Hellas Alive Dictionary - αμυντηριος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀμυντήριος ἀμυντήριη ἀμυντήριον

Structure: ἀμυντηρι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a)mu/nw

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀμυντήριος ἀμυντηρίου	ἀμυντηριότερος ἀμυντηριοτέρου	ἀμυντηριότατος ἀμυντηριοτάτου
Adverb	ἀμυντηρίως	ἀμυντηριότερον	ἀμυντηριότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

καὶ τῶν ἀμυντηρίων τὰ μὲν ἀλεξιφάρμακα καὶ θεῖα καὶ ἀνθρώπινα, τὰ δὲ προβλήματα· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 135:5)
τοῦτο δ’ ὅτι ἐκ τῶν ἀμυντηρίων αὐτοῖσ ὅπλων ἀνήφθη, μετὰ πολλοῦ θάρσουσ προῄεσαν ἐκ τοῦ χάρακοσ καὶ συρράξαντεσ τοῖσ Σαβίνοισ ἐμάχοντο πολλαπλασίοισ ἐλάττουσ ἐν τῷ θαρρεῖν τὸ πιστὸν ἔχοντεσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 46 4:1)
ζημία δὴ τῷ τὴν τοιαύτην ἀμυντηρίων ὅπλων εἰσ τοὐναντίον ἀφέντι δύναμιν τίσ ἄρα γίγνοιτ’ ἂν πρόσφοροσ; (Plato, Laws, book 12 24:2)
ἴδιον δέ τι παρ’ αὐτοῖσ ἐστι περὶ τὴν τῶν ἀμυντηρίων κατασκευήν· (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 33 4:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com