- Δημοδάμασ γὰρ ὁ Ἁλικαρνασσεὺσ ἢ Μιλήσιοσ ἐν τῷ περὶ Ἁλικαρνασσοῦ Κυπρία Ἁλικαρνασσέωσ αὐτὰ εἶναί φησι ποιήματα, λέγει δ’ οὖν ὅστισ ἐστὶν ὁ ποιήσασ αὐτὰ ἐν τῷ α’ οὑτωσί εἵματα μὲν χροὶ ἕστο τά οἱ Χάριτέσ τε καὶ Ὧραι ποίησαν καὶ ἔβαψαν ἐν ἄνθεσιν εἰαρινοῖσιν, οἱᾶ φοροῦσ1’Σ321 ὡρ͂αι, ἔν τε κρόκῳ ἔν θ’ ὑακίνθῳ ἔν τε ἰῴ θαλέθοντι ῥόδου τ’ ἐνὶ ἄνθει καλῷ, ἡδέι νεκταρέῳ, ἒν τ’ ἀμβροσίαισ καλύκεσσιν ναρκίσσου καὶ λειρίου δῖ̓ Ἀφροδίτη ὡρ́αισ παντοίαισ τεθυωμένα εἵματα ἕστο. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 30 1:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 30 1:1)
- ὀξὺ δέ μιν κραδίην ἄχοσ ἔλλαβεν, ἀμφὶ δὲ χαίταισ ἀμβροσίαισ κρήδεμνα δαί̈ζετο χερσὶ φίλῃσι, κυάνεον δὲ κάλυμμα κατ’ ἀμφοτέρων βάλετ’ ὤμων, σεύατο δ’ ὥστ’ οἰωνόσ, ἐπὶ τραφερήν τε καὶ ὑγρὴν μαιομένη· (Anonymous, Homeric Hymns, 6:1)
(익명 저작, Homeric Hymns, 6:1)
- ἢν δὲ οἰκοσιτῶσιν, νέκταρ καὶ ἀμβροσία τὸ δεῖπνον. (Lucian, De sacrificiis, (no name) 9:4)
(루키아노스, De sacrificiis, (no name) 9:4)
- Ἐπειδὴ πολλοὶ τῶν ξένων, οὐ μόνον Ἕλληνεσ ἀλλὰ καὶ βάρβαροι, οὐδαμῶσ ἄξιοι ὄντεσ κοινωνεῖν ἡμῖν τῆσ πολιτείασ, παρεγγραφέντεσ οὐκ οἶδα ὅπωσ καὶ θεοὶ δόξαντεσ ἐμπεπλήκασι μὲν τὸν οὐρανὸν ὡσ μεστὸν εἶναι τὸ συμπόσιον ὄχλου ταραχώδουσ πολυγλώσσων τινῶν καὶ ξυγκλύδων ἀνθρώπων, ἐπιλέλοιπε δὲ ἡ ἀμβροσία καὶ τὸ νέκταρ, ὥστε μνᾶσ ἤδη τὴν κοτύλην εἶναι διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν πινόντων οἱ δὲ ὑπὸ αὐθαδείασ παρωσάμενοι τοὺσ παλαιούσ τε καὶ ἀληθεῖσ θεοὺσ προεδρίασ ἠξιώκασιν αὑτοὺσ παρὰ πάντα τὰ πάτρια καὶ ἐν τῇ γῇ προτιμᾶσθαι θέλουσι· (Lucian, Deorum concilium, (no name) 14:7)
(루키아노스, Deorum concilium, (no name) 14:7)
- ἀλλ’ ἐγὼ οἶδα τὴν αἰτίαν παρ’ ἡμῖν μὲν γὰρ ἀσφόδελοσ μόνον καὶ χοαὶ καὶ πόπανα καὶ ἐναγίσματα, τὰ δ’ ἄλλα ζόφοσ καὶ ὁμίχλη καὶ σκότοσ, ἐν δὲ τῷ οὐρανῷ φαιδρὰ πάντα καὶ ἥ τε ἀμβροσία πολλὴ καὶ τὸ νέκταρ ἄφθονον ὥστε ἥδιον παρ’ ἐκείνοισ βραδύνειν ἐοίκε. (Lucian, Cataplus, (no name) 2:4)
(루키아노스, Cataplus, (no name) 2:4)
- ὥστε ἡδέωσ ἂν ἐροίμην τοὺσ φιλοσόφουσ, οἳ μόνουσ τοὺσ θεοὺσ εὐδαιμονίζουσιν, πότε καὶ σχολάζειν ἡμᾶσ τῷ νέκταρι καὶ τῇ ἀμβροσίᾳ νομίζουσι μυρία ὅσα ἔχοντασ πράγματα. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 3:1)
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 3:1)
- κἂν εἰ μύοντι γάρ σοι προσελθὼν εἴποι τι, τὸ Ὑμήττιον ἐκεῖνο ἀνοίξασ στόμα, καὶ τὴν συνήθη φωνὴν ἀφείη μάθοισ ἂν ὡσ οὐχὶ τῶν καθ’ ἡμᾶσ ἐστιν, οἳ ἀρούρησ καρπὸν ἔδομεν, ἀλλὰ τι ξένον φάσμα δρόσῳ ἢ ἀμβροσίᾳ τρεφόμενον. (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 11:3)
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 11:3)