Sense

1. a point in dispute

Examples

• συστάντοσ δὲ πρὸσ Δηλίουσ ἀμφισβητήματοσ, ποτέρουσ δεῖ προΐστασθαι τοῦ ἱεροῦ, αἱρεθέντοσ Αἰσχίνου συνειπεῖν, ἡ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴ Ὑπερείδην ἐχειροτόνησεν καὶ ἔστιν ὁ λόγοσ Δηλιακὸσ ἐπιγεγραμμένοσ, ἐπρέσβευσε δὲ καὶ πρὸσ Ῥοδίουσ. (Plutarch, Vitae decem oratorum, , section 1 26:1)

Similar forms

• ἀμφισβήτησιν (51)
• ἀμφισβητῆσαι (29)
• ἀμφισβήτησις (27)
• ἀμφισβητήσεις (23)
• ἀμφισβητήσεως (20)
• ἀμφισβητήσιμον (13)
• ἀμφισβητησίμου (11)
• ἀμφισβητήσει (8)
• ἀμφισβητῇ (7)
• ἀμφισβητήσειεν (6)
• ἀμφισβήτημα (6)
• ἀμφισβητημάτων (5)
• ἀμφισβητησίμων (5)
• ἀμφισβητήσεων (4)
• ἀμφισβητήσειε (4)
• ἀμφισβητήσιμος (3)
• ἀμφισβητῆσαί (3)
• ἀμφισβήτησίς (3)
• ἀμφισβητήματα (3)
• ἀμφισβητήσαντα (2)
• ἀμφισβητήσωμεν (2)
• ἀμφισβητήσας (2)
• ἀμφισβητήσαις (2)
• ἀμφισβητήσωσι (2)
• ἀμφισβητησίμῳ (2)
• ἀμφισβητήσων (2)
• ἀμφισβητήσοντα (2)
• ἀμφισβητήσιμα (1)
• ἀμφισβητήσωσιν (1)
• ἀμφισβητήμασι (1)
• ἀμφισβητήτων (1)
• ἀμφισβητηθείς (1)
• ἀμφισβητήσομεν (1)
• ἀμφισβητητέον (1)
• ἀμφισβητήματος (1)
• ἀμφισβητήσειέ (1)
• ἀμφισβητήσιμά (1)
• ἀμφισβήτησίν (1)
• ἀμφισβήτημά (1)
• ἀμφισβητησάτω (1)
• ἀμφισβητήσουσί (1)
• ἀμφισβητητικόν (1)
• ἀμφισβητηθείη (1)
• ἀμφισβητήσαντι (1)
• ἀμφισβητήσειν (1)
• ἀμφισβητῆταί (1)
• ἀμφισβητήσαιεν (1)
• ἀμφισβητήσῃ (1)
• ἀμφισβητηθῆναι (1)
• ἀμφισβητήσασα (1)
• ἀμφισβητήσεται (1)
• ἀμφισβητητικῆς (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.