Lucian, Somnium sive vita Luciani, (no name) 5:

μέχρι μὲν δὴ τούτων γελάσιμα καὶ μειρακιώδη τὰ εἰρημένα· τὰ μετὰ ταῦτα δὲ οὐκέτι εὐκαταφρόνητα, ὦ ἄνδρεσ, ἀκούσεσθε, ἀλλὰ καὶ πάνυ φιληκόων ἀκροατῶν δεόμενα· ἵνα γὰρ καθ’ Ὅμηρον εἴπω, θεῖόσ μοι ἐνύπνιον ἦλθεν ὄνειροσ ἀμβροσίην διὰ νύκτα, ἐναργὴσ οὕτωσ ὥστε μηδὲν ἀπολείπεσθαι τῆσ ἀληθείασ. ἔτι γοῦν καὶ μετὰ τοσοῦτον χρόνον τὰ τε σχήματά μοι τῶν φανέντων ἐν τοῖσ ὀφθαλμοῖσ παραμένει καὶ ἡ φωνὴ τῶν ἀκουσθέντων ἔναυλοσ· οὕτω σαφῆ πάντα ἦν.