뜻

1. 방황하다, 헤매다, 떠돌다, ~주위를 방황하다, 길을 잃다, 거닐다

1. to wander, stray or roam about, to wander from home, be banished, to wander over
2. to wander away from, cease to enjoy
3. to wander in mind, be distraught

예문

• καὶ Ἰεμναὰ υἱὸσ Ἱεροβοὰμ καὶ Ἠλώ. οὗτοι υἱοὶ Ὀζὶ υἱοῦ Μαχίρ. καὶ Μασσαλὴμ υἱὸσ Σαφατία υἱοῦ Ραγουὴλ υἱοῦ Ἰεμναί̈ (Septuagint, Liber I Paralipomenon 9:8)

  (70인역 성경, 역대기 상권 9:8)

• εἰ δὲ τοῦτον ἀφεὶσ τὸν λόγον ὡσ οὐ πάνυ ἀξιόπιστον ἐκεῖνο λέγοιμι, μήτε ὑπὸ χρημάτων μήτε ὑπ̓ ἄλλησ τινὸσ ἐλπίδοσ τοιαύτησ δελεασθεὶσ ὑποστῆναι τὴν παροῦσαν συνουσίαν, ἀλλὰ τὴν σύνεσιν καὶ ἀνδρείαν καὶ μεγαλόνοιαν τοῦ ἀνδρὸσ θαυμάσασ ἐθελῆσαι κοινωνῆσαι πράξεων τῷ τοιούτῳ, δέδοικα μὴ πρὸσ τῇ ἐπιφερομένῃ κατηγορίᾳ κολακείασ αἰτίαν προσλαβὼν κᾆτα εὑρίσκωμαι ἥλῳ, φασίν, ἐκκρούων τὸν ἧλον, καὶ μείζονί γε τὸν σμικρότερον, ὅσῳ κολακεία τῶν ἄλλων ἁπάντων κακῶν τὸ δουλοπρεπέστατον εἶναι καὶ ταύτῃ χείριστον νενόμισται. (Lucian, Apologia 21:1)

  (루키아노스, Apologia 21:1)

• μυρία δὲ καὶ ἄλλα ἔκ τε ποιητῶν καὶ συγγραφέων καὶ φιλοσόφων καταδεῖξαί σοι ἔχων, προτιμώντων τὸ ὑγιαίνειν, τοῦτο μὲν παραιτήσομαι, ὡσ μὴ εἰσ ἀπειροκαλίαν τινὰ μειρακιώδη ἐκπέσῃ μοι τὸ σύγγραμμα καὶ κινδυνεύωμεν ἄλλῳ ἥλῳ ἐκκρούειν τὸν ἧλον, ὀλίγα δέ σοι τῆσ ἀρχαίασ ἱστορίασ ὁπόσα μέμνημαι οἰκεῖα τῷ παρόντι προσγράψαι καλῶσ ἔχειν ὑπέλαβον. (Lucian, Pro lapsu inter salutandum 16:1)

  (루키아노스, Pro lapsu inter salutandum 16:1)

• "σὺ περαίνεισ, ὦ Δεινόμαχε, καὶ ἥλῳ, φασίν, ἐκκρούεισ τὸν ἧλον οὐδὲ γὰρ ἃ φὴσ ταῦτα δῆλα μετὰ τοιαύτησ δυνάμεωσ γιγνόμενα. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 9:3)

  (루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 9:3)

• καὶ πάντωσ ἂν ὑμῶν ἡ πόλισ ἥλω κατὰ κράτοσ, εἰ μὴ τῷ βασιλεῖ δεομένῳ καὶ τὴν ἄνοιαν ὑμῶν παραιτουμένῳ συνεχώρησεν Οὐεσπασιανόσ. (Flavius Josephus, 417:2)

  (플라비우스 요세푸스, 417:2)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.