뜻

1. 방황하다, 헤매다, 떠돌다, ~주위를 방황하다, 길을 잃다, 거닐다

1. to wander, stray or roam about, to wander from home, be banished, to wander over
2. to wander away from, cease to enjoy
3. to wander in mind, be distraught

예문

• ἠέλιοσ, μήνη τε καὶ ἀμφίθέοντοσ ἀλῆται ξωοφόρου τοίην τοι ἐπεκλώσαντο γενέθλην ἕκτην μὲν βιότοιο φίλῃ παρὰ μητέρι μεῖναι ὀρφανὸν ὀγδοάτην δὲ μετ’ ἀντιβίοισιν ἀνάγκῃ θητεύειν, νόστον τε γυναῖκά τε παῖδά τ’ ἐπ’ αὐτῇ τηλύγετον δώσουσι θεοὶ τριτάτῃ ἐπὶ μοίρῃ· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 1241)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 1241)

• ἀπλανέεσ δ’ ἑκάτερθε καὶ ἀντιθέοντεσ ἀλῆται ἀνδρομέησ γενεῆσ πᾶσαν ἄγουσι τύχην. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 8222)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 8222)

• ἣν ἀφαιρεθέντεσ ὑπ’ Ἀχαιῶν δεκαετεῖ πολέμῳ χειρωθεῖσαν, ἀλῆται περιερχόμενοι πόλεώσ τε καὶ χώρασ ἐν ᾗ τὸ λοιπὸν οἰκήσομεν ἀπορίᾳ, θεοῖσ δὲ κελεύουσι πειθόμενοι δεῦρ’ ἀφίγμεθα· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 58 3:3)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 58 3:3)

• ἀλῆται καὶ πτωχοὶ περιέρχεσθε δι’ αὐτήν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 86 9:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 86 9:1)

• τίσ ἂν οὖν πρέπουσα καὶ ἀξία φανείη διατριβὴ τῆσ σῆσ προθυμίασ,καὶ πόθεν ἂν εὑρ́οιμεν ἡμεῖσ τέλειον οὕτω λόγον, ἄνδρεσ ἀλῆται καὶ αὐτουργοὶ τῆσ σοφίασ, πόνοισ τε καὶ ἔργοισ ὅσον δυνάμεθα χαίροντεσ τὰ πολλά, τοὺσ δ’ αὖ λόγουσ παρακλήσεωσ ἕνεκεν φθεγγόμενοι πρὸσ αὑτοὺσ καὶ τῶν ἄλλων ἀεὶ τὸν ἐντυγχάνοντα; (Dio, Chrysostom, Orationes, 10:1)

  (디오, 크리소토모스, 연설, 10:1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.