Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνακλίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνακλίνω

Structure: ἀνα (Prefix) + κλίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to lean, upon, having laid it, to lean back, to lie on one's back, recline
  2. to push back, to open

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνακλίνω ἀνακλίνεις ἀνακλίνει
Dual ἀνακλίνετον ἀνακλίνετον
Plural ἀνακλίνομεν ἀνακλίνετε ἀνακλίνουσιν*
SubjunctiveSingular ἀνακλίνω ἀνακλίνῃς ἀνακλίνῃ
Dual ἀνακλίνητον ἀνακλίνητον
Plural ἀνακλίνωμεν ἀνακλίνητε ἀνακλίνωσιν*
OptativeSingular ἀνακλίνοιμι ἀνακλίνοις ἀνακλίνοι
Dual ἀνακλίνοιτον ἀνακλινοίτην
Plural ἀνακλίνοιμεν ἀνακλίνοιτε ἀνακλίνοιεν
ImperativeSingular ἀνακλίνε ἀνακλινέτω
Dual ἀνακλίνετον ἀνακλινέτων
Plural ἀνακλίνετε ἀνακλινόντων, ἀνακλινέτωσαν
Infinitive ἀνακλίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνακλινων ἀνακλινοντος ἀνακλινουσα ἀνακλινουσης ἀνακλινον ἀνακλινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνακλίνομαι ἀνακλίνει, ἀνακλίνῃ ἀνακλίνεται
Dual ἀνακλίνεσθον ἀνακλίνεσθον
Plural ἀνακλινόμεθα ἀνακλίνεσθε ἀνακλίνονται
SubjunctiveSingular ἀνακλίνωμαι ἀνακλίνῃ ἀνακλίνηται
Dual ἀνακλίνησθον ἀνακλίνησθον
Plural ἀνακλινώμεθα ἀνακλίνησθε ἀνακλίνωνται
OptativeSingular ἀνακλινοίμην ἀνακλίνοιο ἀνακλίνοιτο
Dual ἀνακλίνοισθον ἀνακλινοίσθην
Plural ἀνακλινοίμεθα ἀνακλίνοισθε ἀνακλίνοιντο
ImperativeSingular ἀνακλίνου ἀνακλινέσθω
Dual ἀνακλίνεσθον ἀνακλινέσθων
Plural ἀνακλίνεσθε ἀνακλινέσθων, ἀνακλινέσθωσαν
Infinitive ἀνακλίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνακλινομενος ἀνακλινομενου ἀνακλινομενη ἀνακλινομενης ἀνακλινομενον ἀνακλινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ συγκαλῶν αὐτοὺσ εἰσ εὐωχίαν ποτὲ μὲν χίλια τρίκλινα, ποτὲ δὲ χίλια πεντακόσια συνεπλήρου μετὰ πολυτελεστάτησ κατασκευῆσ, καὶ ὁ χειρισμὸσ τῆσ διακονίασ δι’ αὐτοῦ ἐγίνετο κατὰ γὰρ τὰσ εἰσόδουσ ἐφιστάμενοσ οὓσ μὲν εἰσῆγεν, οὓσ δ’ ἀνέκλινεν, καὶ τοὺσ διακόνουσ δὲ τοὺσ τὰσ παραθέσεισ εἰσφέροντασ αὐτὸσ εἰσῆγε, καὶ περιπορευόμενοσ οὗ μὲν προσεκάθιζεν, οὗ δὲ προσανέπιπτε. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 532)
  • ὃσ δὲ τάχοσ τοῖσ ποσσὶν ὑποζώσασ ἀνέκλινεν ὕπτιον, ἐμπλέξασ τῇ χερὶ τὴν φάρυγα. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 222 1:1)
  • καὶ ἔτεκεν τὸν υἱὸν αὐτῆσ τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτὸν καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸν ἐν φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖσ τόποσ ἐν τῷ καταλύματι. (, chapter 1 77:1)
  • ‐ ὁ δὲ δὴ δεύτεροσ τῶν σεισμῶν ἀπώλειάν τε τῶν ἑτοιμοτέρων φέρει καί, ἐφ’ ὅ τι ἂν βάλῃ τὴν ὁρμήν, ἀνέκλινεν αὐτίκα τοῖσ ἐσ πολιορκίαν μηχανήμασιν ὁμοίωσ. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 24 15:3)

Synonyms

  1. to push back

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION