηύρισκεν αἳ ἱδρῶτα ἔμελλον παρέχειν, ἢ καὶ πρᾶξαι εἴ τι δεόμενοσ τύχοι, οὕτωσ ἐξηγεῖτο τῆσ πράξεωσ ὡσ μὴ ἐπανίοιεν ἀνιδρωτί. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 1 34:2)
(크세노폰, Cyropaedia, , chapter 1 34:2)