Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνάπαιστος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀνάπαιστος ἀνάπαιστος ἀνάπαιστον

Structure: ἀναπαιστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: From a)napai/w

Sense

  1. struck back, rebounding, (substantive), anapest, antidactylus, reversed dactyl, dactyl repercussus
  2. an anapaestic verse, parabasis; satire, ridicule

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative ἀνάπαιστος ἀνάπαιστον
Genitive ἀναπαίστου ἀναπαίστου
Dative ἀναπαίστῳ ἀναπαίστῳ
Accusative ἀνάπαιστον ἀνάπαιστον
Vocative ἀνάπαιστε ἀνάπαιστον
DualN/A/V ἀναπαίστω ἀναπαίστω
G/D ἀναπαίστοιν ἀναπαίστοιν
PluralNominative ἀνάπαιστοι ἀνάπαιστα
Genitive ἀναπαίστων ἀναπαίστων
Dative ἀναπαίστοις ἀναπαίστοις
Accusative ἀναπαίστους ἀνάπαιστα
Vocative ἀνάπαιστοι ἀνάπαιστα
Positive Comparative Superlative
Adjective ἀνάπαιστος ἀναπαίστου ἀναπαιστότερος ἀναπαιστοτέρου ἀναπαιστότατος ἀναπαιστοτάτου
Adverb ἀναπαίστως ἀναπαιστότερον ἀναπαιστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δὲ προλαμβάνων τὰσ δύο βραχείασ ἀνάπαιστοσ μὲν καλεῖται, σεμνότητα δ’ ἔχει πολλήν· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1723)
  • τρεῖσ μὲν γὰρ οἱ τοῦ πρώτου προηγούμενοι κώλου σπονδεῖοι πόδεσ εἰσίν, ὁ δὲ τέταρτοσ ἀνάπαιστοσ, ὁ δὲ μετὰ τοῦτον αὖθισ σπονδεῖοσ, ἔπειτα κρητικόσ, ἅπαντεσ ἀξιωματικοί. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1811)
  • ὁ δ’ ἑξῆσ μᾶλλον κρητικὸσ ἢ ἀνάπαιστοσ· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1828)
  • ὁ δὲ τελευταῖοσ ὑποβάκχειοσ, εἰ δὲ βούλεταί τισ, ἀνάπαιστοσ· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1830)
  • ἓξ πόδεσ ἐν χώραισι τόσαισ μετροῦσιν ἰάμβον, σπονδεῖοσ, χόριοσ, καὶ δάκτυλοσ ἠδ’ ἀνάπαιστοσ, πυρρίχιοσ καὶ ἰάμβοσ· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 151)
  • ἄρχει δὲ τοῦ κώλου βακχεῖοσ ῥυθμόσ, ἔπειθ’ ἕπεται σπονδεῖοσ, εἶτ’ ἀνάπαιστόσ τε καὶ μετὰ τοῦτον ἕτεροσ σπονδεῖοσ, εἶθ’ ἑξῆσ κρητικοὶ τρεῖσ, σπονδεῖοσ δ’ ὁ τελευταῖοσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1844)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION